Το σπήλαιο στη Χαλκιδική όπου αναβλύζει αγίασμα του Αποστόλου Παύλου

Στα ανατολικά όρια του χωριού Νέα Φώκαια στη Χαλκδική υπάρχει ένα εξωκκλήσι, που είναι λαξευμένο στο βράχο και στο οποίο σύμφωνα με την παράδοση βρήκε καταφύγιο ο Απόστολος των Εθνών, Παύλος, όταν επισκέφθηκε την περιοχή για να διδάξει. Στο εξωκλήσι αναβλύζει αγίασμα, το οποίο παίρνουν ως ευλογία οι πιστοί.

Ο χώρος είναι ανοιχτός για τους προσκυνητές, οι οποίοι μπορούν να μπουν και να περπατήσουν σε στοά μήκους περίπου 10 μέτρων ώσπου να φθάσουν σε μία ορθογώνια αίθουσα, στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, κατέλυσε ο Απόστολος Παύλος.

Ειδικότερα, πρόκειται για ένα λαξευτό διάδρομο οποίος καταλήγει σε έναν ορθογώνιο λαξευτό υπόγειο θάλαμο. Πιθανώς να πρόκειται για αρχαίο τάφο, ο οποίος μετασκευάστηκε σε ναό κατά την βυζαντινή εποχή. Στη γωνία του διαδρόμου υπάρχει μια δεξαμενή, όπου συγκεντρώνεται το αγίασμα.

                         

Η λαϊκή παράδοση δίνει μια ενδιαφέρουσα ιστορία σχετικά με τον τόπο του αγιάσματος που ανατρέχει στον 1ο μ.Χ. αιώνα. Σύμφωνα με αυτή ο Απόστολος Παύλος όταν πήγε στην Ιερισσό για να κηρύξει το χριστιανισμό καταδιώχθηκε από τους Ιερισσιώτες και δεν εύρισκε που να κρυφτεί και παρακάλεσε τον Θεό να τον σώσει. Τότε κατά τρόπο θαυμαστό άνοιξε μπροστά του ένα χάσμα (τρύπα) στη γη και βρέθηκε στο αντίστοιχο χάσμα στον εν λόγω βράχο στην Κασσάνδρα. Και στα δύο χάσματα που υπάρχουν μέχρι σήμερα και είναι αφιερωμένα σαν εξωκκλήσια στον Απόστολο Παύλο αναβλύζει αγίασμα.

Κατά μία άλλη εκδοχή ο Απόστολος διωκόμενος από τους ειδωλολάτρες της Κασσάνδρας κατέφυγε στο σπήλαιο αυτό όπου κήρυττε κρυφά και βάπτιζε τους νέους Χριστιανούς στην δεξαμενή του Αγιάσματος.

Από το σπήλαιο αυτό ξεκινάει ένας χαμηλός διάδρομος μήκους 10 μέτρων περίπου και πλάτους 80εκ. που οδηγεί στην μικρή και ανοικτή δεξαμενή του αγιάσματος. Στα δεξιά του αγιάσματος υπάρχει μια σκοτεινή ορθογώνια αίθουσα που ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί όρθιος.

Κατά μία άποψη πρόκειται για σκαπτό μακεδονικό τάφο. Το σίγουρο είναι ότι ο χώρος αυτός απετέλεσε ένα παλαιοχριστιανικό ναΐδριο που ήταν στολισμένο με τοιχογραφίες, μονογράμματα και άλλες παραστάσεις. Σήμερα σώζονται ελάχιστα ίχνη των τοιχογραφιών στις γωνίες της αίθουσας.

Οι τοίχοι του καλύπτονται από πυκνό στρώμα αιθάλης από τα κεριά που άναβαν εκεί οι Χριστιανοί γιατί η κρύπτη αυτή αναμφίβολα υπήρξε καταφύγιο των πιστών σε περιόδους διωγμών. Στην αίθουσα υπάρχει μια μαρμάρινη κολώνα που θα έχει σχέση με την Αγία Τράπεζα του εξωκκλησίου.

 

Οι πιστοί άφηναν εσώρουχά τους

Στην εν λόγω αίθουσα πηγαίνουν ακόμα και σήμερα πιστοί για να γδυθούν και να αποθέσουν τα εσώρουχά τους, «αποθέτοντας» μαζί τους και την ασθένεια ή άλλο βάσανό τους, ακολουθώντας μια πανάρχαιη παράδοση.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Απόστολος Παύλος είναι ο προστάτης ο πολιούχος της Νέας Φώκαιας και στο χώρο αυτό κάθε χρόνο στις 28 Ιουνίου γίνεται λαμπρά πανήγυρις που συγκεντρώνει πλήθος πιστών από τη γύρω περιοχή. Παλαιότερα η πανήγυρις γίνονταν στις 29 Ιουνίου.

Μετά την άφιξη και το ρίζωμα των προσφύγων από την Φώκαια Μικράς Ασίας το 1924 και για κάποιες δεκαετίες γινόταν παράλληλα με την Ιερά Πανήγυρη και λαϊκή πανήγυρη σε προέκταση αυτής στα καφενεία της παραλίας όπου οι ντόπιοι κάτοικοι των περιχώρων έρχονταν με κάθε μέσο (αυτοκίνητα, κάρρα, γαϊδουράκια) για να δούνε τους Μικρασιάτικους χορούς του προσφυγικού στοιχείου μπάλο, καρσιλαμά και τον απτάλικο χορό.

 

Πηγή – πληροφορίες – φωτογραφίες: Δήμος Κασσάνδρας, Η Ιστορία της Νέας Φώκαιας, VisitHalkidiki

 

Αναδημοσίευση από: ThessToday.gr