Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος: Χωρίς την Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουμε – Αναγορεύτηκε Επίτιμος Δημότης Αλεξανδρούπολης

15 Μαΐου 2024

Επίτιμος δημότης Αλεξανδρουπόλεως αναγορεύθηκε το απόγευμα της Τρίτης ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος στο πλαίσιο της επίσκεψης που πραγματοποοίησε για τις εορταστικές εκδηλώσεις της 104ης επετείου της απελευθέρωσης της πόλης.

Ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Γιάννης Ζαμπούκης, στην ομιλία του κατά την αναγόρευση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου σε επίτιμο δημότη σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Η τιμή στο πρόσωπό του (σ.σ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου) είναι τιμή στον Κυπριακό λαό και η τιμή στην ελευθερία της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί ενίσχυση και της δικής μας ιστορικά και πολιτιστικά εθνικής ενότητας… Εμείς οι Θρακιώτες μάθαμε από τους προγόνους μας, από τις ιστορίες, τα βιώματα και τις αφηγήσεις τους τι θα πει προσφυγιά, τι θα πει ξεριζωμός και εκτοπισμός… Διδαχθήκαμε την αλληλεγγύη, την κοινωνική ευαισθησία, την αλήθεια και την ελευθερία…Να μην ξεχνούμε ούτε από που ξεκινήσαμε ούτε που θέλουμε να φτάσουμε! Και θέλουμε να φτάσουμε όπου υπάρχει ελληνισμός, αναπτύσσοντας ισχυρούς δεσμούς συνεργασίας και αδελφοσύνης… Μάθαμε να μην ξεχνούμε τους αδελφούς μας στην Κύπρο. Και κάθε ημέρα παλεύουμε να έρθουμε πιο κοντά, αξιοποιώντας κάθε μέσο που μας προσφέρει η σύγχρονη πραγματικότητα».

«Κι επειδή η ιστορία δεν είναι θεωρία αλλά βίωμα στην αλήθεια και την ελευθερία, που φαίνεται μέσα από την αληθινή ζωή των ανθρώπων, η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου σήμερα στον τόπο μας εκπροσωπεί και εκφράζει ολόκληρο τον πονεμένο και αδελφό λαό της ευλογημένης Κύπρου, που 50 χρόνια τώρα στενάζει και υπομένει τη στέρηση των πολύτιμων και αυτονόητων βασικών αγαθών ζωής… Κι επειδή η δύναμη της ελληνικής ψυχής, που βρίσκεται στα τρίσβαθα της ιστορικής ζωής των ακριτών της Κύπρου και του Έβρου, ενισχύεται με την παρουσία, την τοποθέτηση και τη δράση άξιων προσώπων, όπως του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου, που βαδίζουν πιστά στην ιστορική πορεία του Γένους και των γνωρισμάτων του πνευματικού Πολιτισμού μας, είναι μεγάλη τιμή για εμένα προσωπικά, αλλά και όλων των δημοτών που έχω την τιμή να εκπροσωπώ, που επί δικής μου θητείας ως Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, να ζω την ευτυχή στιγμή ανακήρυξης του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Κύπρου σε δημότη Αλεξανδρούπολης…».

Χωρίς την Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουμε

Στην αντιφώνησή του ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος εξέφρασε τις ειλικρινείς του ευχαριστίες και τη βαθιά συγκίνησή του για τη μεγάλη τιμή όπως είπε που του αποδόθηκε η οποία τιμή θεωρεί πως αποδίδεται στον δισχιλιόχρονο θεσμό που εκπροσωπεί και που έχει άμεση σχέση με την επιβίωση του ελληνισμού στην Κύπρο. «Ως άτομο δεν νιώθω να έχω προσφέρει κάτι το σημαντικό για να δικαιούμαι της ιδιαίτερης αυτής τιμής. Κάθε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, όμως, από τη θέση του είναι πρωταγωνιστής σε όλους τους αγώνες του λαού για ελευθερία, προκοπή και ανάπτυξη. Σ’ αυτόν, λοιπόν, τον θεσμό, που είναι η εστία και του θρησκευτικού και του εθνικού φρονήματος του Κυπριακού λαού νιώθω να απονέμεται, σήμερα, η τιμή».

Αναφέρθηκε στους δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στην Αλεξανδρούπολη και γενικότερα τη Θράκη και την Κύπρο, οι οποίοι όπως είπε αναπτύχθηκαν κυρίως με την ίδρυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης καθώς είναι πολλοί οι Κύπριοι που σπούδασαν και σπουδάζουν στην Αλεξανδρούπολη και πολλοί Αλεξανδρουπολίτες που σπουδάζουν στην Κύπρο. «Δεσμός, ωστόσο, ακατάλυτος και ιδιαίτερα συνεκτικός ανάμεσά μας, παραμένει η κοινή Ελληνική μας καταγωγή…, οι κοινές αγωνίες για τα εθνικά μας θέματα, η χαρά για τις εθνικές επιτυχίες, η θλίψη για τις αποτυχίες, η ικανοποίηση για την συνεισφορά μας στον παγκόσμιο πολιτισμό…», δήλωσε.

Απευθυνόμενος στους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης είπε «…ευνοηθήκατε από το Θεό περισσότερο απ’ ότι εμείς. Ζείτε 104 χρόνια ελεύθεροι. Εμείς ζούμε, ακόμα, μακριά από τη μητρική αγκάλη της Ελλάδος, με το όραμα της οποίας έζησαν και απέθαναν οι πρόγονοί μας, οι ήρωες και οι μάρτυρες των τελευταίων οκτώ αιώνων…».

Αναφερόμενος στην πορεία του Κυπριακού είπε μεταξύ άλλων: «…Η Τουρκία, που κωλυσιεργώντας για 50 χρόνια, πέτυχε να ξεχασθεί από τη διεθνή κοινότητα η υφή του ζητήματός μας και να επέλθει κόπωση στον λαό μας, δεν κρύβει πια τις προθέσεις της. Πρόθεση και επιδίωξή της ανέκαθεν ήταν, και τώρα απλώς δεν αποκρύβεται, η ανάκτηση της Κύπρου. Η κατάληψη, δηλαδή, και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου.…Καλούμαστε όλοι οι Έλληνες να ανασυνταχθούμε. Όπως οι πρόγονοί μας, έτσι και εμείς, δεν θα πρέπει να αυταπατόμαστε και να περιμένουμε την ελευθερία μας από ξένα χέρια. Και να καταλάβουμε ότι αν δεν έχουμε ισχύ δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε στόχους. Μα και ότι αν δεν έχουμε σαφείς στόχους η ισχύς δεν έχει αντίκρισμα. Και να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε και τις δυο αυτές μειονεξίες μας».