Δέηση (ποίημα)

 

Εικόνα χαριτόβρυτη

και του καρκίνου τρόμος·

σε όσες μανούλες σου έκλαψαν

ανάμνηση είναι ο πόνος.

Ρίξε μου Αγγελοφύλακτη

του Ελέους σου μια αχτίδα,

σταλάγματα του κάλλους σου

βάλσαμο, λύτρωση, ελπίδα.

Σου δέωμε ο δυστυχής

γαλήνη να μου δώσεις

το πέπλο του ελέους σου

επάνω μου να απλώσεις.

Τείχος να γίνει και μακριά

κάθε κακό να στείλει

άλλο δεν έχω εκτός εσέ

Δέσποινα αντιστήλι.

Παντάνασσα, Πανάχραντη,

Ταχυπαρηγαρήτρια,

του πόνου μου ξανά εσύ

γίνε ταχέως λύτρια.

Μνάσων, ο αρχαίος μαθητής