Εκδίωξη εγκλωβισμένων
27 Σεπτεμβρίου 2021
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών της επιχειρήσεων στην Κύπρο, το καλοκαίρι του 1974, και αφού είχε ήδη θέσει υπό τον έλεγχό της μεγάλο τμήμα της Κύπρου, η Τουρκία προχώρησε σε ένα επόμενο βήμα: τον διαχωρισμό και αυτού τούτου του πληθυσμού.
Με σαφέστατη εντολή από την Άγκυρα, ολόκληρος ο τουρκοκυπριακός πληθυσμός που βρισκότανε στις ελεύθερες περιοχές, και αποτελούσε μάλιστα την πλειοψηφία του συνόλου των Τ/Κ, διατάχθηκε να εγκαταλείψει τα χωριά και τις περιουσίες του και να μεταφερθεί για εγκατάσταση στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Πράγμα που έγινε, μαζικά, με μια μεγάλη επιχείρηση και μεγάλο αριθμό λεωφορείων. Αντίθετα, για τους Ελληνοκύπριους δεν είχε συμβεί κάτι παρόμοιο.
Οι περισσότεροι είχαν ήδη εγκαταλείψει οι ίδιοι τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια του πολέμου. Με ελάχιστες αποσκευές, αφού πολλοί νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να επέστρεφαν στα σπίτια τους μετά το τέλος των μαχών. Δεν το κατόρθωσαν βέβαια. Πολλοί άλλοι που είχαν παραμείνει στα σπίτια τους, εγκλωβίστηκαν τελικά εκεί. Αρκετοί τούτων αιχμαλωτίστηκαν, άλλοι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ.
Οι ωμότητες του τουρκικού στρατού, όπως δολοφονίες και βιασμοί, γίνονταν σκόπιμα, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης πολλών άλλων, για να φεύγανε. Και ύστερα άρχισε η σταδιακή απέλαση όσων είχαν παραμείνει και η μεταφορά τους στις ελεύθερες περιοχές. Ιδίως την περίοδο 1975-1977. Έστω και λίγοι κάθε φορά, με τα ελάχιστα που μπορούσαν να μεταφέρουν, διώκονταν κάθε μέρα.
Στη μεταφορά τους στις ελεύθερες περιοχές βοηθούσε και η Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία αυτή, της τότε περιόδου, τη μικρή ομάδα των άμαχων διωγμένων είχε μεταφέρει στις ελεύθερες περιοχές αυτοκίνητο με τα διακριτικά της Δύναμης του ΟΗΕ. Στις ελεύθερες περιοχές είχε υπάρξει και υπηρεσία για παραλαβή και βοήθεια όσων διώκονταν.
Τελικά, στις κατεχόμενες περιοχές παρέμεινε μικρός σχετικά αριθμός Ελλήνων Κυπρίων, ιδίως σε μεγάλα χωριά της Καρπασίας. Η Τουρκία ανέχθηκε τούτο, αφού η Καρπασία παρέμενε αποκομμένη από τις ελεύθερες περιοχές και μπορούσε να ελεγχόταν πλήρως. Η ύπαρξη εξάλλου εκεί αριθμού Ελληνοκυπρίων μπορούσε να θεωρηθεί και κατάσταση ομηρίας και μέσο εκβιασμού, εάν χρειαζόταν.
Ο διαχωρισμός όχι μόνο του νησιού αλλά και του πληθυσμού του, είχε επιβληθεί αφού η Τουρκία ήθελε να δημιουργήσει στην Κύπρο μια μεγάλη και εντελώς “δική της” περιοχή, υπό τον απόλυτο έλεγχό της.
Η μεταφορά, εξάλλου, και εγκατάσταση στο κατεχόμενο τμήμα και μεγάλου αριθμού εποίκων από την Τουρκία, εξυπηρετούσε αυτόν ακριβώς τον στόχο, την ύπαρξη στην Κύπρο μιας καθαρά τουρκικής μεγάλης περιοχής. Η ύπαρξη αυτού του τμήματος του νησιού, που ελέγχεται πλήρως από την Τουρκία, είναι απαραίτητη προϋπόθεση και για τα μελλοντικά της σχέδια.
