Εφηβεία: Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση του παιδιού;

Είναι ευρύτερα γνωστό ότι η εφηβεία είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος στη ζωή του παιδιού, που επηρεάζει άμεσα όχι μόνο τη γενικότερη ανάπτυξή του, αλλά και τη στάση του, τον τρόπο αντίδρασής του, τις αντιλήψεις του για ό, τι το περιβάλλει, την οικογένειά του, την παρέα του κ. ά.

Οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι έντονες και μεγάλες σε ένταση. Αλλάζει η συμπεριφορά, η παρέα, η ψυχική διάθεση, η στάση ζωής και εμφανίζεται σε μεγάλο βαθμό η τάση για ανεξαρτητοποίηση του παιδιού.

 

Έτσι πολλοί γονείς δυσκολεύονται να κατανοήσουν τις απότομες αυτές αλλαγές, τους δημιουργούν άγχος, στρες και φόβο και αναπόφευκτα αρκετές φορές συγκρούονται μαζί τους.

 

Εκείνο που θα πρέπει να κατανοήσουμε, να δεχτούμε και να επεξεργαστούμε μέσα μας για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας στην εξέλιξή τους, είναι το γεγονός ότι αυτή η περίοδος είναι μια ιδιαίτερη ηλικιακή φάση στη ζωή του παιδιού κατά την οποία αλλάζουν οι επιθυμίες του, «τα θέλω του», οι προσδοκίες του, οι απόψεις του για τον ίδιο και τον κόσμο.

 

Γι’ αυτό οι γονείς θα πρέπει να σταθούν με αγάπη, ζεστασιά ,υπομονή και ειλικρίνεια δίπλα του για να επιτύχουν την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης του, εφόδια πρωταρχικής σημασίας, που θα το ενισχύσουν συναισθηματικά και ψυχικά και θα πλουτίσουν το χαρακτήρα του.

 

Πώς είναι όμως δυνατό να επιτευχθεί αυτό;

 

Αρχικά θα πρέπει οι γονείς να κατανοούν τους προβληματισμούς του παιδιού.

 

Να ενισχύουν τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα του, τις προτιμήσεις του, τις κλίσεις του και τα ενδιαφέροντα του.

 

Να μάθουν να ακούν περισσότερο τα προβλήματα του παιδιού από το να εκφράζουν τις ανησυχίες τους οι ίδιοι.

 

Να προσέχουμε τι λέμε στο παιδί μας και το πώς το λέμε, οι απόψεις μας να είναι ξεκάθαρες και ειλικρινείς και η συμπεριφορά μας να μην τους μεταφέρει αντιφατικά και λάθος μηνύματα.

 

Ο θετικός λόγος, ο έπαινος και η αίσθηση της ασφάλειας είναι από τους βασικότερους παράγοντες που βοηθούν την καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης.

 

Σημαντικό είναι να ενθαρρύνετε το παιδί να αναλάβει περισσότερες ευθύνες μέσα στο σπίτι και να κάνει πράγματα μόνο του.

 

Οι ίδιοι οι γονείς θα πρέπει με τη στάση τους να δίνουν το σωστό παράδειγμα στα παιδιά τους.

 

Θα πρέπει να αποφεύγονται οι συγκρίσεις με άλλα αδέρφια ή με άλλα παιδιά, λαμβάνοντας υπόψη ότι το κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα.

 

Οι προσδοκίες που έχουν οι γονείς σχετικά με τις επιδόσεις και τη συμπεριφορά του παιδιού πρέπει να είναι ρεαλιστικές και να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες και στο αναπτυξιακό και ηλικιακό επίπεδο του παιδιού.

 

Τέλος, ο διαχωρισμός του ρόλου του παιδιού από το ρόλο του μαθητή θεωρείται πρωτίστης σημασίας, γιατί το παιδί πρέπει να νιώθει ότι το αγαπάμε και το θαυμάζουμε γι’ αυτό που είναι, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του στο σχολείο.

Της Σοφίας Σκλείδα: Φιλόλογος, κάτοχος Master Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών

Πηγή: otyposnews.gr