Ο παπα-Σάββας έβλεπε τον άγιο Θεοδόσιο που ήταν αόρατος στους άλλους!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Τα χρόνια που ιερουργούσε [ο Γέροντας παπα-Σάββας Σταυροβουνιώτης] σε ναούς των Ιεροσολύμων, ένα πρωινό πήγε να θυμιατίσει στον τάφο του Αγίου Θεοδοσίου [του Κοινοβιάρχη].

Εκεί, ο Γέροντας είδε τον Άγιο Θεοδόσιο, κατά τρόπο θαυμαστό, παρόμοιο ενός θαύματος του Αγίου, όταν ακόμα βρισκόταν στη ζωή.

Ο Άγιος Θεοδόσιος τον καιρό που κοινοβίαζε σε μοναστήρι στα Ιεροσόλυμα, σε χώρο του κοιμητηρίου της Μονής κατασκεύασε έναν τάφο για τον εαυτό του, με απώτερο σκοπό, κάθε φορά που θα τον έβλεπε, να θυμάται τον θάνατο.

Τον τάφο αυτό τον εγκαινίασε με την κοίμηση του ένας Άγιος ασκητής ονομαζόμενος Βασίλειος.

Τον ασκητή αυτόν, ενώ είχε πεθάνει και ταφεί, ο Θεοδόσιος και ένας άλλος μοναχός, τον έβλεπαν να συμψάλλει ανάμεσα στους μοναχούς.

Στους υπόλοιπους μοναχούς ο Βασίλειος ήταν αθέατος.

Περίπου το ίδιο θαυμαστό γεγονός συνέβηκε και στον παπα-Σάββα, την ώρα που έφθασε στον τάφο του Αγίου, με τον θυμιατό στο χέρι.

Εκεί, είδε ένα άγνωστο πρόσωπο [μοναχό] να στέκεται δίπλα από τον τάφο. Στην θέα του, είπε σε κάποιον παρευρισκόμενο συμμοναστή του, να παρακαλέσει τον ξένο καλόγερο ν’ απομακρυνθεί από το μέρος όπου στεκόταν, γιατί θα θυμιάτιζε.

Ο συνασκητής του, παραξεμένος από τη συμπεριφορά του παπα-Σάββα, τον ρώτησε:
– Τον μοναχό πού τον βλέπεις, Γέροντα; Κανένας δεν είναι εκεί.

Για αρκετή ώρα ο παπα-Σάββας έβλεπε τον Άγιο Θεοδόσιο.

 

Από το βιβλίο του Κώστα Παπαγεωργίου, ο “Όσιος Γέροντας Σάββας Σταυροβουνιώτης (†1985), Ένας επιφανής Κύπριος Άγιος του εικοστού αιώνα”, Κύπρος 2014.