Ἀποδοχὴ τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ (Μωυσῆς Μοναχὸς, Ἁγιορείτης)

Μὴ φοβόμαστε τὴν καθυστέρηση τοῦ θαύματος γιά μας. Μπορεῖ νὰ εἶναι καλύτερα ἔτσι. Σίγουρα ὁ Θεὸς γνωρίζει τὴν κατάστασή μας πολὺ καλύτερα ἀπὸ ἐμᾶς. Ὁ Θεὸς εἶναι καὶ γιά μας καὶ τὰ θαύματα εἶναι γιά μας, ἀλλὰ ἡ παρουσία του καὶ ἡ ἐπέμβασή του δὲν εἶναι προσχεδιασμένα ἀπὸ ἐμᾶς. Ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ στὴ ζωὴ μας γίνεται πολλὲς φορὲς μὲ πολλοὺς καὶ διάφορους τρόπους καὶ ὄχι μὲ μία ἐκκωφαντικὴ καὶ φαντασμαγορικὴ φανέρωση. Μία ἀνείπωτη ἐσωτερικὴ εἰρήνη, μία ἔκτακτη καὶ συγκινητικὴ κατάνυξη, μία βαθιὰ αἴσθηση ἁμαρτωλότητος καὶ συγχωρητικότητος τί ἄλλο εἶναι παρὰ σημεῖο τῆς γαληνιαίας παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας;

Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἁπλῶς παροχέας τῆς ὑγείας, τῆς μακροζωίας, τῆς εὐζωίας, ἀκόμη καὶ τῆς ἐπίγειας ἀθανασίας, ἀλλὰ ὁ δοτήρας τῶν οὐρανίων δωρεῶν καὶ χαρίτων καὶ τῆς σωτηρίας τῆς ἀθάνατης ψυχῆς μας. Εἶναι ἕνα μεγάλο μυστικό, ποὺ κρύβεται στὸ βάθος τῆς ὀρθόδοξης πνευματικῆς ζωῆς, νὰ ζεῖ ὁ πιστὸς τὴ γλυκύτητα, τὴν ὡραιότητα καὶ τὴν εἰρήνη τῆς αἰωνίας ζωῆς στὰ βάθη τῆς ψυχῆς του παρὰ τὶς πολλὲς ἐξωτερικὲς ἀντιξοότητες.

Εἶναι ἀνάγκη μεγάλη ν’ ἀφυπνισθοῦμε ἀμέσως ὅλοι καὶ νὰ θέσουμε ἄλλες προτεραιότητες στὴ ζωή μας. Να ζητοῦμε, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου, τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καὶ μετὰ θὰ προστεθοῦν καὶ ὅλα τ’ ἄλλα. Ὅσοι δὲν ἔχουμε σωματικὲς σοβαρὲς παθήσεις μπορεῖ νὰ ἔχουμε σοβαρότερες πνευματικές: πνευματικὴ ἀναπηρία, ψυχικὴ τύφλωση, καρδιακὴ ἀναισθησία καὶ λοιπά.

Θέλουμε νὰ ἔχουμε ἕνα Θεὸ εὔκολο, ὑπάκουο, πρόθυμο σὲ δῶρα, τοῦ χεριοῦ μας, γιὰ νὰ περνᾶμε καλά, εὐτυχισμένα καὶ τότε μόνο νὰ τὸν εὐχαριστοῦμε καὶ νὰ τὸν δοξάζουμε. Δὲν τοῦ ἐπιτρέπουμε νὰ μᾶς δοκιμάζει παιδαγωγικά, νὰ μᾶς νουθετεῖ αὐστηρά, νὰ μᾶς προλαμβάνει ἀπὸ σφάλματα. Θέλουμε τὴ ζωή μας στὰ χέρια μας, νὰ τὴν κάνουμε ἐμεῖς ὅ,τι θέλουμε. Ὅταν τὰ πράγματα μᾶς ἔρχονται βολικά, τότε λέμε πόσο καλὸς εἶναι ὁ Θεός, ὅταν κάποτε ἀνατρέπονται, ὄχι μόνο τὰ βάζουμε μαζί Του, ἀλλὰ οὔτε θέλουμε σχέση διόλου μὲ Αὐτόν. Τὸν θεωροῦμε σκληρό, φοβερό, αὐστηρὸ καὶ ἀδυσώπητο.

Ὁ Θεός μας σὲ καμία βυζαντινὴ εἰκόνα δὲν χαμογελᾶ· σὲ κοιτᾶ κατάματα, ὅλο εἰλικρίνεια, ὅλο συμπάθεια. Δίχως ἴχνος οἴκτου, ἐκδικήσεως, ἀπειλῆς, τρόμου, φόβου καὶ κατατρεγμοῦ. Ἔχουμε ἕναν ἐκπληκτικό, μοναδικό, ὑπέροχο Θεό, ποὺ μᾶς ξαφνιάζει, ποὺ μᾶς ἐκπλήσσει, ποὺ μᾶς συγκινεῖ, ποὺ μᾶς ταρακουνᾶ καὶ συγκλονίζει μεταμορφωτικά. Ας τὸν ἀφήσουμε νὰ μᾶς μιλήσει καὶ νὰ μᾶς πεῖ ὅ,τι θέλει Αὐτὸς καὶ ὄχι ὅ,τι θέλουμε ν’ ἀκούσουμε ἐμεῖς.

* * *

Μόνο ἂν καταφέρει ὁ ἄνθρωπος ν’ ἀποδεχθεῖ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μέσα του, μόνο τότε θ’ ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ μύριους λογισμούς, ποὺ τὸν καταπονοῦν καὶ τὸν κουράζουν. Δὲν εἶναι εὔκολη, θὰ πρέπει νὰ ποῦμε, ἡ ἀποδοχὴ τοῦ θείου θελήματος, ἐνίοτε φαντάζει ἀκατανόητη, κυρίως γιὰ τοὺς ἀταπείνωτους ἀνθρώπους.

Ἂν μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὁ πιστὸς δὲν ἐπιτρέψει στὸν ἑαυτό του νὰ λυγίσει, ν’ ἀπογοητευθεῖ, ν’ ἀπομονωθεῖ καὶ νὰ μελαγχολήσει, τότε μπορεῖ νὰ ζήσει μία χαρισματικὴ κατάσταση πλούσιας ἁγιοπνευματικῆς χάριτος. Ταπεινωμένος ἀπὸ τὸν πόνο νὰ βιώσει τὴ μεγάλη χαρὰ τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή του καὶ ὄτι ο μοναδικὸς σκοπὸς τῆς ζωῆς δὲν εἶναι ἡ καλοπέραση, ἡ ὑγεία καὶ ἡ μακροζωία, ἀλλὰ ὁ οὐσιαστικὸς σύνδεσμος μαζί Του, ἡ ἐν Χριστῷ ζωή.

Πηγή: agiazoni.gr