Το ξύλο θεραπεύει το Ξύλο
15 Απριλίου 2013
Του π. Στεφάνου Φρήμαν,
Η Τρίτη Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στο Τίμιο Ξύλο του Σταυρού.
Σάς παραθέτω τις ακόλουθες σκέψεις για το θέμα.
Οι μελετητές της Καινής Διαθήκης γνωρίζουν την περιγραφή του Παύλου για τον Ιησού ως ‘Νέο Αδάμ’.
Αυτό αποτελεί ένα παράδειγμα για τη συχνή αποστολική αλληγορική αναφορά που βρίσκουμε στην Παλαιά Διαθήκη.
Ο Ιδιος ο Ιησούς είχε δηλώσει ότι Αυτός ήταν Εικείνος για Τον οποίο μαρτυρούσε η Παλαιά Διαθήκη ( Ιω. 5, 39).
Στα Ευαγγέλια ο Ιησούς ταυτίζει το δικό Του θάνατο και την Ανάσταση Του με το ταξίδι του Ιωνά στην κοιλιά του κοίτους.
Παρομοιάζει επίσης τη Σταύρωσή Του με το φίδι που ύψωσε ο Μωυσής στο ξύλο για να θεραπεύσει το λαό του Ισραήλ. Χωρίς την αλληγορική χρήση της Παλαιάς Διαθήκης πολλά απ΄ όσα λέγονται στα Ευαγγέλια και τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης θα ήταν δυσνόητα.
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είναι πολύ συνηθισμένοι σε αυτόν τον τρόπο γραφής. Η υμνογραφία στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, που έχει συνταχθεί κατά την Πατερική περίοδο, είναι γεμάτη από τέτοιες αλληγορίες.
Η σύνδεση μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, μεταξύ δόγματος και αλληγορίας βρίσκεται σχεδόν σε κάθε στίχο της ακολουθίας.
Όσοι δεν είναι γνώστες της Ανατολικής λειτουργικής ζωής δεν γνωρίζουν την πλούσια Χριστιανική παράδοση και τη βαθειά δογματική της ιερότητα και σπουδαιότητα.
Κατά τη γιορτή του Τιμίου Σταυρού, η υμνογραφία σε κάποιο σημείο αναφέρει: ‘Το ξύλο θεραπεύει το Ξύλο’. Πρόκειται για μιά υπέροχη αναφορά στη ζωή της χάριτος και τη σχέσης της με την ανθρωπινη δυσκολία.
Αναφέρεται στη σχέση μεταξύ του Σταυρού του Ιησού και του Δένδρου της Γνώσεως του Καλού και του Κακού. Το δεύτερο ήταν αυτό που παρείχε το μήλο στον Αδάμ και την Εύα και η αιτία της πτωσεώς τους.
Το ‘Ξύλο που θεραπεύει το Ξύλο’ δεν είναι άλλο από τον Σταυρό του Χριστού.
Μένω έκπληκτος με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η βιβλική αυτή εικόνα. Ο στοχασμός δεν αναφέρει ότι ο Σταυρός καταστρέφει το δένδρο του οποίου ο καρπός σε συνδιασμό με την ανυπακοή προκάλεσαν την ανθρωπινη τραγωδία, αλλά ‘Το Ξύλο θεραπεύει το Ξύλο’. Με τον ίδιο τρόπο η Βασιλεία του Θεού δεν καταστρέφει τη δημιουργία- την ολοκληρώνει.
Έχουμε μιά τάση να θεωρούμε τις αποτυχίες και τις καταστροφές, είτε προκειται για κάτι που προκαλέσαμε εμείς ή όχι, σαν σοβαρές τραγωδίες που εκτροχιάζουν τη ζωή μας και τον κόσμο γύρω μας.
Η καρδιά μας συγχίζεται όταν μέσα της θρονιαστεί η σκέψη ‘αν δεν’. Ωστόσο ‘Το Ξύλο θεραπεύει το Ξύλο’. Για το Θεό τίποτε δεν αχρηστεύεται.
Η Εκκλησία έχει την πνευματική συνήθεια να βλέπει την ιστορία του Χριστού σε όλα τα γεγονότα. Κάθε ιστορία που σχετίζεται με ξύλο ή δένδρο πάντα καταφέρνει να βρίσκει το δρόμο της στην υμνογραφία του Σταυρού.
Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες εικόνες. Πιστεύω ότι αυτός ο τρόπος μελέτης των Γραφών είναι κλειδί για την Χριστιανική ζωή. Γενικά όμως μέσα στην καρδιά μας συνήθως βλέπουμε το δένδρο και την ανυπακοή μας και όχι τη Βασιλεία του Θεού. Ωστόσο ο ίδιος ο Ιησούς έγινε για μάς κατάρα για να δικαιωθούμε ενώπιον του Θεού ( 2 Κορ. 5, 21). Πήρε πάνω Του τη ζωή μας για να μάς χαρίσει τη δική Του ζωή.
Έτσι ο Ιησούς εισήλθε σε όλα για να τα ανακαινίσει.
Τίποτα να μήν πάει χαμένο.
Μετάφραση: Φιλοθέη
