Ο Καβάλας Προκόπιος μίλησε για την ζωή του Επισκόπου Μυρέων Αθανασίου
17 Ιανουαρίου 2013
Γράφει ο Μάκης Λιόλιος
Μια ενδιαφέρουσα ομιλία για την εκατοστή επέτειο των “Ελευθερίων” της Καβάλας πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο πνευματικό κέντρο της Μητροπόλεως με ομιλητή τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιο με θέμα: «Ο Αρχιερατικός Επίτροπος Καβάλας κατά την απελευθέρωση (1913), επίσκοπος Μυρέων Αθανάσιος».
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα, παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου, ιερέων της μητρόπολης και πολύ κόσμου.
Με χαρακτηριστικό τρόπο ο κ. Προκόπιος παρουσίασε την ζωή, την προσωπικότητα και την δράση του Μυρέων Αθανασίου στα γεγονότα της απελευθερώσεως της Καβάλας, με βάση τα κείμενα που άφησε ο ίδιος, καθώς επίσης και μαρτυρίες από πολλές πηγές.
Έτσι λοιπόν μάθαμε πως ο Μυρέων Αθανάσιος (κατά κόσμον Αθανάσιος Βαβαλίσης ή Λάσκαρις (ρης) γεννήθηκε στην Μάδυτο του Ελλησπόντου το 1869.
Το 1896 χειροτονήθηκε ως Χωρεπίσκοπος Βλάγκας Κωνσταντινουπόλεως και από το 1900 έως το 1906 υπηρέτησε στον ιερό ναό της Βλάγκας Κωνσταντινουπόλεως.
Το 1906 χειροτονείται επίσκοπος και αναλαμβάνει την επισκοπή Μυρέων. Περί το 1911 εστάλη ως βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Ξάνθης και Καβάλας.
Στην Καβάλα παρέμεινε κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων και διακρίθηκε για την αποτελεσματική εθνικοθρησκευτική του δράση.
Κατά τον Ελληνοβουλγαρικό πόλεμο στις 16 Ιουνίου του 1913 οι Βούλγαροι τον συνέλαβαν αιχμάλωτο μαζί με 29 ακόμη προκρίτους Καβαλιώτες και υπέστη στα χέρια τους τα πάνδεινα. Για δυο περίπου μήνες μεταφέρονταν από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη.
Από το Αμυγδαλεώνα μεταφέρθηκαν με τα πόδια στο Δοξάτο, την εποχή που έγινε η μεγάλη σφαγή και αργότερα στην Δράμα όπου επιβιβάστηκαν στο τρένο. Επόμενος σταθμός η Κομοτηνή και μετά από λίγο η Ανδριανούπολη, όπου δολοφονήθηκε κατά λάθος ένας από τους 30 ομήρους, ο Γεώργιος Κουταγιάγκας, ενώ ο πληρωμένος δολοφόνος είχε στόχο τον επίσκοπο.
Από εκεί μεταφέρθηκαν στην Ανατολική Ρωμυλία και από το Μπουργκάς τελικά απελευθερώνονται και μεταφέρονται ατμοπλοϊκώς στην Καβάλα μέσω Κωνσταντινούπολης.
Οι Καβαλιώτες όπως ήταν φυσικό τους υποδέχτηκαν με χαρά και συγκίνηση.
Όλα όσα έζησε εκείνη την εποχή ο Μυρέων Αθανάσιος, τα περιγράφει ζωντανά και παραστατικά στο βιβλίο του «Βουλγαρικαί θηριωδίαι. Απομνημονεύματα» το οποίο τυπώθηκε το 1914 στην Αθήνα.
Τις θυσίες αυτές και την σημαντική προσφορά του αναγνώρισε η Εκκλησία και η Πολιτεία και τον τοποθέτησε ως Μητροπολίτη στην χηρεύουσα επί διετία Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος.
Η κλονισμένη του όμως υγεία τον ανάγκασε να παραιτηθεί από την θέση του και να αποσυρθεί σε κάποια Μονή της Ιεράς Μητροπόλεως Καρυστείας, όπου και πέθανε το 1925 σε ηλικία 56 ετών.
Αυτή ήταν περιληπτικά η ζωή του Μυρέων Αθανάσιου, την οποία περιέγραψε ο κ. Προκόπιος χαρακτηρίζοντάς τον ηρωικό.
Παρόντες ήταν ο αντιδήμαρχος Τάσος Χατζηαναστασίου, ο περιφερειακός σύμβουλος Κώστας Παπακοσμάς, ο δημοτικός σύμβουλος Θεόδωρος Καλλιοντζής, ο γενικός γραμματέας του δήμου Καβάλας Νίκος Καραπιπερίδης, ο πρώην υπουργός Δημοσθένης Δημοσθενόπουλος, ο προϊστάμενος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Γιώργος Χεριστανίδης, ο πρόεδρος του ΙΛΑΚ Νίκος Ρουδομέτωφ και πολύς κόσμος που γέμισε την πνευματική εστία της μητρόπολης ΦΝΘ.
Πηγή: http://www.romfea.gr/diafora-ekklisiastika/15258-2013-01-17-11-35-51