Οι τρεις φίλοι και ο βασιλιάς

Εκ των διδαχών (Επιστολή) του μακάριου Γέροντα Αρσένιου του Ησυχαστή

Άγιον Όρος

Αγαπητόν μας παιδάκι Π. εύχομαι να είσαι καλά. Έλαβον την επιστολήν σου και εχάρην δια την καλήν σου υγείαν.

Τα χρήματα πού έστειλες πολύ σ΄ ευχαριστώ διότι με έκαμες μεγάλο καλό. Επειδή, εγώ εργάζομαι εις τον κήπον, ήθελα να φέρω νερό και πολεμούσα με τενεκάκι διότι δεν είχαμε χρήματα ν΄ αγοράσουμε σωλήνες και τώρα με αυτά πού με έστειλες τα έδωσα να με φέρουν και θα εύρω μεγάλην ανάπαυσιν. Και σεις να έχετε τον μισθόν και εύχομαι να σας χαρίση τα αιώνια αγαθά ο Χριστός μας και να είμεθα εις τον παράδεισον μαζί. Αμήν, Αμήν, Αμήν.

Και τώρα θα σου ειπώ διήγημα από τους αγίους πατέρες.

Μίαν φοράν είχε κάποιος τρεις φίλους. Με τον πρώτον του φίλον κάθε ημέρα περνούσαν καλά.

Είχε δεύτερον. Και μ΄ εκείνον περνούσαν καλά. Όχι όπως με τον πρώτον. Ολιγώτερον πιο κατώτερα.

Είχε και τρίτο δυστυχώς. Κάποτε τον έβλεπε, αλλά με κρίο καρδιά.

Εν τω μεταξύ ήλθεν είδηση από τον βασιλιά για κάποιον έκαμεν έγκλημα, να τον δικάση ο βασιλεύς.

Τρέχει τον πρώτον φίλον του «φίλε μου ο βασιλεύς με προσκαλεί να με δικάση. Κάποιον έγκλημα έκαμα.

Και εκείνος (ο φίλος) απαντά:

Και εγώ από το σπίτι μου δεν βγαίνω.

Αυτός απελπισμένος, πηγαίνει (στον) δεύτερον φί¬λον του. Και αυτός απαντά «εγώ έως την αυλή του βασι¬λέως πηγαίνω, αλλά μέσα δεν έμπαίνω».

Τρέχει εις τον τρίτον φίλον του αλλά με εντροπήν, «πώς να του το πω; δεν τον ευχαρίστησα καμμιά φορά», αλλά πηγαίνει με εντροπή (και του λέγει): φίλε μου, ο βασιλεύς με εκάλεσε να με δικάση. Ημπορείς να με βοηθήσης;». Αυτός αμέσως πρόθυμος επήγεν εις τον βασι¬λέα και τον βοήθησε.

Αυτό είναι παραβολικώς. Οι τρεις φίλοι είναι: Ο πρώτος είναι τα χρήματα, τα έπιπλα του σπιτιού, το δεύτερον φίλος (ο δεύτερος): γονείς, αδέλφια, συγγενείς. Τρίτον (τρίτος) φίλος η ελεημοσύνη.

Όταν έρχεται θάνατος ο πρώτος φίλος (δηλαδή) τα χρήματα, έπιπλα… από το σπίτι δεν εβγαίνει. Και δεύτε¬ρος φίλος συγγενείς· ίσα με τον τάφον πηγαίνει.

Ο τρίτος φίλος η ελεημοσύνη πηγαίνει εις τον Χριστόν μας και τον βοηθά.

Αρσένιος Μοναχός. Αμήν.

Πηγή: Ιωσήφ Μ.Δ.
Ο Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης (1886-1983), Συνασκητής Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού
Επιστολή Γ΄, σελ. 204-205, Εκδόσεις Μέλισσα, β΄έκδοση, 2002
ISBN:9963-8173-7-8