Πορευόμαστε όλοι μαζί προς τον Θεό.

Άκουσα πρόσφατα μια υπέροχη ιστορία για μια ομάδα παιδιών της Αφρικής που είχαν μαζευτεί μπροστά σε ένα καλάθι με φρέσκα φρούτα.

Τους είπαν, λοιπόν, ότι το πρώτο παιδί που θα έφθανε το καλάθι θα έπαιρνε όλα τα φρούτα δικά του.

Το πείραμα το είχαν οργανώσει δυτικοί ενήλικες, οι οποίοι με δέος είδαν ότι τα παιδιά πιάστηκαν χέρι-χέρι και έτρεξαν όλα μαζί προς το καλάθι. Φθάνοντας εκεί, άπλωσαν όλα μαζί τα χέρια τους και άγγιξαν τα φρούτα.

Όταν τους ρώτησαν γιατί δεν προσπάθησε το καθένα να προσπεράσει τα άλλα παιδιά και να διεκδικήσει το καλάθι για τον εαυτό του, σχεδόν με μια φωνή απάντησαν :

«Μα τα φρούτα θα τα ευχαριστηθούμε, μόνο αν τα μοιραστούμε ! ».

Ακριβώς έτσι λειτουργεί η σωτηρία.

Πορευόμαστε όλοι μαζί προς τον Θεό.
Αν δεν ενώσουμε τα χέρια μας με αγάπη, κανείς μας δεν θα απολαύσει τους καρπούς του Παραδείσου «διότι αυτός που δεν αγαπάει τον αδελφό του τον οποίο βλέπει, πως μπορεί να αγαπάει τον Θεό, τον οποίον δεν βλέπει;» (Α’ Ιωάννου 4,20)

Γέροντας Τρύφωνας του Βασον – Μικρά Εωθινά.