Ο Άγιος Ιερομάρτυς Νικήτας ο Αγιορείτης

Μαρτύρησε στις Σέρρες στις 19 Φεβρουαρίου 1809

Ο Άγιος καταγόταν από την Ήπειρο. Απαρνήθηκε τα εγκόσμια από αγάπη προς τον Χριστό και έγινε μοναχός στην Σκήτη της Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος. Αξιώθηκε στη συνέχεια να γίνει ιερέας στην Ι. Μονή του Αγίου Παντελεήμονος.

Βασανιζόμενος δεινά από λογισμούς ,επειδή οι πρόγονοί του ήσαν κρυφά μεν Χριστιανοί φανερά δε οθωμανοί ,αποφάσισε να αγωνιστεί για το πνευματικό συμφέρον των αδελφών του και να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Μετά από πολλή προσευχή και με τις ευχές των πατέρων της σκήτης ξεκίνησε για τον μεγάλο αγώνα να βοηθήσει τους σκλαβωμένους. Περιόδευσε σε διάφορα χωριά των Σερρών και της Δράμας, διδάσκοντας στους κατοίκους να μένουν σταθεροί στην πίστη προς τον αληθινό Θεό και ελέγχοντας την ψευδή θρησκεία του Μωάμεθ.

Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στη φυλακή των Σερρών. Εκεί τον βασάνισαν απάνθρωπα. Τον κρέμασαν και τον έκαιγαν, του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι, του έμπηξαν μυτερά καλάμια στα νύχια. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Ο Άγιος υπέμενε και προσευχόταν για τους δημίους του.

Τελικά δέρνοντάς τον και χτυπώντας τον στο πρόσωπο τον έφεραν στον τόπο της καταδίκης, όπου και τον απαγχόνισαν.

Κατά την παράδοση τόπος του μαρτυρίου του είναι ο χώρος που σήμερα είναι κτισμένος ο μητροπολιτικός ναός των Ταξιαρχών, στο κέντρο της πόλεως των Σερρών.

Το ιερό λείψανο έμεινε κρεμασμένο επί τρεις ημέρες, δίχως να πάθει καμία αλλοίωση, Κάθε βράδυ φωτιζόταν από ουράνιο φως.

Ύστερα επετράπη στους χριστιανούς να θάψουν το μαρτυρικό σώμα του.