Ο Άγιος Ιγνάτιος

Εορτή του Αγίου ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου, επισκόπου Αντιοχείας της Συρίας σήμερα. Η εθνικότητά του είναι ασαφής. Γεννήθηκε στη Συρία περίπου το 50. Σύμφωνα με την παράδοση ο Ιγνάτιος ήταν το παιδί το οποίον έστησε εν μέσω των μαθητών Του ο Ιησούς Χριστός λέγοντας: «αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την Βασιλείαν των ουρανών».

Σύμφωνα με μεταγενέστερες πηγές ο Ιγνάτιος διετέλεσε, μαζί με τον φίλο του Πολύκαρπο Σμύρνης, μαθητής του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου. Το περιβάλλον που γεννήθηκε και μορφώθηκε ήταν Ελληνικό, όπως μαρτυρεί το αναπτυγμένο γλωσσικό αισθητήριο των επιστολών του. Αργότερα έγινε ο δεύτερος κατά σειρά επίσκοπος Αντιοχείας, διάδοχος του Ευοδίου. Η επισκοπεία του άρχισε μεταξύ 68-70 μ.Χ. και στάθηκε φρουρός των ψυχών του ποιμνίου του.

Από τον Άγιο Ιγνάτιο διασώζονται 7 γνήσιες συνοπτικές επιστολές. Σε αυτές προτρέπει τους πιστούς να υμνούν με ομόνοια και αγάπη τον Κύριο. Η σημασία τους είναι μεγάλη, κυρίως επειδή μέσω αυτών έχουμε την πρώτη και αρχαιότερη σαφή μαρτυρία για τους 3 διακεκριμένους ιερατικούς βαθμούς της Ιερωσύνης. Επειδή οι επιστολές του από μόνες τους κατεδαφίζουν συνθέμελα όλες τις Προτεσταντικές αιρέσεις, (μια και οι Προτεστάντες αρνούνται τον Επισκοπικό θεσμό), οι Προτεστάντες, έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να αμφισβητήσουν την αξιοπιστία τους.

Κατά τον διωγμό του Τραϊανού (98-117 μ.Χ.), ενώ ο βασιλιάς περνούσε από την Αντιόχεια, θαρραλέα ο Ιγνάτιος παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε τα δίκαια της Εκκλησίας και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης. Τότε ο Τραϊανός διέταξε τη σύλληψή του και τη μεταφορά με στρατιωτική συνοδεία από την Αντιόχεια στη Ρώμη. Οι Χριστιανοί της Ρώμης σκόπευαν να τον απαλλάξουν από το μαρτύριο, αλλά ο Ιγνάτιος, με φλογερή δίψα προς το μαρτύριο, έγραψε σ’ αυτούς να αφήσουν να γίνει το θέλημα του Θεού. Εκεί μαρτύρησε στο αμφιθέατρο, γενόμενος βορά των λιονταριών, την 20η Δεκεμβρίου του 107. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας τελεί τη μνήμη του σε αυτή την ημερομηνία, ενώ η Λατινική την 1η Φεβρουαρίου.

Διασώθηκαν μόνο τα μεγαλύτερα από τα οστά του, που μεταφέρθηκαν και τάφηκαν με τιμές στην Αντιόχεια. Το 540 μετακομίσθηκαν στη Ρώμη και εναποτέθηκαν στο ναό του Αγίου Κλήμεντος. Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και “ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει”, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού, και επομένως φέρει μέσα του το Θεό. Γι’ αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.

 

Πηγή: agiazoni.gr