Για να γίνεις ωραία ή ωραίος

Η αγάπη του ωραίου

Ποιός δεν αγαπά να είναι ωραίος; Την ωραιότητα αγαπούν όλοι, ιδίως οι γυναίκες. Αυτές αρέσκονται να ονομάζονται το «ωραίο φύλο», η δε μεγαλύτερη προσβολή, που μπορεί να κάνει κανείς σε μια φιλάρεσκη γυναίκα είναι να πει «είσαι άσχημη». Αυτή δε η επιθυμία για να παρουσιάζεται ωραία κάνει τη γυναίκα ώστε να τρώει ώρες ολόκληρες μπροστά στον καθρέφτη, να κτενίζει τα μαλλιά της κατά διάφορους τρόπους, να ντύνεται με την καλύτερη ενδυμασία, να συμμορφώνεται με κάθε ιδιοτροπία της θεάς μόδας, να αγοράζει τα ακριβότερα κραγιόν και έτσι μυριοστολισμένη και μυριοβαμμένη να παρουσιάζεται μπροστά  στο κοινό και να μας λέει «Με βλέπετε; Είμαι ωραία. Θαυμάσατε με! Χειροκροτήστε με!».

Αλλά οι ωραίοι και οι ωραίες είναι λίγοι. Και όσο εκφυλίζονται οι κοινωνίες, τόσο η ωραιότητα, η οποία ως άνθος του ουρανού έλαμπε άλλοτε στα πρόσωπα ανδρών και γυναικών, συνεχώς εκλείπει και η ασχήμια θριαμβεύει. Τώρα υποθέστε ότι σε βουνό ανακαλύφθηκε κάποια πηγή, μα τι πηγή! Θαυματουργική! Όποιος πλυθεί  στο ολοκάθαρο νερό της πηγής αυτής όχι απλώς καθαρίζεται, αλλά και ο ασχημότερος γίνεται ωραίος, άγαλμα ωραιότητας. Και εάν τώρα το ραδιόφωνο έπαιρνε την είδηση αυτή και την μετέδιδε στην ανθρωπότητα, ω! τότε από τα πέρατα του κόσμου εκατομμύρια άνθρωποι θα ξεκινούσαν ευχαρίστως, θα υποβάλλονταν σε κάθε ταλαιπωρία και έξοδα, για να φθάσουν το ταχύτερο στη θαυματουργική πηγή, να νιφτούν και να γίνουν υγιείς, ωραίοι!

 

Η αξία της σωματικής ωραιότητας

Ωραία! Αλλ’ έχει τόση αξία η σωματική ωραιότητα; Δεν μαραίνεται εύκολα όπως τα ρόδα του Μαΐου; Δεν έρχεται ο θάνατος, που μεταβάλλει σε κοπριά ό,τι προ ολίγου προκαλούσε το θαυμασμό; Έπειτα δεν γνωρίζετε, ότι η ωραιότητα αυτή είναι πειρασμός, που χρησιμοποιεί τις περισσότερες φορές ο Εωσφόρος, την χρησιμοποιεί ως ένα μαγνήτη καταστροφής, δακρύων και πένθους; Δεν διαβάσατε ποτέ, ότι μία πλουσιότατη και περίφημη πόλη, η Τροία, καταστράφηκε εκ θεμελίων, οι κάτοικοί της 180 χιλιάδες σφάχτηκαν αγρία εξ αφορμής μιας ωραίας γυναίκας, της Ελένης, την οποίαν άρπαξε από τα ανάκτορα της Σπάρτης ο Πάρις; Δεν ακούσατε ποτέ, ότι βασιλείς έχασαν τους θρόνους τους από τα κάλλη διεφθαρμένων γυναικών; Και εάν δεν θέλετε ν’ ανοίξετε την ιστορία, δεν ρίχνετε ένα βλέμμα στη γειτονιά σας, στην πόλη σας, για να δείτε τόσα και τόσα οικογενειακά δράματα, που αφορμή είχαν μία ωραία γυναίκα, η οποία σε μία διεφθαρμένη κοινωνία έχει καταντήσει «το μήλον της έριδος»;

Ω! Δεν το μάθαμε. Η σωματική ωραιότητα, εάν δεν συνοδεύεται από ψυχική ωραιότητα, όχι μόνον χάνει την αξία της, αλλά γίνεται ένα από τα πλέον επικίνδυνα πράγματα, ένας πραγματικός δυναμίτης του Διαβόλου. Και γι’ αυτό πόσον ευτυχισμένη θα ήταν η ανθρωπότητα, εάν έστρεφε την προσοχή της  στο πώς θα εξωραΐσει το ψυχικό κόσμο, πώς δηλαδή τα διάφορα ελαττώματα, που έχει κάθε άνθρωπος και ασχημίζουν τη ψυχή και την κάνουν να παρουσιάζεται με μορφή τερατώδη, θηριώδη, θα εξαλειφθούν.

 

Ινστιτούτο ψυχικής καλλονής

Αλλά, δόξα τω Θεώ. Υπάρχει το «ινστιτούτο της ψυχικής καλλονής», υπάρχει το μέσον της εξωραΐσεως του εσωτερικού μας κόσμου. Υπάρχει η μυστηριώδης πηγή, για την οποία παραβολικά μιλήσαμε . Αυτή η πηγή, που κάνει τις ψυχές ωραίες, τόσο ωραίες, ώστε να θαυμάζουν και άγγελοι ακόμη, αυτή η πηγή τρέχει τώρα είκοσι αιώνες· τρέχει από την πλαγία ενός λόφου· αναβλύζει από την τρύπα, την οποία άνοιξε στον βραχώδη λόφο του Γολγοθά ο τίμιος σταυρός του Σωτήρος Χριστού.

Αδελφέ μου συναμαρτωλέ! Πιστεύεις, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, ο Σωτήρας σου, ο οποίος άπλωσε τα πανάγια  χέρια του  πάνω στο ξύλο του σταυρού για σένα; Πιστεύεις, ότι το αίμα του Υιού του Θεού μας καθαρίζει  από κάθε αμαρτία; Εάν ναι, μην αναβάλεις ούτε μία ημέρα, πάρε την αγία απόφαση. Προχώρησε όπως η οσία Μαρία η Αιγυπτία, προχώρησε προς τον Τίμιο Σταυρό. Μετανόησε, κλάψε, πένθησε. Γονάτισε μπροστά  στον πνευματικό πατέρα, εξομολογήσου όλα σου τα αμαρτήματα, και τότε βρήκες τη θαυματουργική πηγή. Και εάν τα αμαρτήματα σου είναι πολλά, μεγάλα, μη φοβηθείς. Αράπης εάν είσαι  στη ψυχή, μη διστάσεις. Διότι στο ιερό αυτό μυστήριο της εξομολογήσεως, το οποίο έχει την ανεξάντλητη φλέβα  στο Γολγοθά, θα γίνει το θαύμα. Θα πλυθείς και θα βγεις λουσμένος, καθαρισμένος, λευκός σαν χιόνι, λαμπρός σαν ήλιος, πράος σαν άγγελος.

Ω! Εάν είχαμε ψυχικά μάτια, τότε έξω από την πόρτα του εξομολογητηρίου, όπου εξομολογεί τις ψυχές ο ταπεινότερος ιερέας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, θα βλέπαμε το θαύμα, θα βλέπαμε τον άγγελο της μετανοίας να περιμένει τον άνθρωπο, που εξομολογήθηκε ειλικρινά τις αμαρτίες του και η ψυχή του ακτινοβολεί γύρω του το φως της θείας χάριτος, να προσκαλεί αγγέλους και ανθρώπους, και δείχνοντας την μετανοήσασα ψυχή να λέει· Ελάτε να θαυμάσετε!

Βλέπετε; Αυτή η ψυχή, που εξέρχεται την στιγμή αυτή από το ιερό εξομολογητήριο, ήταν πριν εισέλθει άσχημη, μαύρη, απαίσια. Και τώρα έγινε ωραία, λευκή, λαμπρή, πλύθηκε μέσα στη θαυματουργική πηγή της μετανοίας. Ποιός άγγελος τώρα θα ψάλει την ωραιότητα αυτής της ψυχής που καθαρίστηκε, μία ωραιότητα, η οποία θα θάλλει αιωνίως;

(Από το βιβλίο του πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου «Φλογέρα Α’»).