Ιερομόναχος Τιμόθεος ο Καππαδόκης ο Καυσοκαλυβίτης

Την Καλύβη του Αγίου Ευσταθίου, που όταν πρωτοϊδρύθηκε ήταν αφιερωμένη στον Τίμιο Προδόρμο, έζησε στο δεύτερο μισό του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα ο ιερομόναχος Τιμόθεος, ο οποίος καταγόταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας. Αυτός μαζί με τον ιερομόναχο Αγάπιο και τον πατέρα του ιερομόναχο Μακάριο, που συγκοινοβίασε μαζί του, ανήγειραν το 1767 τον σημερινό μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Ευσταθίου, στη θέση άλλου ναού που ήταν αφιερωμένος στον Τίμιο Πρόδρομο.

Σύμφωνα με τη χειρόγραφη και προφορική παράδοση της Σκήτης, όταν ολοκληρώθηκε στα 1767 η ανέγερση του νέου ναού, οι κτήτορές του αποφάσισαν να τον αφιερώσουν στον άγιο μάρτυρα Ευστάθιο. Την ώρα όμως που συζητούσαν για τη νέα ονομασία του ναού, έπεσε από το προσκυνητάρι η μικρή φορητή εικόνα του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου, που ήταν και η κύρια εφέστιος του παλαιού ναού και σχίστηκε στα δύο. Ο Τίμιος Πρόδρομος έδειξε έτσι τη δυσαρέσκεια του, με αποτέλεσμα οι Πατέρες να αφιερώσουν το νέο ναό στον άγιο Ευστάθιο, τον Τίμιο Πρόδρομο αλλά και τον άγιο Νικόλαο, τον οποίον έβαλαν ως μεσίτη προκειμένου να εξευμενιστεί ο Βαπτιστής του Κυρίου.

Όταν αργότερα και λόγω της αρετής του, το Πατριαρχείο προέκρινε τον παπα-Τιμόθεο ως ηγούμενο της μονής Εσφιγμένου, εκείνος προφασίσθηκε ασθένεια και δεν αποδέχθηκε την προαγωγή του αυτή, προτιμώντας την αγιοτόκο ησυχία από τις τιμές.

Με δικές του πρωτοβουλίες, κόπους και μέριμνα κτίσθηκε στα 1804 η σημερινή Λιτή, ο νάρθηκας δηλαδή του Κυριακού ναού της Αγίας Τριάδος της σκήτης. Σχετικό με την οικοδόμηση του εξαίρετης αρχιτεκτονικής αυτού χώρου είναι και το παρακάτω θαυμαστό περιστατικό.

Για τις ανάγκες συγκέντρωσης των απαραίτητων χρημάτων, ο παπα-Τιμόθεος ο Πνευματικός, ταξίδευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου – κατόπιν άδειας του πατριάρχη – περιερχόταν τις οικίες των Χριστιανών για ελεημοσύνη. Μια μέρα τον κάλεσε στο σπίτι του και ο άρχοντας Χατζη-Ανέστης Τσελεπής, προκειμένου να προσευχηθεί για το μικρό παιδί του, που δεν μπορούσε να περπατήσει. Τότε ο παπα-Τιμόθεος, τέλεσε το μυστήριο του Αγιασμού και αφού ράντισε το σπίτι και το βρέφος με τους οικείους του, ασχολήθηκε στη συνέχεια με τη νουθεσία τους εν Κυρίω. Και ξαφνικά, ω του θαύματος! το αγοράκι άρχισε να περπατά, δίνοντας ανείπωτη χαρά στους έκθαμβους γονείς του, που διετράνωσαν το θαύμα σ’ όλη την Πόλη. Έτσι, με τη χορηγία του ευεργετηθέντος άρχοντα, του σιναφιού των γουναράδων αλλά και άλλων ευσεβών χριστιανών, συγκεντρώθηκαν τα απαραίτητα χρήματα για την οικοδόμηση της Λιτής, προς δόξα Θεού.

 

 

 

Πηγή: Παταπίου Μοναχού Καυσοκαλυβίτου, Αγιασμένες Μορφές των Καυσοκαλυβίων· Από τον όσιο Μάξιμο ως τον γέροντα Πορφύριο, Έκδοση Ι. Καλύβης Αγίου Ακακίου, Σειρά : Ερημοπολίτες αρ. 9, Άγιον Όρος.