Ο Άγιος Τύχων Επίσκοπος Αμαθούντος

Του Δημητρίου Καππαή θεολόγου, συγγραφέως

Ο Άγιος Τύχωνας το καύχημα της Αμαθούντας της Κύπρου, γεννήθηκε στη σημερινή Παλαιά Λεμεσό, τον 4ο αιώνα.

Οι γονείς του ηταν ευσεβείς άνθρωποι και φρόντισαν να διδάξουν στο παιδί τους τα λόγια του Χριστού, την αγάπη προς τους άλλους, την υπακοή, την καλοσύνη και γενικά όλες τις χριστιανικές αρετές.

Ποθούσαν ακόμη να τόν έβλεπαν στην υπηρεσία του Κυρίου.

Όταν ο Άγιος ήταν μικρός, εργαζόταν στο αρτοποιείο του πατέρα του. Αντί όμως να πουλά τα ψωμιά, τα χάριζε στούς φτωχούς και σε όσους δεν είχαν να πληρώσουν.

Όταν το έμαθε αυτό ο πατέρας του στενοχωρέθηκε πολύ. Κάλεσε λοιπόν το μικρό Τύχωνα και του είπε: “Έτσι όπως πάς θα μας αδειάσεις το μαγαζί, που θα βρούμε χρήματα για να αγοράσουμε άλλο αλεύρι:”. Ο Τύχωνας όμως έλεγε στον πατέρα του πως τους άρτους τούς δανείζει στον Θεό και ότι έχει έγγραφον χρεωστικής ομολογίας”, ότι τους πήρε ο Θεός. Έτσι, όταν πήγαν στην αποθήκη για να του δείξει ο πατέρας του Τύχωνα πως δεν έχουν άλλο αλεύρι, αντίκρισαν κάτι το απίστευτο. Το θαύμα έγινε. Η σιταποθήκη, που ήταν νωρίτερα αδειανή, τώρα είχε γεμίσει σιτάρι πολύ περισσότερο από όσο την είχαν γεμίσει κατά τη διάρκεια τού θέρους.

Όταν μεγάλωσε ο Τύχωνας τού ανέθεσαν στην Εκκλησία το έργο τού αναγνώστη. Με την κρυστάλλινη φωνή του διάβαζε τα ιερά αναγνώσματα με ταπείνωση και προσοχή. Όλοι έβλεπαν στο πρόσωπο του τόν μελλοντικό τους πνευματικό αρχηγό.

Χειροτονήθηκε διάκονος και μετά πρεσβύτερος από τον Επίσκοπο Αμαθούντας Μνημόνιο. Ο Επίσκοπος του ανέθεσε τη φροντίδα του κηρύγματος της Επισκοπής του.

Όταν πέθανε ο επίσκοπος της Αμαθούντας Μνημόνιος, όλος ο λαός στράφηκε πρός τον Τύχωνα και μ’ ένα στόμα τόν ανέδειξε ιεράρχη του. Ως Επίσκοπος Αμαθούυτας ο Άγιος Τύχωνας είχε αναπτύξει έντονη δραστηριότητα κι είχε συμβάλει σημαντικά στην εδραίωση του Χριστιανισμού στην επισκοπική του περιφέρεια, Στον βίο του αναφέρεται ότι είχε επιτελέσει σοβαρό έργο διαφώτισης των Ελλήνων και των Ιουδαίων για τον Χριστιανισμό κι είχε βαπτίσει πολλούς, όπως και την ίδια την ιέρεια της Αρτέμιδος. Αυτό έγινε μια μέρα όταν ο Αγιος πήρε φραγγέλιο στο χέρι και με κίνδυνο της ζωής του μπήκε σ’ ένα ειδωλολατρικό ναό. Εκεί, αφού έδιωξε την ιέρεια της Αρτέμιδος που ονομαζόταν Μιαρανάθουσα, άρχισε να την ελέγχει για την τυφλή εμμονή της στην ασέβεια και στην ειδωλολατρία. Το θάρρος του Αγίου και η αρετή του προκάλεσαν τέτοια εντύπωση στην ιέρεια που ζήτησε από τον Άγιο να τη διαφωτίσει για τη νέα θρησκεία. Έτσι και έγινε. Η ιέρεια πίστεψε και, αφού δέχτηκε τό Βάπτισμα, έγινε Χριστιανή και ονομάστηκε Ευήθεια.

Σύμφωνα με την παράδοση ήταν αυστηρός αλλά και μαχητικός κατά της ειδωλολατρίας, εισερχόταν στους ειδωλολατρικούς ναούς και κατέστρεφε τούς βωμούς και τά αγάλματα. Συνέτριψε ακόμη κι αυτό το άγαλμα της θεάς Αφροδίτης, καυτηριάζοντας ταυτόχρονα τους πιστούς της που μετείχαν σε οργιώδεις τελετές, πολλούς δέ άπ’ αυτούς κατήχησε και βάφτισε, εντάσσοντάς τους στο χριστιανικό του ποίμνιο. Αναφέρεται ακόμη ότι είχε το χάρισμα να θεραπεύει αρρώστους.

Πηγή: Περιοδικόν «Παράκληση», τεύχος 18ο, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, Κύπρος Μάϊος–Ιούνιος 2004.