Τρισδιάστατοι σαρώτες αποκάλυψαν την μεγαλύτερη σε μήκος σπηλαιογραφία ιθαγενών Αμερικανών

Μια νέα ανάλυση εντοπίζει τέσσερις ανθρώπινες φιγούρες σε φυσικό μέγεθος και έναν κροταλία.

Αρχαιολόγοι στην Αλαμπάμα ανακάλυψαν τον μεγαλύτερο γνωστό πίνακα ζωγραφικής που δημιουργήθηκε από πρώιμους αυτόχθονες Αμερικανούς, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ιθαγενείς Αμερικανοί δημιούργησαν την 1.000 ετών σπηλαιογραφία, ενός κροταλία μήκους 3 μέτρων, καθώς και άλλες βραχογραφίες στα τοιχώματα και την οροφή του σπηλαίου, πιθανότατα για να απεικονίσουν πνεύματα του Κάτω Κόσμου, ανέφεραν οι αρχαιολόγοι.
Στο ίδιο σπήλαιο υπάρχουν εκατοντάδες βραχογραφίες και θεωρείται το πλουσιότερο μέρος για την τέχνη σπηλαίων των ιθαγενών Αμερικανών, στα νοτιοανατολικά της Αμερικής, είπαν οι ερευνητές.
Η ομάδα χρησιμοποίησε φωτογραμμετρία, μια τεχνική που περιλαμβάνει τη λήψη εκατοντάδων ψηφιακών εικόνων για τη δημιουργία ενός εικονικού τρισδιάστατου μοντέλου. Με την συγκεκριμένη μέθοδο, οι ερευνητές ανακάλυψαν πέντε άγνωστες μέχρι πρότινος γιγαντιαίες σπηλαιογραφίες, γνωστές ως «γλυφές».

«Αυτή η μεθοδολογία μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε ένα εικονικό μοντέλο του χώρου, το οποίο μπορούμε να χειριστούμε», δήλωσε ο Ζαν Σίμεκ , βασικός συγγραφέας της μελέτης και διακεκριμένος καθηγητής στο Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Τενεσί.
«Στη προκειμένη περίπτωση, η οροφή του σπηλαίου είναι πολύ κοντά στο δάπεδο. Έτσι, το οπτικό μας πεδίο περιορίζεται από την εγγύτητά μας στην οροφή. Ποτέ δεν είδαμε αυτές τις πολύ μεγάλες εικόνες επειδή δεν μπορούσαμε να πάμε αρκετά πίσω για να τις δούμε», εξήγησε στο Live Science.
Μετά τη δημιουργία του εικονικού μοντέλου, «μπορούσαμε να το δούμε από ευρύτερη οπτική», είπε. «Μας επιτρέπει να βλέπουμε τα πράγματα με τρόπο που δεν μπορούμε να δούμε από κοντά».

Η σπηλαιογραφία απεικονίζει ένα μοτίβο διαμαντιών, που παραπέμπει σε «διαμαντένιο κροταλία» (Crotalus atrox), ένα πλάσμα που θεωρούταν ιερό από τους Ιθαγενείς Αμερικανούς της νοτιοανατολικής Αμερικής, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους.
Οι λαοί αυτοί κατασκεύαζαν μεγάλους χωμάτινους τύμβους τους οποίους χρησιμοποιούσαν για διάφορους σκοπούς, όπως τελετουργίες σύμφωνα με το Smithsonian Magazine, ώστε να είναι πιο κοντά στα πνεύματα του πάνω κόσμου, ενώ οι σπηλιές θεωρούνταν το ακριβώς αντίθετο- διαδρομές προς τον κάτω κόσμο.
Οι «γλυφές» απεικονίζουν ανθρωπόμορφες μορφές, ζώα και αφηρημένα σχήματα και χαράχτηκαν στην οροφή του σπηλαίου μεταξύ του 2ου και του 10ου αιώνα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών.

Το συγκεκριμένο σπήλαιο ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1998 και παραμένει χωρίς όνομα, αφού αναφέρεται απλώς ως «19ο Ανώνυμο Σπήλαιο» προκειμένου να μην γίνει γνωστή η τοποθεσία και να προστατευτούν τα ευρήματα.
Διαθέτει υπόγειους διαδρόμους μήκους 5 χιλιομέτρων και η πλειονότητα των βραχογραφιών ανακαλύφθηκε σε έναν μεγάλο θάλαμο, σύμφωνα με μελέτη του 1999 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Southeastern Archaeology.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε την Τετάρτη (4/5) στο περιοδικό Antiquity.

Πηγή: Livescience, huffingtonpost.gr