Η Ιστορία της Μονής Παναγίας Δέσποινας (Σεϊνδάγια) Συρίας.

Το Μοναστήρι της Παναγίας Σαϊνδανάγια ή Σεϊντανάγια,χτίστηκε το 547 μ.Χ. από τον ευσεβή Αυτοκράτορα Ιουστινιανό, όταν στρατοπέδευσε στην περιοχή προετοιμαζόμενος να πολεμήσει τους Πέρσες.

Τότε και ενώ οδιψασμένος στρατός μας είχε ξεμείνει από νερό και βρισκόταν σε απελπιστική θέση, ο Θρακιώτης Αυτοκράτοράς μας βλέπει ξαφνικά ένα ελάφι να ανεβαίνει σε ένα ψηλό λόφο και τρέχει να το κυνηγήσει! Σαν έφτασε στην κορυφή, είδε έκπληκτος άφθονο γλυκό, πόσιμο νερό, ενώ στη θέση του ελαφιού φάνηκε μέσα σε λαμπρό φως η Παναγιά και ακούστηκε η φωνή της, που του ζητούσε να χτίσει εκεί επάνω, μια Εκκλησία προς τιμήν της, προς τιμήν της Κυρίας Θεοτόκου!

Και έτσι, ο βασιλιάς μας έδωσε αμέσως εντολή να σχεδιάσουν το Ναό οι αρχιτέκτονες. Όμως ο καιρός περνούσε και εκείνοιδεν μπορούσαν να καταλήξουν στο σχέδιο.

Τότε εμφανίστηκε πάλι η Παναγία, αυτή τη φορά στον ύπνο του Ιουστινιανού και του έδειξε το σχέδιο του Μοναστηριού της, λέγοντας πως εκείνη θα ήταν η προστάτιδά του!

Και βάση εκείνου του σχεδίου χτίστηκε τελικά από τον ευλαβή Ιουστινιανό το καστρομονάστηρο της Παναγιάς στη Σεϊντανάγια της Συρίας!

Η Ορθόδοξη αυτή Μονή της Συρίας είναι γυναικείο Μοναστήρι, που εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, κατά το Γενέθλιον της Θεοτόκου! Σεϊντανάγια δε, θα πει “Δέσποινα“!

 

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς – El Chagoura όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι, που σημαίνει «η διάσημη» – είναι έργο του Ευαγγελιστού Λουκά και ήρθε εδώ πολλά χρόνια αφότου κατασκευάστηκε η Μονή από τον Ιουστινιανό.

Συγκεκριμένα, προς το τέλος του όγδοου αιώνα, κάποιος Έλληνας μοναχός ονόματι Θεόδωρος, στο ταξίδι του προς τους Αγίους Τόπους, σταμάτησε για ανάπαυση στη Μονή. Φεύγοντας για Ιεροσόλυμα, η σεβαστή Ηγουμένη της Σεϊντανάγια του ζήτησε να αγοράσει από εκεί κάποια συγκεκριμένη πολύτιμη και λεπτή, μικρή εικόνα της Θεοτόκου!

Ο Μοναχός όμως ξέχασε τελείως το ζήτημα και αφού προσκύνησε στους Αγίους Τόπους, ξεκίνησε να γυρίσει πίσω.

Όμως δεν είχε φύγει μακριά, όταναπότομα τον σταμάτησε μια άγνωστη φωνή λέγοντάς του: “Μήπως έχεις ξεχάσει κάτι στην Ιερουσαλήμ; Αυτό που σου ζήτησε η Ηγουμένη;”!

Ο Μοναχός επέστρεψε τότε αμέσως στα Ιεροσόλυμα και βρήκε την όμορφη Εικόνα του Θεοτόκου που του παρήγγειλε η Ηγουμένη του Μοναστηριού και την αγόρασε!

Κατά τη διάρκεια δε του ταξιδιού πίσω στη Μονή, έμεινε κατάπληκτος από τα θαύματα που γινόταν μέσω της Εικόνας! Διότι ενώ τη μια φορά τους επιτέθηκαν αδίστακτοι ληστές και την άλλη άγρια κτήνη, ο Θεόδωρος κράτησε με δέος τη συγκεκριμένη Εικόνα της Παναγίας προσευχόμενος στη Χάρη της και ω του θαύματος, σώθηκαν δυο φορές και αυτός και το υπόλοιπο καραβάνι από τρομερό κίνδυνο!

Επιστρέφοντας λοιπόν στη Μονή και γνωρίζοντας πόσο πολύτιμη και θαυματουργή θεία χάριτι ήταν η συγκεκριμένη Εικόνα της Θεοτόκου, αποφάσισε να παρακάμψει τη Σεϊντνάγια και να τραβήξει με πλοιάριο για την Αίγυπτο!

Σηκώθηκε όμως μια τόσο άγρια θύελλα, που θα βυθιζόταν και αυτός μαζί με το σκάφος, οπότε αμέσως τον έλεγξε η συνείδησή του και αποφάσισε να γυρίσει την Εικόνα στη Σαϊντνάγια.

Έτσι, βγήκε πάλι στην ακτή και έφτασε τελικά στο Μοναστήρι. Έμεινε τέσσερις ημέρες εκεί, αλλά πάλι του ήρθε μια ακατανίκητη επιθυμία – πειρασμός, να κρατήσει για δική του τη θαυματουργή Εικόνα! Έτσι το επόμενο πρωί μαζί με την Εικόνα της Παναγίας Δέσποινας πήγε να φύγει κρυφά, αλλά ω του θαύματος! Ένας αόρατος τοίχος σαν από πολλές πέτρες έφραξε ξαφνικά την πόρτα της Μονής!

Με αστείρευτα τότε δάκρυα, έπεσε και ζήτησε μεταμελημένοςσυγνώμη από την Ηγουμένη, ομολογώντας την πράξη του, αλλά καιδοξάζοντας το Θεό και ευχαριστώντας την Παναγιά, που τόσα μεγάλα θαύματα τον αξίωσε να δει μέχρι τότε!

Από εκείνη την ημέρα, η ιερή Εικόνα έχει παραμείνει στη Μονή, όπου καταφθάνουν χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ανατολή και τη Δύση!

Αναμεσά τους και εκατοντάδες Μουσουλμάνοι, που προστρέχουν σε κάθε ανάγκη στη χάρη της Θεοτόκου και ομολογούν οι ίδιοι και εγγράφως τα αμέτρητα θαύματά της! Και έτσι ξέρουν…