Η ελεύθερη και η φιλελεύθερη (Αρχιμανδρίτης Βαρνάβας Λαμπρόπουλος)
25 Νοεμβρίου 2020
Πριν τέσσερα χρόνια πέθανε μία διάσημη Αμερικανίδα συγγραφέας, η Σούζαν Σόνταγκ. Έκανε λαμπρές σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής. Κέρδισε πολλά λογοτεχνικά βραβεία. Όμως, δίκαια την χαρακτήρισαν «Σκοτεινή Κυρία των Αμερικανικών Γραμμάτων» για τις σκοτεινές απόψεις της και για την απαισιοδοξία της. Λίγο πριν να πεθάνει στα 71 της από καρκίνο, είπε: «Ο μόνος λόγος που θάθελα να ζήσω λίγο ακόμα, είναι για να ιδώ πόσο πιο ηλίθιος θα γίνει ο κόσμος…»!
Ακόμα πιο σκοτεινή ήταν η προσωπική ζωή της. Με θάρρος κάποτε ομολόγησε δημοσίως ότι στην ζωή της είχε … εννέα ερωτικούς δεσμούς: τέσσερεις με άνδρες και πέντε με γυναίκες!!!
Η … πολύπλευρη αυτή προσωπικότητα ήθελε συγχρόνως να το παίξει και ακτιβίστρια! Στην διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ ήταν η μόνη Αμερικανίδα που τόλμησε να επισκεφθή το Ανόι και να εκφράσει την συμπαράστασή της στους Βορειοβιετναμέζους. Και στην διάρκεια του πολέμου της Σερβίας έμεινε κάποιες εβδομάδες στο πολιορκούμενο Σεράγεβο· και προσπαθούσε να παρηγορήσει τον κόσμο, σκηνοθετώντας το θεατρικό έργο του Μπέκετ «Περιμένοντας τον Γκοντό».
Στις 25 Νοεμβρίου γιορτάζει μία επίσης πάνσοφη – για την εποχή της – γυναίκα, η αγία Αικατερίνα. Η – κατ’ αρχήν ειδωλολάτρισσα – Αικατερίνα, είχε την δυνατότητα (λόγω της μόρφωσης και της καλλιέργειάς της) να αντιλαμβάνεται την … ηλιθιότητα του κόσμου που την περιέβαλλε. Όμως δεν βούλιαξε σε μία σκοτεινή απαισιοδοξία. Δεν εξάντλησε την εξυπνάδα της μόνο στον σαρκασμό και στην ειρωνεία. Αναζήτησε με ειλικρίνεια Αυτόν που δίνει αληθινό νόημα στον κόσμο. Έψαξε να βρη τον Δημιουργό και Κύριο του κόσμου. Και με την βοήθεια της Παναγίας Μητέρας Του, δηλαδή Αυτής, που «τους φιλοσόφους τους αποδεικνύει… ασόφους και τους τεχνολόγους τους ελέγχει… αλόγους», γνώρισε τον Χριστό. Και άνοιξε την καρδιά και τον νου της, για να γεμίσουν από το δικό Του Φως.
• Και ενώ προηγουμένως, αναζητούσε στον τίμιο γάμο την λύση στο πρόβλημα της ανθρώπινης συντροφικότητας, περπάτησε λίγο πιο πέρα, και αγάπησε την εν Χριστώ παρθενία. Και αφιέρωσε όλο της τον εαυτό, ψυχή και σώμα, στην αγάπη του Χριστού. Έτσι γεύθηκε την μόνη αληθινή Ελευθερία, την ελευθερία από τα πάθη. Και κατάλαβε ότι, χωρίς αυτήν την γνήσια Ελευθερία, δεν είναι δύσκολο ο άνθρωπος να αγαπήσει τα «ελευθέρια» ήθη και να καταντήσει ένα … πολυγαμικό τερατάκι!
• Τέλος, έδειξε με το παράδειγμά της, ότι δεν την συγκινούσαν ούτε οι ανέξοδες δηλώσεις συμπαράστασης σε καταπιεσμένους, ούτε τα αφελή ψηφίσματα διαμαρτυρίας για τα κακώς κείμενα του κόσμου. Γι’ αυτήν, ο πιο αποτελεσματικός ακτιβισμός ήταν, το να σηκώσει τον σταυρό της χριστιανικής μαρτυρίας μέσα σε ένα ειδωλολατρικό κόσμο, και να δεχθή να βασανιστεί και να πεθάνει για την πίστη της. Έτσι έδειξε έμπρακτα την αληθινή εν Χριστώ Ελευθερία της και την νίκη της πάνω και στον έσχατο εχθρό του ανθρώπου, τον θάνατο!
Πηγή: agiazoni.gr