Καλοκαίρια με μια φέτα από καρπούζι στα μικρά μου χέρια…

 

Ενα κορίτσι αγαπά τον ήλιο, το καλοκαίρι, τη θάλασσα και τι άλλο; Μα φυσικά το καρπούζι! Το φρούτο-σύμβολο, τον βασιλιά του καλοκαιριού.

Καρπούζι, θάλασσα, αλμύρα, διακοπές στο νησί, ξυπολησιά, μακροβούτια, παιχνίδια, παγωτά, τζιτζίκια, ένα ταψί γεμιστά, παγωμένη βυσσιναδα, μεσημεριανή υποχρεωτική σιέστα, κρυμμένο Μίκυ Μάους κάτω από το κρεβάτι, και το απόγευμα μια ολόδροση κατακόκκινη φέτα από καρπούζι σερβιρισμένη στο παιδικό πιάτο με τις ζωγραφιές των επτά νάνων. Δίπλα το φλιτζανάκι με τον καφέ της γιαγιάς. Της γιαγιάς που με περισσή φροντίδα έβγαζε τα κουκούτσια από το καρπούζι «για να μην πνιγεί το παιδί», «να φάει το παιδί, να το χαρεί».

Πολλά καλοκαίρια πέρασαν από τότε, το κορίτσι μεγάλωσε, οι ζωγραφιές στο παιδικό πιάτο ξεθώριασαν, η γιαγιά δεν είναι πια εδώ, παραμένει όμως εδώ έντονη, η μοναδική μυρωδιά από τη μισαφαγωμένη φέτα από καρπούζι εκείνων των καλοκαιριών.

Κάπως έτσι λοιπόν το κορίτσι αυτό μεγαλώνοντας και βρίσκοντας σιγά σιγά τα πατήματά της στο χώρο της ζωγραφικής, αρχίζει να ζωγραφίζει τα καλοκαίρια της παιδικής της ηλικίας.

Και όλο και κάπου στα έργα της βρίσκεται κι ένα καρπούζι. Γιατί το καρπούζι γι’ αυτήν είναι πολλά περισσότερα από ένα φρούτο. Είναι τα παιδικά της καλοκαίρια, η ανεμελιά, η φροντίδα από το χέρι της γιαγιάς, η αγάπη που ένιωσε στην αρχή του δρόμου της, που ήταν τόση, έτσι ώστε να έχει αποθέματα να πορεύεται για πολλά χρόνια.

 

Υ.Γ.: Τζίνα Παπαδοπούλου, το ονοματεπώνυμο του κοριτσιού

Βιογραφικό: Η Τζίνα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και άσκησε ενεργή δικηγορία επί 25 συναπτά έτη. Το 2012, μετά από διάφορα προσωπικά γεγονότα που την ανάγκασαν να δει τη ζωή με άλλο μάτι, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δικηγορία. Μέχρι τότε η ζωγραφική δεν υπήρχε στη ζωή της, παρά το γεγονός ότι ο πατέρας της ήταν και είναι μέχρι σήμερα ζωγράφος με μεγάλο έργο εντός και εκτός Ελλάδος. Οταν εγκατέλειψε τη δικηγορία, ανακάλυψε το πολύτιμο αγαθό να μπορεί να έχει προσωπικό χρόνο. Τότε ήταν που οι παιδικές μνήμες της, γεμάτες σχήματα και χρώματα βρήκαν δίοδο να βγουν από μέσα της.

 

Ξεκίνησε να ζωγραφίζει μέσα στο 2013, στην αρχή ψηφιακά χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή στην οθόνη του κινητού της, χρησιμοποιώντας το δάχτυλο αντί για γραφίδα. Το πρώτο της ζωγραφικό έργο ήταν η Μίνι Μάους, απορημένη λίγο κι αυτή σαν και την ίδια, που έψαχνε να βρει ένα νέο προσανατολισμό. Αγόρασε ένα τάμπλετ και συνέχισε να ζωγραφίζει ψηφιακά χρησιμοποιώντας πια όχι το δάχτυλο, αλλά γραφίδα. Αρχισε να ζωγραφίζει σε ύφασμα (μπλούζες, φορέματα κ.λπ.) και σύντομα έφτιαξε μια μικρή συλλογή ρούχων που είναι ζωγραφισμένα με το χέρι, απευθείας στο ύφασμα, με ειδικές ανεξίτηλες μπογιές, με το λογότυπο «Who is Mrs G?». Μετά τα υφάσματα άρχισε να ζωγραφίζει, ουσιαστικά τα τελευταία πέντε χρόνια περίπου, σε καμβάδες και χαρτί με ακρυλικά χρώματα. Εχει συμμετάσχει μέχρι σήμερα σε τρεις προσωπικές εκθέσεις και αρκετές ομαδικές. Εχει φιλοτεχνήσει με έργα της εξώφυλλα cd, όπως του Σταμάτη Κραουνάκη, και του Θοδωρή Καρέλα. Και έχει φιλοτεχνήσει το μουσικό κομμάτι «fanece», που βρίσκεται στο cd «Kidoble» του George Spanos.

 

Πηγή: Εθνικός Κήρυκας