Το μεγαλύτερο αγαθό

Δες τώρα τον ουρανό και πέρασε με τον λογισμό σου στα όσα είναι επάνω από τον ουρανό, αναλογίσου τον μετασχηματισμό ολόκληρης της δημιουργίας. Διότι δεν θα παραμείνη αιώνια η ίδια, αλλά θα γίνη πολύ ωραιότερη και φαιδρότερη.

Τι λέω; Όση  είναι η διαφορά μεταξύ του μολύβδου και του στιλβωμένου χρυσού, τόσο καλύτερος θα είναι εκείνος ο κόσμος από τον παρόντα, όπως λέει και ο μακάριος Παύλος∙ «Ότι και αυτή η κτίσι θα ελευθερωθεί από την δουλεία της φθοράς» ( Ρωμ. 8,21 ) . Τώρα βέβαια επειδή συμμετέχει στην φθορά πάσχει πολλές μεταβολές , όσες είναι φυσικό να παθαίνουν τα παρόμοια σώματα . Τότε όμως αφού αποδυθή όλα αυτά, θα μας παρουσιάση άφθαρτη μεγαλοπρέπεια. Επειδή δηλαδή πρόκειται να δεχθή άφθαρτα σώματα και αυτή θα αλλάξη στο καλύτερο. Πουθενά δεν θα υπάρχη τότε επανάστασις και διαμάχη. Διότι η ομόνοια που θα επικρατή μεταξύ των αγίων, θα είναι μεγάλη, διότι όλοι για πάντα θα έχουν την ίδια γνώμη μεταξύ τους. Δεν υπάρχει περίπτωσις να φοβήται κανείς εκεί τον διάβολο και επιβουλές δαιμόνων, απειλή γέεννας, τον παρόντα θάνατο∙ όχι μόνο τον παρόντα αλλά και τον χειρότερο από αυτόν, εκείνον τον αιώνιο, αλλά κάθε παρόμοιος φόβος θα διαλυθή. Και όπως ακριβώς γυιός βασιλιά, που προηγουμένως ανατρέφεται με ταπεινότητα και τελεί κάτω από φόβο και απειλές, για να μη γίνη χειρότερος λόγω της ανέσεως και ανάξιος της πατρικής κληρονομιάς, όταν πρέπει να αναλάβη το βασιλικό αξίωμα, πετά αμέσως όλα εκείνα τα ταπεινά ενδύματα και ξαφνικά φορώντας την αλουργίδα και το διάδημα και έχοντας πλήθος δορυφόρων, κάθεται με πολλή παρρησία , αφού απέρριψε από την ψυχή του τα ταπεινά και κατηφή και αντί για εκείνα δέχθηκε άλλα, το ίδιο θα συμβή τότε και με όλους τους αγίους.

Το ότι όμως δεν αποτελούν κομπασμό οι λόγοι αυτοί, για να το διαπιστώσουμε , ας μεταβούμε με τον λόγο στο όρος, όπου μεταμορφώθηκε ο Χριστός∙ ας τον δούμε να λάμπη, όπως έλαμψε, μολονότι δεν μας φανέρωσε και με αυτόν τον τρόπο όλη την λαμπρότητα του μέλλοντα αιώνα. Ότι όμως το φαινόμενο αποτελούσε συγκατάβασι και όχι ακριβή παρουσίασι του πράγματος, αυτό γίνεται φανερό από τους λόγους του ευαγγελιστή. Διότι, τί λέει; «Έλαμψε όπως ο ήλιος» ( Ματθ. 17, 2 ) . Η δόξα , όμως, των άφθαρτων σωμάτων δεν εκπέμπει τόσο φως, όσο αυτό το φθαρτό σώμα, ούτε τέτοιο, ώστε να είναι ορατό από ανθρώπινους οφθαλμούς, αλλ’ είναι φως που χρειάζεται άφθαρτους και αθάνατους οφθαλμούς για να το δουν. Τότε επάνω στο όρος της μεταμορφώσεως τόσο μόνο φως αποκάλυψε, όσο μπορούσαν να δουν και να μη βλάψη τους οφθαλμούς εκείνων που το έβλεπαν. Και πάλι, ούτε έτσι το άντεξαν, αλλά έπεσαν με το πρόσωπο στη γη.

Πες μου, εάν κάποιος σε ωδηγούσε σε θέατρο, όπου κάθονταν όλοι φορώντας χρυσές στολές και το μέσο του πλήθος σου έδειχνε κάποιον άλλο, του οποίου τα φορέματα και ο στέφανος της κεφαλής ήταν από πολύτιμους λίθους μόνο, και κατόπιν σου υποσχόταν, ότι θα σε κατατάξη ανάμεσα στο πλήθος εκείνο, δεν θα έκαμνες τότε το παν, ώστε να αξιωθής να δης να πραγματοποιείται εκείνη η υπόσχεσις;

Και τώρα άνοιξε με το νου τους ουρανούς και δες εκείνη την ομήγυρι, η οποία δεν αποτελείται από ανθρώπους, όπως εμείς, αλλά από εκείνους, οι οποίοι και από τον χρυσό και από τους πολύτιμους λίθους και τις ακτίνες του ηλίου και από όλη την ομορφιά, που φαίνεται, είναι πολυτιμότεροι όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από αυτούς τους κατά πολύ τιμιωτέρους των ανθρώπων, αρχαγγέλους, θρόνους, κυριότητες ,αρχές, εξουσίες.

Όσο πάλι για τον βασιλιά, τί είδους είναι, ούτε καν μπορούμε να πούμε, πώς είναι. Τόσο διαφεύγει κάθε λόγο και κάθε νου εκείνο το κάλλος, η ωραιότητα , η λαμπρότητα, η δόξα , η μεγαλωσύνη, η μεγαλοπρέπεια.

Πες μου λοιπόν από τόσα και τέτοιου είδους αγαθά θα στερήσουμε τον εαυτό μας, για να μη κοπι-άσουμε λίγο χρόνο εδώ;

 «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»

ΑΓΙΟΝ ΌΡΟΣ

Υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου

Αγιορείτου

ΕΚΔΟΣΙΣ

ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ «ΑΓΙΟΣ ΣΥΡΙΔΩΝ Α΄»

ΙΕΡΑ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ