16 φωτογραφίες από το παρελθόν και οι αληθινές ιστορίες τους, που ελάχιστοι γνωρίζουν

Ο Joel Bellviure, ο κεντρικός χρωματιστής στο Cassowary Colorizers, ξεκίνησε  το έργο αυτό από την επιθυμία του  να μάθει μέσω της ιστορικής ανακάλυψης.

Το Cassowary Colorization έχει χρωματίσει φωτογραφίες τόσο από τις δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ όσο και για  από  καθημερινούς ανθρώπους (με την συγκατάθεσή τους) αλλά ανεξάρτητα από την προέλευση της εικόνας, επεξεργάστηκαν με φροντίδα και προσοχή.

Αν ρίξετε μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Cassowary Colorization, θα καταλάβετε γρήγορα πόσο σχολαστικό είναι το έργο τους. Κάθε εικόνα συνοδεύεται από μια λεπτομερή περιγραφή, παρέχοντας όχι μόνο οπτικές πληροφορίες αλλά και σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

1.

Ο Jacob C. Miller (4 Αυγούστου 1840 – 13 Ιανουαρίου 1917) ήταν μέλος στο  9ο Σύνταγμα Πεζικού της Ιντιάνα, και τραυματίστηκε στο κεφάλι κοντά στο Brock Field στη Μάχη της Chickamauga το πρωί της 19ης Σεπτεμβρίου του 1863. Η σφαίρα πρόσκρουσε στο κεφάλι του Miller κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, αλλά ευτυχώς δεν διείσδυσε στο κρανίο του. Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από μια σύγχρονη εφημερίδα: «Το όνομά του είναι Jacob Miller και από τις 19 Σεπτεμβρίου 1863 ζει με μια ανοιχτή πληγή σφαίρας στο μέτωπό του. Για αρκετά χρόνια η σφαίρα παρέμεινε στο κεφάλι του, αλλά σταδιακά άρχισε να πέφτει κομμάτι κομμάτι. Πιστεύεται ότι κανένα ίχνος της δεν παραμένει στην πληγή. Για όσο καιρό ήταν στο κεφάλι του, συχνά του δημιουργούσε υπνηλία η οποία μερικές φορές διαρκούσε δύο εβδομάδες,και συνήθως όταν κρύωνε  πίεζε περισσότερο τον εγκέφαλό του. Άλλες φορές πάθαινε παραληρήματα έχοντας την ψευδαίσθηση ότι ήταν στην μάχη και άρπαζε το όπλο του. Αφού τα κομμάτια μόλυβδου σταδιακά χαλάρωσαν και έπεσαν, ανέκτησε  ξανά την υγεία του και τώρα είναι 78 ετών, και αποτελεί ένα, αν όχι τα πιο, αξιοσημείωτο επιζώντα του εμφυλίου πολέμου. »

2.

Ο Bellviure επιχρωμμάτισε αυτή την φωτογραφία πριν από περίπου 6 χρόνια, λίγο πριν ξεκινήσει την σχολή Αρχαιολογίας. “Παραδόξως, και τα δύο είναι συγγενικά”, είπε. “Βλέπω τις φωτογραφίες σαν αρχαιολογική ανασκαφή: βρίσκονται σε κλειστά περιβάλλοντα και αποτελούν σπουδαίο πολιτιστικό υλικό. Μερικές φορές μπορεί να χρονολογηθούν με ακρίβεια, αλλά όπως και ένας αρχαιολογικός δίσκος, έτσι ακριβώς και μια φωτογραφία μπορεί να χρονολογηθεί μεταξύ μιας ή δύο δεκαετιών.”

«Εκπλήσσομαι πραγματικά από μερικές επιχρωμματισμένες φωτογραφίες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα, διάβαζα για την εκστρατεία της Νέας Γουινέας. Όταν αποφάσισα ότι ήθελα να δοκιμάσω τον επιχρωμματισμό, βρήκα τον πρώτο υποψήφιο: μια εικόνα ενός κασουάρι ονόματι Όσκαρ που πόζαρε με έναν Αυστραλό Υπολοχαγό στη Νέα Γουινέα. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω κάποιες διαδικτυακές εφαρμογές που έκαναν μια πολύ κακή δουλειά, αλλά από εκείνη την στιγμή γοητεύτηκα από την διαδικασία. ”

Μετά από όλο αυτό το διάστημα, το μόνο πράγμα στη διαδικασία επιχρωμματισμού του Bellviure που παραμένει αμετάβλητο είναι αυτό που αποκαλεί αρχαιολογική έρευνα. “Με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο οι ανασκαφείς και οι αγγειοπλάστες ερευνούν τα φαινομενικά ασήμαντα κομμάτια κεραμικής , εάν ερευνηθούν σωστά και βάση των εγχειριδίων, τότε μπορεί να χρονολογηθεί μία ολόκληρη περίοδος, έτσι και η έρευνα μιας φωτογραφίας μπορεί να είναι χρονοβόρα αλλά συγχρόνως πολύτιμη. Μερικές φορές μια στολή, μια μάρκα ή ένα στυλ μπορεί να βοηθήσει στην χρονολόγηση. ” Ο Bellviure τόνισε επίσης ότι για να επιτύχει το χρωματισμό μιας φωτογραφίας, είναι απαραίτητο να επισημάνει τα ακριβή χρώματα που υπήρχαν στην φωτογραφία.

Δείτε την συνέχεια στο enimerotiko.gr