Μια αληθινή ιστορία

Εις τους αιώνες Δόξα σοι, Χριστέ μου το όνομά σου

Έχεις τη Μάνα κλίμακα, προστάτη στα παιδιά σου.

Μια ιστορία αληθινή, εγκάρδια καταθέτω

Αντίδωρο στη Δέσποινα, τι άλλο να προσθέτω.

Για να της πω ευχαριστώ, για την ευεργεσία

Που γεύτηκα ο ανάξιος, δεν ήταν οπτασία.

Έζησα πόνο από κοντά μεγάλο και όμως είδα

Μάνα Φιλέσπλαχνη Κυρά, που έδωσε ελπίδα.

Σκορπά η ευγνώμονη καρδιά, άλλο πια δε σωπάει

Και από την θλίψη στη χαρά, θαρρείς όλο πετάει,

Γιατροί πτυχία πέταξαν, οι θεωρίες άλλαξαν

παιδί γερό στην κούνια του, άγγελοι εφυλάξαν

Χαμογελά η Παντάνασσα, αφού καλά γνωρίζει

θερμά παρακαλεί. τον πάνο εξαφανίζει,

Παντάνασσα συγχωράμε, μα λέω όσα είδα

Δεσπότη μου η Παντάνασσα τους έκανε τη χάρη

Ζει Κύριος ο Θεός ημών, γεννήθει παλληκάρι,

Της προσευχής γλυκέ καρπέ, της Παναγίας δώρο

Μας δίδαξες με υπομονή, στη θλίψη και στο πόνο

Όποιος κραυγάζει Δέσποινα, οι ουρανοί δικοί του

Γίνονται σαν Παντάναααα, φωλιάσει στη ψυχή του.

Αυγούστου εικοσιτέσσερις, τρέξτε στη Λευκωσία

Όποιος θελήσει για να βρει εις το ληξιαρχεία

Δυο χιλιάδες και εννιά, γεννήθει το παιδάκι

η Παναγία σαν δάκρυσε, στο πρώτο το κεράκι.

Ο Κυριάκος σήμερα, χαίρει άκρας υγείας.

Δώρο ακριβό, ατίμητο, δώρο Παραμυθίας.

Μνάσων, ο αρχαίος μαθητής