Ο Άγιος Νεομάρτυς Χρήστος ο κηπουρός ο εκ Πρεβέζης

Ο άγιος καταγόταν από την Πρέβεζα. Σε ηλικία σαράντα ετών πήγε στην Κωνσταντινούπολη και εργαζόταν ως κηπουρός.

Μια ημέρα στο παζάρι πούλαγε μήλα και συμφώνησε με ένα Τούρκο να του πουλήσει όσα μήλα είχε. Στο παζάρεμα για την τιμή άρχισαν να διαφωνούν και να μαλώνουν μεταξύ τους. Ο Τούρκος τότε, για να τον εκδικηθεί, συκοφάντησε τον ευλογημένο Χρήστο ότι είπε πως θα γίνει Τούρκος και δεν γίνεται. Αμέσως βρήκε ψευδομάρτυρες και τον οδήγησε στον δικαστή. Εκεί ο δικαστής τον ρώτησε αν είναι αλήθεια. Ο άγιος αποκρίθηκε με γενναιότητα ότι είναι Χριστιανός και ότι δεν είπε ποτέ τέτοιο λόγο, ούτε πρόκειται να αλλάξει την πίστη του, ακόμα κι αν τον βασανίσουν με μύρια βάσανα.

Ο δικαστής διέταξε να τον ραβδίσουν, κατόπιν τον έδεσαν και τον χτύπησαν στο κεφάλι τόσο, που έτρεχαν τα αίματα ποτάμι. Τον έκλεισαν στη φυλακή και έσφιξαν τα πόδια του στο κούτσουρο.

Έτυχε τότε να είναι στη φυλακή ο γνωστός λόγιος κληρικός Καισάριος Δαπόντε, ο οποίος έγραψε και το συναξάρι. Αυτός βλέποντας τον άγιο στο κούτσουρο τον συμπόνεσε και προσπάθησε κρυφά με τρόπο να του ελευθερώσουν τα πόδια, του έφερε και φαγητό να φάει για να δυναμωθεί. Όμως ο μάρτυρας δεν δέχθηκε καν να γευθεί λέγοντας :

Γιατί να φάω; μήπως πρόκειται να ζήσω; λοιπόν ας πεθάνω για τον Χριστό μου πεινασμένος και διψασμένος.

Έδωσε μάλιστα ο άγιος και ένα ακόνι που είχε στη ζώνη του στον εν λόγω κληρικό με την παράκληση να το δώσει να του κάνουν μετά τον θάνατό του μερικές λειτουργίες.

Μετά από αυτά έβγαλαν τον άγιο από την φυλακή και τον αποκεφάλισαν την ίδια μέρα.