Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πως πρέπει οι άνδρες να συμπεριφέρονται στις γυναίκες τους (μέρος 1ο)

Το νόημα της αγάπης
(20η Ομιλία στην επιστολή προς Εφεσίους)

«Οι άνδρες να αγαπάτε τις γυναίκες σας με την ίδια θέρμη που ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία».

Πληροφορηθήκατε λίγο πριν για το μεγαλείο και τη σπουδαιότητα της υπακοής. Παινέψατε και θαυμάσατε τον Παύλο, γιατί αυτός, σαν ένας αξιοθαύμαστος και πνευματικός άνθρωπος, συνδέει στενά ολόκληρη τη ζωή μας. Και πολύ καλά κάνατε! Αλλά στη συνέχεια, ακούστε προσεκτικά τι σας ζητά σαν αντάλλαγμα για τον έπαινο και το θαυμασμό σας στο πρόσωπό του. Και μην απορείτε, που χρησιμοποιεί το ίδιο ακριβώς παράδειγμα!

«Οι άνδρες», συνιστά ο Παύλος, «να αγαπάτε τις γυναίκες σας με την ίδια θέρμη, που ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία».

Ζητήθηκε, προηγουμένως, υποταγή από τη γυναίκα στον άνδρα, όμοια με αυτήν της Εκκλησίας προς τον Χριστό. Και επειδή το μέγεθος της υποταγής αυτής είναι μεγάλο και θέλει καρδιά, προτείνεται κατ’ αναλογία ένα αντίστοιχα υπέρμετρο μέγεθος, αυτό της αγάπης, ως αντιστάθμισμα και παρηγοριά για την πρόσχαρη υπακοή της γυναίκας στον άνδρα. Αν θέλεις, άνδρα, η γυναίκα σου να σε υπακούει, όπως η Εκκλησία τον Χριστό, ας τον μιμηθείς. Να προνοείς γι’ αυτήν, όπως κάνει ο Χριστός για την Εκκλησία. Μην κάνεις πίσω στην εκδήλωση της μεγάλης αγάπης σου προς αυτήν, ακόμη και αν θα πρέπει να θυσιασθείς, να τεμαχισθείς σε μικρά κομμάτια άπειρες φορές, να υπομείνεις εξευτελισμούς και να πάθεις οτιδήποτε προκαλεί πόνο. Και να ξέρεις καλά ότι, και αν ακόμη σου συμβούν για χάρη της όλα αυτά και ακόμα οδυνηρότερα, ακόμη και τότε, δεν θα μπορέσεις να φθάσεις ούτε στο τόσο δα τα έργα που πραγματοποίησε για μας ο Χριστός από αγάπη.

Γιατί συ θα υπομείνεις αυτά τα κακοπαθήματα, επειδή ήρθες σε γαμική συνάφεια και ερωτική σχέση με τη γυναίκα σου. Ο Χριστός, αντίθετα, τα έπαθε για κάποια που είχε αποστρέψει το πρόσωπο της από το κάλλος Του και, χειρότερα ακόμη, Τον μισούσε. Λάβε λοιπόν παράδειγμα αυτόν, ο όποιος αυτήν που Τον αποστρεφόταν και Τον μισούσε και Του πέταγε κατάμουτρα την περιφρόνηση της και συμπεριφερόταν ακόλαστα ακκιζόμενη(=κάνοντας νάζια) μπροστά στα πόδια Του, την έφερε με πολλή φροντίδα κοντά Του, χωρίς απειλές ή υβριστικές λέξεις ή επιβολή φόβου ή με κάτι άλλο όμοιο με αυτά. Αυτήν τη συμπεριφορά να έχεις και συ απέναντι στη γυναίκα σου. Γιατί, και αν ακόμη αντιληφθείς να σε καταφρονεί , να ζει άσωτα και να υπερηφανεύεται γι’ αυτό, θα μπορέσεις να την ξαναφέρεις δίπλα σου με το περίσσευμα της φροντίδας που θα της δείξεις και της αγάπης και της καλοσύνης. Ξέρουμε από πείρα, ότι δεν υπάρχει καμιά δύναμη πειθούς πιο δραστική απ’ αυτές τις εγγυήσεις, ιδιαίτερα για τον άνδρα και τη γυναίκα.

Το δούλο μπορεί κάποιος να μπορέσει να τον φέρει σε λογαριασμό χρησιμοποιώντας το φόβο, αν και πολλές φορές δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα πάνω του, αφού γρήγορα θα κατορθώσει να δραπετεύσει. Πάντως, τη συμπαραστάτιδα στην πορεία της ζωής του, τη μητέρα των παιδιών του, αυτήν που είναι πηγή κάθε χαράς γι’ αυτόν, δεν πρέπει να κρατά κάποιος κοντά του δεσμεύοντας τη με φόβο και απειλές, αλλά με αγάπη και καλή συμπεριφορά. Γιατί, πως μπορεί να ονομασθεί συζυγία εκείνη η γαμική σχέση που κυριαρχείται από το φόβο της γυναίκας για τον άνδρα της; Και ποιά πραγματική ερωτική ευχαρίστηση μπορεί να απολαύσει ο άνδρας, όταν έχει στο πλευρό του γυναίκα που της συμπεριφέρεται σαν να ‘ναι δούλη και όχι ελεύθερη; Και αν ακόμη πάθεις κάτι για χάρη της, μην το κάνεις θέμα και την επιπλήξεις. Ούτε ο Χριστός συμπεριφέρθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο».

συνεχίζεται…