Βραδιά στο Βατοπαίδι

Χθες βράδυ μες΄ τον ύπνο μου λευκό ένα περιστέρι

πέταξε την ψυχούλα μου εκεί, στο Βατοπαίδι.

Στον αρσανά μ΄ άφησε σε πετρομονοπάτι

προχώρα μόνος μ΄ έγνεψε και μπες μες το παλάτι.

Εσκίρτησε η καρδούλα μου από την ευωδία

κι ευθύς μετάνοια έβαλα μπροστά στην Παναγία.

Ευχαριστώ σε Δέσποινα, για μένα ο κόσμος όλος

η μια στιγμή το ένα λεπτό, που θα βρεθώ στο Όρος.

Άγγελοι και ισάγγελοι, παιδιά και πατέρες,

άρχοντες και ρακέντητοι, θνητοί και βασιλιάδες.

Όλοι μαζί ισοστάσιοι, σαν βρήκαν την αιτία

ψάλλανε, χαίρε Παντάνασσα σεπτή, χαίρε Παραμυθία.

Με συντριβή προσκύνησαν τα λείψανα τα Άγια

και άφησαν μες τα πόδια σου, τα χρόνια τους τα άδεια.

Με την καρδιά ελεύθερη και το σταυρό στο χέρι

όλοι θυμούνται κλαίγοντας, βραδιά στο Βατοπαίδι.

Μνάσων ο αρχαίος μαθητής