Αμερικανός Ιεραπόστολος στην Αλβανία κ, Nathan Hoppe: «έχουμε την ευκαιρία να καταλάβουμε ότι ως Χριστιανοί είμαστε πολίτες όχι μιας χώρας, αλλά πολίτες του ουρανού»

Ξεκινώντας, ο π. Σπυρίδωνδιατύπωσε την ερώτηση «ποιος είναι ο χαρακτήρας του Ορθόδοξου τρόπου αποστολής και διακήρυξης του ευαγγελίου». Απαντώντας, ο κ. Hoppeσυνέστησε πως θα πρέπει κανείς να είναι αυθεντικός χριστιανός και να αδειάζει τον εαυτό του από οτιδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο ιεραποστολικό του έργο. Συμπλήρωσε, μάλιστα το λόγο του, παροτρύνοντας «να πηγαίνουμε στον άλλο, να δούμε την ταυτότητά του, για να τους μεταδώσουμε το Χριστό».

Εν συνεχεία, ο π. Σπυρίδων έκανε τη διαπίστωση πως «συχνά, αντί να μεταφέρουμε το ευαγγέλιο, μεταφέρουμε ένα πολιτιστικό περίβλημα. Καλούμε δε τους ανθρώπους να πιστέψουν σε αυτό και να ενσαρκώσουν το Χριστό στο δικό τους πολιτισμό». Κάνοντας μια τοποθέτηση πάνω σε αυτό το θέμα, ο κ. Hoppe ανέφερε χαρακτηριστικά πως «είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τι ανήκει στην πίστη μας και τι στον πολιτισμό μας. Δεν μπορούμε να έχουμε έκφραση της πίστης αποκομμένη από τον πολιτισμό, την κουλτούρα. Το σημαντικό είναι αυτός που θα αναλάβει το ρόλο να είναι ο μεταφορέας του λόγου του Θεού, να επενδύσει αρκετά έτσι ώστε να ταυτιστεί με τους ανθρώπους που πάει να διακονήσει. Ένας από τους προφανείς τρόπους για να το κάνει αυτό, είναι η γλώσσα». Μιλώντας και με βάση τη δική του προσωπική εμπειρία, τόνισε πως ένα από τα πρώτα του μελήματα στην ιεραποστολή στην Αλβανία ήταν να μάθει τη γλώσσα, διότι, όπως υποστήριξε «δεν μπορείς να γίνεις μέρος της κουλτούρας τους και να ταυτιστείς με τους ανθρώπους αυτούς αν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, να μιλήσεις τη γλώσσα τους. Γι αυτό και η εκκλησία από πολύ νωρίς μετέφραζε τις Γραφές».

Στη συνέχεια της συζήτησης, οκ. Hoppe απαντώντας στην ερώτηση για το πώς ο ίδιος παρακινήθηκε και αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά του στην Αλβανία για Ιεραποστολή, ανέφερε πως αυτό που τον έκανε να διαμένει και να προσφέρει τα τελευταία 15 χρόνια στην Αλβανία, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στην αρχή, είναι η διαπίστωση πως «έχουμε την ευκαιρία να καταλάβουμε ότι ως Χριστιανοί είμαστε πολίτες όχι μιας χώρας, αλλά πολίτες του ουρανού. Και έχουμε τη δυνατότητα να συμμετέχουμε σε πολλές κουλτούρες και διαφορετικούς τρόπους ζωής».

«Όλοι έχουμε την ευθύνη για την κλίση της ιεραποστολής. Χρειάζεται, ωστόσο, μια εκπαίδευση και προετοιμασία», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της συνομιλίας ο κ. Hoppe τονίζοντας πως κάποιος που κάνει μια ιεραποστολή τέτοιου είδους, όπως η δική του, θα πρέπει να εφοδιάζεται από τις δομές της εκκλησίας και κύριο χαρακτηριστικό του θα πρέπει να είναι η καλή εδραίωση της πίστης μέσα του, ώστε να ξέρει τι είναι αυτό που καλείται να μεταδώσει.

Στη συνέχεια της συζήτησης ο π. Σπυρίδων μίλησε για την προοπτική αποτυχίας που ενδέχεται να υπάρχει στη μετάδοση του ευαγγελίου και εν γένει ιεραποστολικό έργο. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Hoppe σχετικά με αυτό «κάποιες φορές δεν βρίσκουμε αποτέλεσμα. Το ερώτημα είναι αν είμαστε πιστοί σε αυτό που θέλουμε να μεταδώσουμε. Αν δε βλέπουμε καρπούς πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε πιστοί στο έργο μας». 

Προς το τέλος της συζήτησης, ο κ. Hoppe αναφέρθηκε στο σπουδαίο ιεραποστολικό έργο που έχει γίνει στην Αλβανία, λέγοντας πως «με επιμέλεια και του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου γίνονται πολύ σπουδαία πράγματα, μια πραγματική Ανάσταση στην εκκλησία της Αλβανίας». Κλείνοντας τη συνομιλία του με τον π. Σπυρίδωνα, ο κ. Hoppeσημείωσε πως «έχει γίνει μια μεγάλη ανασυγκρότηση στην Αλβανία, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο. Χρειαζόμαστε τις συνεχείς προσευχές και τη βοήθειά σας για να συνεχίσουμε το έργο. Αλλά υπάρχουν πολλά μέρη στο κόσμο στα οποία δεν υπάρχει καθόλου Ορθόδοξη μαρτυρία. Το θέμα είναι ποια είναι τα σχέδιά σας, το όραμά σας για την επόμενη γενιά; Έχουμε δει την αναγέννηση του ιεραποστολικού έργου εδώ στην Ελλάδα, αλλά ποιο είναι το επόμενο βήμα;».