Άγιος Νικόλαιος Βελιμίροβιτς: Ο Προφήτης Σαμουήλ

«Υπέρ του παιδαρίου τούτου προσηυξάμην και έδωκέ μοι Κύριος το αίτημά μου, ο ητησάμην παρ’ αυτού· καγώ κιχρώ αυτόν τω Κυρίω πάσας τας ημέρας, ας ζη αυτός, χρήσιν τω Κυρίω»

(Σαμουήλ A, 1. 27-28)

Ο θεαίτητος και αφιερωμένος στον Θεό Σαμουήλ ήταν προφήτης και αρχηγός του λαού του Ισραήλ. Η μακαρία Άννα, η άτεκνη, μητέρα του, είχε προσευχηθεί εκτενώς στον Θεό γι’ αυτόν, προσφέροντας δάκρυα και θυσίες. Έτσι, από βρέφος αφιέρωσε τον ευλογημένο μονάκριβο γιό της στην υπηρεσία του Κυρίου.

Μία σοφή μητέρα δεν θεωρεί τα παιδιά της δικά της παι­διά, αλλά του Θεού μάλλον! Είναι του Θεού, ούτως ή άλλως, και όταν Αυτός τα δίνει και όταν τα παίρνει. Αλλά είναι περισσότερο δικά Του, όταν μια μητέρα από μόνη της Του τα αφιερώνει. Τότε το δώρο του Θεού επιστρέφει σ’ Αυτόν ως αντίδωρο, διότι ούτως ή άλλως δεν έχουμε τίποτε δικό μας να Του δώσουμε, παρεκτός εκείνο που λαμβάνουμε από Αυτόν!

Ο νεαρός Σαμουήλ ζούσε στον ναό, ανάμεσα στους ανόμους γιούς του Ηλί του ιερέως, και όμως ο ίδιος δεν διεφθάρη. Ο Κύριος δεν φανέρωνε τον εαυτό Του στους αμαρτωλούς ενηλίκους, εμφανίστηκε όμως στο αγνό αυτό παιδί, διότι έκανε το θέλημα του Θεού και «ουκ έπεσεν από πάντων των λόγων αυτού επί την γην» (Σαμουήλ Α’ 3, 19).

Ο Σαμουήλ ήταν κριτής του λαού του Ισραήλ από νέος και, μέχρι που γέρασε, δεν διέπραξε τίποτε πονηρό ενώπιον του Θεού ή ενώπιον των ανθρώπων. Ο Κύριος του έδωσε δύναμη να προφητεύει και να θαυματουργεί. Κατίσχυσε όλων των εχθρών του Θεού και των εχθρών των ανθρώπων και επί βασιλείας του έχρισε δύο βασιλείς, τον Σαούλ και τον Δαυίδ. Όταν έφθασε σε προχωρημένη ηλικία, σύναξε όλους τους Ισραηλίτες και τους ρώτησε μήπως είχε αδικήσει ποτέ κάποιον, ή μήπως είχε ποτέ δεχθεί δωροδοκία από κάποιον. Εκείνοι του απάντησαν ομοφώνως: «ουκ ηδίκησας ημάς και ου κατεδυνάστευσας ημάς και ουκ έθλασας ημάς και ουκ είληφας εκ χειρός ουδενός ουδέν»(Σαμουήλ Α’ 12. 4).

Τέτοιος άνθρωπος ήταν λοιπόν αυτός, ο οποίος δόθηκε απ’ τον Θεό και αντιδόθηκε στον Θεό ως αντίδωρο· και ο οποίος ανατράφηκε με την ευλογία του Θεού και την ευλογία της μητέρας του. Ας αξιοποιήσουν επομένως οι μητέρες το παράδειγμα της αοιδίμου Άννας. Ας αξιοποιήσουν και οι δικαστές και κριτές των λαών το παράδειγμα του δικαίου Σαμουήλ!

Ω Άγιε και Πανάγιε Κύριε, οικτίρμον και πανοικτίρμον, διάνοιξε τα μάτια της ψυχής μας για να δούμε την αγιότητα και την αγαθοσύνη Σου, ώστε να μετανιώσουμε για τις πονη­ρίες μας.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος- Δεκέμβριος, εκδ. Άθως, σσ. 185- 186)