Ποιοὶ εἶναι οἱ καρποὶ τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ; (Cleopa Ilie Archimandrite and Abbot of the Sihastria Monastery)

Ὁ πρῶτος καρπὸς τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ἡ ἀποβολὴ τῶν νοερῶν παραστάσεων ἀπὸ τὶς ματαιότητες τοῦ κόσμου, κατὰ τὸν ἅγιο Διάδοχο, ὁ ὁποῖος λέγει: «Αὐτὰ ποὺ εἶχαν μπεῖ παλαιότερα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου ἐξαφανίζονται μαζὶ μὲ ὅλες τὶς ὡραιότητες τῆς ζωῆς».

Ὁ δεύτερος καρπὸς τῆς εὐχῆς εἶναι ἡ φοβερὰ θέα τῆς ἀσω­τίας τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία ἐκδηλωνόταν μὲ τὶς σωματικὲς αἰσθήσεις καὶ τοὺς κακοὺς λογισμούς. Ἀπ’ αὐτὴ τὴν θέα ἀποκτᾶ ὁ ἄνθρωπος ταπείνωση, πένθος, δάκρυα, ὅπως λέγη ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλα­μᾶς.

Ὁ τρίτος καρπὸς τῆς καρδιακῆς προσευχῆς εἶναι ὅτι, μὲ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ νοῦ στὴν καρδιά, τόσο ὁ νοῦς ὅσο καὶ ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, γίνονται σὰν ἕνας καθαρὸς καθρέπτης στὸν ὁποῖον ὁ ἴδιος ὁ ἀγωνιστὴς γνωρίζει τὶς πονηρὲς κινήσεις τῶν σκέψεών του καὶ καλεῖ τὸν Ἰησοῦ σὲ βοήθεια.

Ὁ τέταρτος καρπὸς εἶναι ἡ ἁγνότης τῆς φύσεως, καθότι τὸ ἔργο τῆς καθαρότητος τῆς φύσεως εἶναι ὑπεράνω αὐτῆς τῆς φύσε­ως, ὡς δοσμένο ἀπὸ τὴν Θεία Χάρι τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

Ὁ πέμπτος καρπὸς τῆς προσευχῆς εἶναι ὅτι, μπαίνοντας ὁ νοῦς στὴν καρδιὰ γιὰ νὰ μιλήση ἐκεῖ μὲ τὸν ἐνδιάθετο λόγο, κατα­κλύζεται ἀπὸ μεγάλη χαρὰ καὶ πνευματικὴ εὐφροσύνη, ὅπως δηλώνη γι’ αὐτὰ ὁ Ἰωσὴφ Βρυένιος.

Ὁ ἕκτος καρπὸς τῆς εὐχῆς εἶναι ὅτι μὲ αὐτὴ τὴν προσευχὴ κατασκηνώνει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μυστικὰ μέσα στὴν καρδιά.

Ὁ ἕβδομος καρπὸς εἶναι ὅτι μὲ τὴν ἀδιάλειπτη μνήμη τοῦ Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ, γεννᾶται στὴν ψυχὴ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Χρι­στό. (Βλέπε «Φυλακὴ τῶν πέντε αἰσθήσεων» τοῦ ἁγίου Νικόδημου τοῦ Ἁγιορείτου).

Ἄλλοι καρποὶ τῆς προσευχῆς εἶναι: Ἡ συμμάζωξις τῶν λο­γισμῶν, ἡ εὐλάβεια, ἡ προσοχὴ ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἡ ταπείνωσις, ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ μνήμη τοῦ θανάτου, ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καὶ τῶν λογισμῶν, ἡ συγκέντρωσις τῆς προσοχῆς στὴν καρδιὰ καὶ ἡ πνευματικὴ θερμότης.

Πηγή: agiazoni.gr