Κυπριακός Ερυθρός Σταυρός: Πρωτοστάτης στην αντιμετώπιση της κρίσης του 1974

Το μαύρο καλοκαίρι του 1974, στην καταστροφή και στον όλεθρο που προκάλεσε το πραξικόπημα και η Τουρκική Εισβολή, ο Κυπριακός Ερυθρός Σταυρός (ΚΕΣ) πρωτοστάτησε στην αντιμετώπιση της μεγαλύτερης κρίσης που βίωσε η χώρα μας. Από την πρώτη στιγμή, oι εθελοντές της Οργάνωσης κινητοποιήθηκαν και παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που είχαν να αντιμετωπίσουν, έσπευσαν να βοηθήσουν του τραυματίες, τις χιλιάδες ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τα γυναικόπαιδα που έτρεχαν να σωθούν από τα πυρά των τούρκων στρατιωτών. Η ανεκτίμητη προσφορά του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού, πενήντα χρόνια μετά, συνεχίζει με την αρωγή και την στήριξη των εγκλωβισμένων συμπατριωτών μας στην κατεχόμενη Καρπασία.

Με εμπνεύστρια τη Στέλλα Σουλιώτη

Με την εκδήλωση του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου και ακολούθως της Τουρκικής Εισβολής, ο ΚΕΣ ρίχτηκε στη μάχη για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες που προέκυψαν κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Εμπνεύστρια της γιγαντιαίας αυτής προσπάθειας ήταν η αείμνηστη Στέλλα Σουλιώτη, πρόεδρος του ΚΕΣ, μαζί με το επιτελείο της Οργάνωσης και εκατοντάδες εθελοντές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για προσφορά κάθε δυνατής βοήθειας στα θύματα του πολέμου. Η παροχή πρώτων βοηθειών και φροντίδας στους τραυματίες, η ασφαλής μεταφορά ηλικιωμένων, παιδιών και γυναικών μακριά από εμπόλεμες ζώνες και η προμήθεια τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης σε αμάχους ήταν μερικές από τις πολλές εργασίες που ανέλαβαν τα μέλη της Οργάνωσης. Εργάστηκαν ακούραστα και με απόλυτη αφοσίωση για να βοηθήσουν όσους συμπολίτες μας πλήγηκαν από την εισβολή.

Την 21η Ιουλίου ο Κυπριακός Ερυθρός Σταυρός προσφυγοποιείται. Το οίκημα και οι αποθήκες του στη Λευκωσία δέχονται πλήγματα από την τουρκική αεροπορία και καταστρέφονται ολοσχερώς. Ο ΚΕΣ χάνει ένα σημαντικό αριθμό απαραίτητων προμηθειών αλλά ακόμη και αυτή τη δύσκολη στιγμή δεν αποθαρρύνεται και δεν τα βάζει κάτω. Την επόμενη κιόλας ημέρα στήνονται πρόχειρα γραφεία στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου εκεί γίνεται ο συντονισμός όλων των ενεργειών της Οργάνωσης.

Οι μαύρες μέρες του 1974 βρίσκουν τη Στέλλα Σουλιώτη από την μία κρατική αξιωματούχο ως Επίτροπος Νομοθεσίας και από την άλλη Πρόεδρο του ΚΕΣ, να αναλαμβάνει το τεράστιο βάρος του ανθρωπιστικού έργου. Έχοντας ιδίαν γνώση των Συνθηκών της Γενεύης, που η ίδια ως Υπουργός Δικαιοσύνης είχε αποδεχθεί εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, πέτυχε την άμεση κάθοδο στην Κύπρο, κλιμακίων του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες. Λόγω των ισχυρών διπλωματικών δεσμών της, κατάφερε να εξασφαλίσει ξένη βοήθεια η οποία άρχισε να φθάνει στην Κύπρο μέσω του Ακρωτηρίου. Την ίδια στιγμή, μαζί με τις στρατιές των εθελοντών που ενέπνευσε για να συνδράμουν στο έργο του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού, οργάνωσε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους χιλιάδες εκτοπισμένους, καθώς και την παραλαβή των αιχμαλώτων και την επανένωση με τις οικογένειές τους. Όλες αυτές οι δράσεις έθεσαν τις βάσεις για τη σύσταση της Υπηρεσίας Μέριμνας και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων καθώς και της Υπηρεσίας Εξεύρεσης Αγνοουμένων.

Τεράστιο ανθρωπιστικό έργο

Στον ετήσιο απολογισμό του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού για το 1974 αναφέρονται εκτενώς οι ενέργειες στις οποίες προέβησαν οι εθελοντές της Οργάνωσης προκειμένου να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες τόσο σε ιατρικό εξοπλισμό και φάρμακα όσο και σε ρούχα, τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία μετά την κατάληψη του αεροδρομίου της Λευκωσίας, έφθαναν μέσω των βρετανικών βάσεων Ακρωτηρίου ή μέσω ακτοπλοϊκών δρομολογίων. Γενναιόδωρη ήταν και η προσφορά της Ελληνικής Κυβέρνησης και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, ενώ το διεθνές κίνημα του Ερυθρού Σταυρού κάλυψε τις ανάγκες σε ιατρικές προμήθειες για ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν στις κατεχόμενες περιοχές. Επιπλέον, στελέχωσε σημεία παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, ιδιαίτερα στη Λεμεσό όπου έφθαναν οι αποστολές από το εξωτερικό, καθώς και στη Λευκωσία όπου συγκεντρώθηκε μεγάλος αριθμός εκτοπισμένων.

Με ευαισθησία και γνήσιο αλτρουισμό

Αμέσως μετά την κήρυξη της εκεχειρίας, ο ΚΕΣ λαμβάνει εκατοντάδες μηνύματα από ανθρώπους που αναζητούν τους οικείους τους. Στις 27 Ιουλίου 1974 συστάθηκε το I.C.R.C Trading Agency, με τη συμβολή της Οργάνωσης. Ανάμεσα σε άλλα λάμβανε αιτήματα για πληροφορίες που αφορούσαν αγνοούμενα πρόσωπα και φρόντιζε για τις αποστολές μηνυμάτων στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα ανέλαβε τη σύνταξη των καταλόγων νεκρών, αγνοουμένων και εγκλωβισμένων και την αποστολή φαρμάκων και άλλων βασικών ειδών από συγγενείς προσώπων στις κατεχόμενες περιοχές.

Περεταίρω, ο ΚΕΣ φρόντισε για τη μεταφορά ηλικιωμένων σε ασφαλείς περιοχές, χειρίστηκε με ιδιαίτερη ευαισθησία τις υποθέσεις θυμάτων βιασμών, ενώ πρωτοστάτησε στη διαδικασία ανταλλαγής των αιχμαλώτων. Με τη στήριξη του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού έγινε επίσης κατορθωτή η συνέχιση της λειτουργίας του Παιδικού Αναρρωτηρίου στην Κερύνεια για αρκετούς μήνες μετά την τουρκική εισβολή, φροντίζοντας τα δέκα παιδιά που διέμεναν σε αυτό.

Οι εθελοντές και το προσωπικό του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού προσέφεραν με γενναιότητα και γνήσιο αλτρουισμό τις υπηρεσίες τους αψηφώντας τους κινδύνους. Ο ΚΕΣ ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη εθελοντική οργάνωση που έχει να επιδείξει αξιοθαύμαστο έργο στη διαχείριση κρίσιμων ανθρωπιστικών θεμάτων.

kathimerini.com.cy