Ἡ ἱστορία περὶ υἱοθετημένου (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος)

Ἐπιστολὴ στὸν δημόσιο ὑπάλληλο Σ. Π.

Θέλετε νὰ ξέρετε τὴν ἀλήθεια περὶ τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Αὐτὸ εἶναι δύσκολο νὰ τὸ ποῦμε σ’ ἕνα γράμμα. Ἂς δοκιμάσουμε με μία ἱστορία:

Κάποιος ἄνθρωπος νοικοκύρης εἶχε ἕναν μοναχογιό. Ὅμως, υἱοθετεῖ κάποιον φτωχό, καὶ ἄρχισε καὶ ἐκεῖνον νὰ τὸν θεωρεῖ ὡς πραγματικὸ παιδί του. Ἀλλὰ σ΄ αὐτὸν τὸν υἱοθετημένο ἦρθε κρυφὰ ἕνας μαῦρος μάντης καὶ τὸν ἔπεισε, νὰ φύγει ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ εὐεργέτη του, καὶ τοῦ ὑποσχέθηκε νὰ τὸν βοηθήσει μὲ τὶς μαγγανεῖες του νὰ φτάσει σὲ μεγαλύτερη δόξα ἀπὸ τὴ δόξα τοῦ νοικοκύρη. Πεισμένος γι’ αὐτὸ ὁ υἱοθετημένος ζήτησε τὴν ἐλευθερία του ἀπὸ τὸν εὐεργέτη του. Ἐκεῖνος ἀντιλαμβανόταν τὸ ὅλο πράγμα, ὅμως δὲν ἔφερε ἀντίρρηση, ἀλλὰ ἄφησε νὰ γίνει τὸ θέλημα τοῦ υἱοθετημένου. Λυπήθηκε, ὅμως, καὶ στὸ χωρισμὸ ἔδωσε στὸν υἱοθετημένο ἕνα κεντητὸ πουγκί, γεμάτο χρυσὸ καὶ πολύτιμα πετράδια. Καὶ τὸν ἄφησε μὲ δάκρυα στὰ μάτια.

Ἔτσι ξεκίνησε ἐκεῖνος ὁ φτωχὸς γιὰ τὸ ταξίδι. Ἀλλὰ ὁ μαῦρος μάντης ὄχι μόνο δὲν βοηθοῦσε αὐτὸν τὸν ἔρημο ταξιδιώτη, ἀλλά, ἀντίθετα, ἔστελνε τοὺς μαύρους συγγενεῖς του στὸν δρόμο μπροστά του, γιὰ νὰ τὸν ληστεύουν. Βλέποντας πὼς βρίσκεται σὲ δυσκολία ὁ φτωχὸς ἐξαγόραζε τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τοὺς ληστὲς μὲ τὸν χρυσὸ καὶ τὰ πολύτιμα πετράδια, μόνο τοὺς παρακαλοῦσε, νὰ μὴν τοῦ πάρουν τὸ κεντητὸ πουγκί. Ταξιδεύοντας ἔτσι, μόνος του ἔπεφτε ἀσταμάτητα ἀπὸ τὴ μία ἐνέδρα τῶν μαύρων στὴν ἄλλη. Καὶ ἐξαγόραζε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο κατὰ σειρὰ τοὺς ληστὲς μὲ τὸν χρυσὸ καὶ τὰ πολύτιμα πετράδια, ἕως ὅτου τὸ πουγκὶ ἄδειασε. Τότε βγῆκε μπροστά του ἐκεῖνος ὁ μαῦρος μάντης αὐτοπροσώπως. Ὅταν τὸν εἶδε ὁ φτωχός, τοῦ ἀπευθύνθηκε γιὰ βοήθεια σὰν σὲ φίλο. Ἀλλὰ ὁ μαῦρος μάντης συμπεριφέρθηκε ὡς ὁ χειρότερος ληστής. Τρίζοντας τὰ δόντια ἔπιασε τὸ κεντητὸ πουγκί, καὶ ἄρχισε νὰ τὸ τραβὰ γιὰ νὰ τὸ ἁρπάξει.

Ὅλο ἐκεῖνο τὸ διάστημα ὁ νοικοκύρης ἀπὸ μακριὰ ἔβλεπε καὶ ἀντιλαμβανόταν τί συμβαίνει μὲ τὸν υἱοθετημένο του γιό. Καὶ λυπήθηκε γιὰ τὴ μοίρα του, καὶ ἔστειλε τὸν μοναχογιό του, νὰ σώσει ἐκεῖνο τὸ φτωχὸ ἀπὸ τὴν καταστροφή. Ἔφτασε ὁ γιὸς τὴν τελευταία στιγμή, ὅταν ὁ φτωχὸς εἶχε ἤδη ἐξαντληθεῖ ἀπὸ τὴ μάχη γιὰ νὰ κρατήσει τὸ κεντητὸ πουγκί. Καὶ χτύπησε ὁ γιὸς ἐκεῖνον τὸν μαῦρο μάντη καὶ τὸν πλήγωσε θανάσιμα. Τότε τὸ πουγκὶ τοῦ φτωχοῦ γέμισε πάλι μὲ χρυσὸ καὶ πολύτιμα πετράδια καὶ τοῦ εἶπε, ἐπειγόντως νὰ ἐπιστρέψει σπίτι ὅπου τὸν περιμένει ὁ πατέρας νοικοκύρης.

Καταλάβατε αὐτὴ τὴν ἱστορία;

Ὁ νοικοκύρης εἶναι ὁ Θεός. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ υἱοθετημένος εἶναι ὁ Ἀδὰμ καὶ τὸ γένος του. Ὁ μαῦρος μάντης εἶναι ὁ σατανᾶς. Τὸ κεντητὸ πουγκὶ εἶναι τὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Ὁ χρυσὸς καὶ τὰ πολύτιμα πετράδια εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ψυχή, χαρισμένη μὲ πλούσια δῶρα τοῦ Θεοῦ. Ἀπομακρυνόμενο ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ αὐτόβουλο ἀνθρώπινο γένος ἔχασε βαθμιαία ὅλο τὸν πνευματικὸ πλοῦτο, καὶ παρέμεινε μόνο μὲ τὴ σωματικὴ ζωή του. Καὶ ὅταν ὁ σατανᾶς ἔκανε τὴν προσπάθεια, νὰ πάρει γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ αὐτό, καὶ ἔτσι νὰ καταστρέψει ἐντελῶς τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ, ἐμφανίσθηκε στὸν κόσμο ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος πλήγωσε θανάσιμα τὸν σατανᾶ, καὶ πληγωμένο καὶ ἀκίνδυνο τὸν κατέρριψε στὰ βάθη τῆς κόλασης. Ἐνῶ στὴ σωματικὴ ζωὴ τῆς ἀνθρωπότητας πάλι ἐνεφύσησε τὴ ζῶσα ψυχὴ καὶ τὴ γέμισε μὲ θεϊκὰ δῶρα. Ταυτόχρονα διατάχθηκε τὸ γένος τοῦ Ἀδάμ, νὰ ἐπιστρέψει μὲ τὸν καινούργιο πλοῦτο στὸν οἶκο τοῦ Οὐράνιου Πατέρα.

Εἰρήνη σὲ σᾶς καὶ εὐλογία Χριστοῦ.

Πηγή: agiazoni.gr