Μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα Έθνη

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ των τελευταίων εβδομάδων αναφορικά με την «προσβλητική συμπεριφορά» εκπροσώπων της καλλιτεχνικής δημιουργίας του δυτικού κόσμου και οι απρόσμενες μεν αναμενόμενες δε αντιδράσεις μεγάλων μερίδων του μουσουλμανικού πληθυσμού σε διάφορα σημεία της υδρογείου αποκαλύπτουν ή αναδεικνύουν ένα νέο σκηνικό παγκόσμιας σύγκρουσης, το οποίο κατά καιρούς εκδηλωνόταν, αλλά διατηρήθηκε ευσχήμως και αυτονοήτως ως υποβόσκουσα αντίθεση όλα τα τελευταία χρόνια, ειδικά από την περίφημη εκδοτική βόμβα του Σαλμάν Ρουσντί και τις γνωστές προφητείες του Σάμιουελ Χάντιγκτον, που ακολούθησαν την πτώση του διπολικού συστήματος παγκόσμιας ισορροπίας.

Σήμερα η απειλή ενός πολυεπίπεδου συγκρουσιακού φαινομένου είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη αφού αγγίζει νέες ιδεολογικο-κοσμοθεωρητικές αντιλήψεις δύο κόσμων που τους χωρίζει ένα μη ορατό πάντα, πλην όμως απολύτως υπαρκτό, βαθύτατο ρήγμα συγκρουσιακής προσέγγισης της ίδιας της ζωής και της οργάνωσης των κοινωνιών. Η εξέγερση του ισλαμικού παράγοντα σε όλα τα σημεία της υδρογείου προκαλεί ανησυχία διεθνώς, ιδιαίτερα στις δυτικές δημοκρατίες, όχι μόνο γιατί έρχεται αυτή η αναταραχή με το Ισλάμ και η αντιπαράθεση του με το δυτικό κόσμο σε μια στιγμή παγκόσμιας πολυεπίπεδης βαθιάς κρίσης, αλλά και γιατί αυτός ο ξεσηκωμός τείνει να επιβεβαιώσει και να επαληθεύσει την προφητεία του Χάντιγκτον περί σύγκρουσης πολιτισμών.

Αυτό που συμβαίνει υπογραμμίζει ένα ισχυρότατο ρήγμα μεταξύ του συστήματος αξιών και του τρόπου κοινωνικοποίησης των ανθρώπων στον ισλαμικό κόσμο και του χριστιανικού κόσμου της Δύσης. Πρόκειται για μια κοινωνικοποίηση που διαμορφώνει την προσωπικότητα, τις αντιλήψεις ζωής και τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις ως προς τον κόσμο και την εν γένει κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπων σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής ζωής και δραστηριότητας του ανθρώπου στις χώρες, στα κράτη, στα πολιτικά συστήματα και τις κοινωνίες.

Αυτή η συγκρουσιακή διάσταση της σχέσης του Ισλάμ με το δυτικό κόσμο ξεπερνά κατά πολύ τη θρησκευτική αντίθεση όπως θα μπορούσε να εμφανιστεί από ορισμένους και ακριβώς επειδή εστιάζεται στην κοινωνικοποίηση των ανθρώπων, που είναι τελείως διαφορετική ως σύστημα αξιών και αγκαλιάζει όλες τις μορφές ανθρώπινης δράσης από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται κανείς τη ζωή και το θάνατο, τη δημιουργία στην τέχνη, στο θέατρο και τον κινηματογράφο, μέχρι το πολιτικό σύστημα ως δημοκρατική ή μη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Το χάσμα στο οποίο αναφερθήκαμε και που είναι ευρύτατο θα μπορούσε όντως να οδηγήσει σε μια σύγκρουση πολιτισμών με απρόβλεπτα αποτελέσματα για την ούτως ή άλλως ασταθή, ρευστή και συγκρουσιακή παγκόσμια κοινότητα, είτε στο πλαίσιο μιας σοβαρής έκρηξης μιας διαμάχης όλων εναντίον όλων είτε σε περιφερειακές συγκρούσεις που θα οδηγήσουν σε μια αλυσιδωτή, εκρηκτική κατάσταση σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να βρεθούν κατεπειγόντως δίαυλοι επικοινωνίας και συνεννόησης μεταξύ ηγετικών παραγόντων των πολιτισμών, που θα οδηγήσουν σταδιακά σε κατευνασμό, συνεννόηση και αποδοχή του άλλου.

Από την εφημερίδα «Τύπος της Κυρακής», Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Πηγή: orthodoxi-martiria.blogspot.gr