Φέτος τη Σαρακοστή…

Φέτος τη Σαρακοστή, ας κάνουμε κάτι, ο, τι μπορεί ο καθένας.

Εσύ που με ξέρεις και με ρωτάς, εσύ που στο πετραχήλι μου ακουμπάς, άκου:

Αυτή τη Σαρακοστή, μη σχολιάσεις κανέναν αρνητικά, μην κουτσομπολεύεις, μην κατακρίνεις… Μόνο καλά να μιλάς για όλους. Εξασκήσου σ’ αυτό το δύσκολο.

Για να μπορείς να κοινωνάς…

Νήστεψε όσο μπορείς από φαγητά, κι απ’ το χρόνο της τηλεόρασης.

Αντί γι’ αυτό, διάβασε αρκετά βιβλία, κάνε προσευχή, πήγαινε Εκκλησία.

Βρες απ’ τη λίστα που έχω με τα βιβλία στην ειδική ενότητα, διάβασε ένα βιβλίο καινούργιο, και πες το μου κι εμένα.

Μ’ αρέσει πολύ να ξέρω ότι διαβάζεις.

Αυτή τη Σαρακοστή μη χαζογελάς… Να χαμογελάς όμως!.. Κι αυτό το χαμόγελο, να βγαίνει με αγάπη, από καρδιά αθώα… Δε χρωστούν τίποτα οι διπλανοί σου να σε βλέπουν μες στη μελαγχολία και να ψυχοπλακώνονται, επειδή είναι Σαρακοστή… Είναι όμως μεγάλη ιεραποστολή να έχεις νόημα στη ζωή!

Αυτή τη Σαρακοστή, φτιάξε ένα μυστικό κήπο στην ψυχή σου. Να ‘χεις κάποια πράματα που θα τα ξέρεις μόνο εσύ κι ο Θεός. Μυστικά. Μυστικά δάκρυα ευγνωμοσύνης, μετάνοιας ή χαράς, μυστικές προσευχές, μυστικές ελεημοσύνες, μυστική καλοσύνη… Για να ακούσεις το μπράβο, μόνο απ’ το Θεό και τους Αγγέλους Του… Για να μην ξέρουν οι άνθρωποι ότι προοδεύεις, για να μη ξεχωρίζεις εγωιστικά.

Αυτή τη Σαρακοστή ας πλησιάσουμε τον Έρωτα του Κυρίου… Η Σαρακοστή δεν είναι εποχή καθηκόντων, μα  έρωτος… Ο Ιησούς, δεν είναι καθήκον, αγγαρεία, χρέος, συνήθεια, παράδοση, μα ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΕΡΩΤΑΣ. Μόνο έτσι θα αντέξεις τη νηστεία, θα ξέρεις το γιατί και το πώς των πράξεών σου, θα ζεις με νόημα και σκοπό και θα χαρείς τη Μ. Εβδομάδα και την Αγία Ανάσταση…

Μόνο ένας ερωτευμένος μπορεί να κάνει τρέλες, αγώνα, άσκηση, να πεινάσει, να αγρυπνήσει, να αγαπήσει, να ξεχάσει, να ξοδέψει, να χαρίσει, να συγχωρήσει, να πεθάνει. Ερωτεύσου  Αυτόν που σ’ ερωτεύτηκε πρώτος και σταυρώθηκε στο Γολγοθά…

Αυτή τη Σαρακοστή θέλω να τη θυμάμαι με αναμνήσεις  δυνατές, γνήσιες, αυθεντικές. ‘Oχι να μιλώ, μα να ζω. ‘Oχι φαντασίες, μα εμπειρίες.

Αυτή τη Σαρακοστή θέλω να ζω στο εδώ και τώρα της πόλης μου, της σχολής μου, της δουλειάς μου,  μα να έχω στην ψυχή μου ένα κλίμα, σαν αυτό  που νιώθεις όταν περπατάς στα μονοπάτια της  Ιερουσαλήμ…

Σα να περπατώ μαζί με τον Κύριο και τους Μαθητές Του, στην αγία Γη  του 30μ.Χ…. Πορεία προς τα Ιεροσόλυμα, η φετινή μας Σαρακοστή…

Κάτι να κάνουμε αυτή τη Σαρακοστή!..

Συγχώρα κι εμένα, σε παρακαλώ, για τις φορές που σ’ έχω στεναχωρήσει εκουσίως ή ακουσίως και δεν σε βοηθώ να προχωράς στην αγάπη του Κυρίου.

Και να εύχεσαι. Και να εύχομαι.

Καλή Σαρακοστή. Καλή Ανάσταση!…

 

Πηγή: Αθέατα Περάσματα, Πέμπτη, 20 Μαρτίου 2008, π. Ανδρέας Κονάνος