Άγιος Μακάριος Ζελτοβόδας († 25 Ιουλίου)
25 Ιουλίου 2024
Ο Άγιος Μακάριος Ζελτοβόδας και Ουνζας γεννήθηκε το έτος 1349 μ.Χ. στὸ Νίζνιϊ – Νόβγκοροντ, απὸ ευσεβή οικογένεια. Σε ηλικία δώδεκα ετών έφυγε κρυφά απότους γονείς του και έγινε μοναχός στη Μονὴ Νίζνιϊ – Νόβγκοροντ, υπὸ την επίβλεψη του Αγίου Διονυσίου († 26 Ἰουνίου). Με όλη την ένταση της νεανικής ψυχής του αφιερώθηκε στην εργασία για τη σωτηρίας. Εξεχώρισε μεταξύ των αδελφών για την αυστηρή νηστεία και την ακριβή τήρηση του μοναστικού κανόνα.
Όταν οι γονείς του έμαθαν ύστερα απὸ τρία χρόνια που βρισκόταν ο υιός τους, πήγε ο πατέρας του να τον ικετεύσει με δάκρυα να επιστρέψει στην οικογένειά του. Ο Άγιος Μακάριος μίλησε με τον πατέρα του πίσω απὸ έναν τοίχο, και του απάντησε ότι ίσως να πάει κοντά τους στο μέλλον. Ο πατέρας του, του ζήτησε έστω να βγάλει το χέρι του έξω απὸ τον τοίχο, για να το δει, όπως και έγινε. Αφού φίλησε το χέρι του υιού του, ο πατέρας του Αγίου Μακαρίου, επέστρεψε στο σπίτι.Η φήμη του Αγίου, έφερε πολὺ κόσμο κοντά του καὶ γι’ αυτὸ τον λόγο, έφυγε για τις ακτές του Βόλγα, όπου ασκήτεψε κοντά στα νερὰ της κίτρινης λίμνης. Εδώ με πολὺ υπομονὴ νίκησε τους πειρασμοὺς του κακού.Πολλοὶ εραστές του μοναχισμού ήρθαν κοντά του και έτσι ο Άγιος Μακάριος, το 1435 μ.Χ., έφτιαξε μονὴ αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα.Εδώ, επίσης, άρχισε να κηρύττει τον χριστιανισμὸ στους γύρω απὸ την περιοχὴ λαούς, και μάλιστα βάπτισε πολλοὺς μουσουλμάνους και εθνικοὺς στη λίμνη, η οποία έλαβε το όνομά της απὸ τον Άγιο. Όταν οι Τατάροι κατέστρεψαν το Μοναστήρι, το 1439, πήραν αιχμάλωτο τον Άγιο Μακάριο. Ο αρχηγός των Τατάρων, Καάν, τον ελευθέρωσε μαζὶ με σχεδὸν 400 Χριστιανοὺς, γιατὶ είδε στα μάτια του Αγίου την ευσέβεια και την αγάπη, και με αντάλλαγμα του ζήτησε να μην εγκατασταθεί πάλι στην κίτρινη λίμνη.
Όταν οι γονείς του έμαθαν ύστερα απὸ τρία χρόνια που βρισκόταν ο υιός τους, πήγε ο πατέρας του να τον ικετεύσει με δάκρυα να επιστρέψει στην οικογένειά του. Ο Άγιος Μακάριος μίλησε με τον πατέρα του πίσω απὸ έναν τοίχο, και του απάντησε ότι ίσως να πάει κοντά τους στο μέλλον. Ο πατέρας του, του ζήτησε έστω να βγάλει το χέρι του έξω απὸ τον τοίχο, για να το δει, όπως και έγινε. Αφού φίλησε το χέρι του υιού του, ο πατέρας του Αγίου Μακαρίου, επέστρεψε στο σπίτι.Η φήμη του Αγίου, έφερε πολὺ κόσμο κοντά του καὶ γι’ αυτὸ τον λόγο, έφυγε για τις ακτές του Βόλγα, όπου ασκήτεψε κοντά στα νερὰ της κίτρινης λίμνης. Εδώ με πολὺ υπομονὴ νίκησε τους πειρασμοὺς του κακού.Πολλοὶ εραστές του μοναχισμού ήρθαν κοντά του και έτσι ο Άγιος Μακάριος, το 1435 μ.Χ., έφτιαξε μονὴ αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα.Εδώ, επίσης, άρχισε να κηρύττει τον χριστιανισμὸ στους γύρω απὸ την περιοχὴ λαούς, και μάλιστα βάπτισε πολλοὺς μουσουλμάνους και εθνικοὺς στη λίμνη, η οποία έλαβε το όνομά της απὸ τον Άγιο. Όταν οι Τατάροι κατέστρεψαν το Μοναστήρι, το 1439, πήραν αιχμάλωτο τον Άγιο Μακάριο. Ο αρχηγός των Τατάρων, Καάν, τον ελευθέρωσε μαζὶ με σχεδὸν 400 Χριστιανοὺς, γιατὶ είδε στα μάτια του Αγίου την ευσέβεια και την αγάπη, και με αντάλλαγμα του ζήτησε να μην εγκατασταθεί πάλι στην κίτρινη λίμνη.
Ο Άγιος Μακάριος έθαψε ταπεινά εκείνους που σκοτώθηκαν στο μοναστήρι του, και πήγε 200 βέρστια προς τα σύνορα του Γκάλιστς. Κατὰ την διάρκεια του χρόνου αυτής της επανατακτοποίησης όλοι εκείνοι που ήταν μαζί του, ταΐστηκαν με θαυμαστό τρόπο μέσω των προσευχών του Αγίου. Φθάνοντας λίγο έξω απὸ την πόλη Ούνζα, ίδρυσε ένα νέο μοναστήρι. Πέντε χρόνια μετά, αρρώστησε και κοιμήθηκε σε ηλικία 95 ετών, το 1444 μ.Χ.
Το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στο Νίζνι Νόβγκοροντ
Ενώ ήταν ακόμη εν ζωή, ο Άγιος Μακάριος, του χορηγήθηκε από τον Θεό ένα δώρο. Αυτό της θαυματουργίας. Εθεράπευσε ένα τυφλό, δαιμονισμένο κορίτσι. Ακόμα και μετά την κοίμησή του, πολὺς κόσμος έλαβε την ευλογία του, μέσω των λειψάνων του. Οι μοναχοὶ έχτισαν έναν ναό κοντά στον τάφο του Αγίου και ίδρυσαν κοινόβιο. Το 1522, οι Τατάροι επιτέθηκαν στην Ούζνα και στη μονή, και θέλησαν να καταστρέψουν την ασημένια λειψανοθήκη του Αγίου, αλλὰ ξάφνου τυφλώθηκαν. Πάνω στον πανικό τους πνίγηκαν στην λίμνη Ούζνα. 
Το 1532, μέσῳ των προσευχών του Αγίου Μακαρίου, η πόλη Σολίγκαλιτς σώθηκε απὸ τοὺς Τατάρους.Από ευγνωμοσύνη, οι κάτοικοι έχτισαν ένα παρεκκλησι στην εκκλησία του Καθεδρικού Ναού προς τιμὴν του Αγίου. Περισσότεροι από 50 άνθρωποι θεραπεύθηκαν μετὰ απὸ προσευχές στον Άγιο Μακάριο, όπως πιστοποιεί η επιτροπὴ που εστάλει απὸ τον Πατριάρχη Φιλάρετο το 1619 μ.Χ.
Πηγή: proskynitis.blogspot.gr
