«Πρέπει κάποτε να καταλάβουν, ότι δεν είναι ανεξέλεγκτοι» (Μητροπολίτης Βρυούλων Παντελεήμων)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΒΡΥΟΥΛΩΝ

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Όλο και πληθαίνουν στις μέρες μας οι εκφράσεις: ” Όλα τελείωσαν ” “Όλα έχουν χαθεί ” και άλλες παρόμοιες, από ανθρώπους απελπισμένους, που έκαναν όνειρα για το μέλλον και είδαν ξαφνικά, όλα να γίνονται ερείπια ή βρέθηκαν αντιμέτωποι σε θλίψεις, αρρώστιες, οικογενειακά ή οικονομικά προβλήματα, μεγάλα και άλυτα.

Γνωρίζουμε ποιος τα παρακολουθεί, τα βλέπει, τα γνωρίζει. Το καταλαβαίνουμε όμως μόνο θεωρητικά. Μέχρι να έρθει η ώρα, που θα νιώσουμε το άγγιγμα του Θεού “ως φωνή αύρας λεπτής “(Γ’Βασιλ.ιθ.12) που έρχεται να απαλύνει τον πόνο μας.
Την βεβαιότητα ότι μόνο ο Θεός μας απέμεινε, την αισθανόμαστε, όταν ζούμε καθημερινά τόσες απογοητεύσεις από τους ανθρώπους γύρω μας.

Ο Θεός είναι μόνον “Πατήρ οικτιρμών και Θεός πάσης παρακλήσεως”(Β’Κορ.α’,3). Αυτός είναι η πηγή του ελέους και για τον λόγο αυτό, έστειλε τον μονογενή του Υιό στη γη μας, για να σηκώσει Αυτός τους πόνους μας.

Αυτός μας παρηγορεί διαρκώς και όταν εμείς δεν το καταλαβαίνουμε.

Αυτός ο Θεός της παρακλήσεως και της θυσίας, υπενθυμίζει στον καθένα μας, ότι και εμείς πρέπει να είμαστε “υιοί παρακλήσεως “. Να παρηγορούμε και να στηρίζουμε τους αδερφούς μας, πριν καταρρεύσουν από τις δοκιμασίες τους, μέχρι να μας λυπηθεί ο Θεός και να φέρει καιρούς αναψύξεως στη ζωή μας.

Όλοι γνωρίζουμε, ότι μια από τις κακίες του σύγχρονου ανθρώπου είναι η αυθάδεια, η υπερηφάνεια και ο εγωισμός, κάνουν τον άνθρωπο κακόγλωσσο, ασυγκράτητο, απερίσκεπτο.

Έμαθε ο άνθρωπος του σήμερα, να μιλά με αυθάδεια, θρασύτητα και απερίσκεπτη βιασύνη, δείχνοντας ότι τα γνωρίζει όλα και μάλιστα και σε ό,τι έχει σχέση με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με στόχο να προβάλει τον εαυτό του.

“Άνομοι”, με τα διάφορα ονόματα πάντα θα υπάρχουν. Όποια όμως και αν είναι μανία των απέναντι κυρίως των ανθρώπων που έχουν σχέση με τον Θεό, πρέπει κάποτε να καταλάβουν, ότι δεν είναι ανεξέλεγκτοι. Υπάρχει πάνω από αυτούς ο Θεός. Ο Θεός που είναι όλος έλεος και ευσπλαχνία, αλλά δίκαιος και παντοδύναμος, που όλα τα βλέπει και τα παρακολουθεί και όπου και όταν το κρίνει, επεμβαίνει.

Αυτό μαρτυρεί η ιστορία παλαιά και νέα. Όλα συντρίβονται από την δικαιοσύνη Του Θεού. Αυτή την αλήθεια, πόσοι άραγε την συνειδητοποίησαν;

Τέκνα μου αγαπητά,

Πρέπει να βάλουμε καλά στο νού μας, ότι ο Θεός

μας, αποστρέφεται το μίσος, την αδικία, την εκμετάλλευση, τον φθόνο, την ανηθικότητα, την υποκρισία, γενικώς την αμαρτία.
Αγαπά όμως τον αμαρτωλό άνθρωπο, τον αγκαλιάζει και του ανοίγει ο Ίδιος την πόρτα του Παραδείσου με το κλειδί της μετάνοιας. Για τον λόγο αυτό και ο ψαλμωδός τονίζει :
” Κατά το πλήθος των οικτιρμών σου, επίβλεψον επ’εμε. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου ότι θλίβομαι, ταχύ επάκουσόν μου”,( ψαλμ.68,17).

Εσύ Κύριε που έχεις άπειρη ευσπλαχνία, μη παύσης να ρίχνεις στοργικά το βλέμμα σου πάνω στο λαό σου. Πόσο παρήγορο είναι για τον άνθρωπο να είναι βέβαιος, ότι ο Θεός βλέπει τον πόνο του, τις αγωνίες του, τα προβλήματά του, αλλά και τις επιτυχίες και τα κατορθώματά του.

Συνέχισε Κύριε να είσαι, όπως είσαι, σπλαχνικός και συμπαθής στα πλάσματά σου και μάλιστα στους ανθρώπους που σε γνωρίζουν και σε αναγνωρίζουν, δημιουργό και προστάτη τους. Τους ανθρώπους που είναι ειλικρινείς και σέβονται τον νόμο Σου και αγωνίζονται να τηρούν τις φιλάνθρωπες Εντολές Σου.

 

Ο ΒΡΥΟΥΛΩΝ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ.