Άγιοι Κάρπος, Πάπυλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη

Εορτάζει στις 13 Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Eις τον Kάρπον και Πάπυλον.

 Καρπω, Παπύλω, τοις Θεού καρποίς δύο,

Πας πυλεών τμηθείσιν ηνοίγη πόλου.

Eις τον Aγαθόδωρον.

Αγαθόδωρον δωρεών πληθύς μένει,

Προς πληθύν αθλήσαντα δεινών μαστίγων.

Eις την Aγαθονίκην.

Ουκ εμποδών σοι, Μαρτυς Αγαθονίκη,

Το θήλυ προς το θείον εκ ξίφους τέλος.

Καρπον συν Παπύλω δεκάτη τρίτη έκτανε χαλκός.

 

Βιογραφία

Οι Άγιοι Κάρπος, Πάπυλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη μαρτύρησαν όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος (249 – 251 μ.Χ.), σκληρότατος διώκτης των χριστιανών. Όλοι, πατρίδα είχαν την Πέργαμο.

 

Ο Κάρπος, με άρτια γραμματική μόρφωση, ευσεβέστατος και με πολλές υπηρεσίες στην Εκκλησία, είχε γίνει επίσκοπος Θυατείρων. Ο Πάπυλος, που είχε σπουδάσει ιατρική και πρόσφερε τις υπηρεσίες του αμισθί, έγινε διάκονος και άμεσος συνεργάτης του Καρπού. Ο Αγαθόδωρος, ψυχή εκλεκτή και πιστή, ήταν υπηρέτης στην επισκοπή Θυατείρων. Όταν και τους τρεις συνέλαβε ο ανθύπατος Ουαλέριος, ομολόγησαν μπροστά του με παρρησία το Χριστό. Τότε ο Ουαλέριος τους είπε: «Οι χριστιανοί είναι δεισιδαίμονες, ανίκανοι, χωρίς ανώτερα αισθήματα. Εσείς, σαν μορφωμένοι άνθρωποι, αμέσως πρέπει να τους αρνηθείτε». Στην κατηγορία αυτή, απάντησε ο Επίσκοπος Καρπός με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου. Μια απάντηση που ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει στους αιώνες, για το φρόνημα των συνειδητών χριστιανών. Είπε λοιπόν: «Κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσὶ λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν», που σημαίνει, εμείς οι χριστιανοί βασιλιά, κοπιάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Έπειτα, την ώρα που οι άπιστοι στο Ευαγγέλιο μας βρίζουν και μας περιγελούν, εμείς ευχόμαστε αγαθά γι’ αυτούς. Ενώ μας καταδιώκουν, τους δείχνουμε ανοχή, ενώ μας συκοφαντούν, απαντούμε με λόγια γλυκά και παρακλητικά.

 

Εκνευρισμένος ο Ουαλέριος από την απάντηση, αφού τους βασάνισε, μαζί με την αδελφή του Παπύλου Αγαθονίκη, όλους τους αποκεφάλισε.

 

Απολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Βίον ένθεον, διαδραμόντες, Χριστού ώφθητε, συγκληρονόμοι, δι’ αθλήσεως εχθρόν τροπωσάμενοι, Καρπέ σοφέ και κλεινέ Αγαθόδωρε, Αγαθονίκη και Πάπυλε ένδοξε. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ήμιν το μέγα έλεος.

 

Κοντάκιον

Ήχος δ’. Ο υψωθείς.

Ως θησαυρόν πολυτελή ο Δεσπότης, και κρήνην βρύουσαν κρουvούς ιαμάτων, τοις επί γης παρέσχετο τα λείψανα υμών, νόσους μεv καθαίροvτα, παθημάτωv ποικίλωv, χάριν δε βραβεύοντα, ταις ψυχαίς αενάως, διο συμφώvως Καρπέ την υμών, Πάπυλε πόθω, τελούμεv πανήγυριv.

 

Ο Οίκος

Η προαιώνιος Θεού Σοφία τε και Λογος, νοός μου την ομίχλην απέλασον, και δίδου λόγον σοφίας ως Θεός, τους μιμησαμένους δια πόθον ολικώς τα θεια σου παθήματα, ανυμνήσαι προθύμως, ως υπό σου. Δεσποτα των όλων, επαξίως των αγώνων τας αμοιβάς αποληψομένους. Ενταύθα γαρ πιστών οι δήμοι κυκλούντες των λειψάνων την σορόν, την ευεξίαν δρέπονται αεί, συμφώνως επιτελούντες, Παπυλε, Καρπε, υμών την πανήγυριν.

 

Μεγαλυνάριον

 

Κάρπωμα προσήχθητε λογικόν, άνθραξι των άθλων, τω τυθέντι υπέρ ημών, Πάπυλε και Κάρπε, συν τω Αγαθοδώρω, και τη Αγαθονίκη· διο δεδόξασθε.

Οπτικοακουστικό Υλικό

 

 

Πηγή: saint.gr