Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Οι αδελφοί πρέπει να ζουν μεταξύ τους με πολλή αγάπη

Οι αδελφοί πρέπει να ζουν μεταξύ τους με πολλή αγάπη· είτε προσεύχονται, είτε διαβάζουν τις Γραφές, είτε κάνουν κάτι άλλο, πρέπει να έχουν μεταξύ τους το θεμέλιο της αγάπης· και έτσι μπορεί να πραγματοποιηθεί το θέλημα του Κυρίου σ’ εκείνες τις προαιρέσεις.

Και αυτοί που εργάζονται, και αυτοί που προσεύχονται, και αυτοί που διαβάζουν, μπορούν όλοι, ζώντας μεταξύ τους με απλότητα και ακεραιότητα, να ωφεληθούν.

Διότι τι έχει γραφεί; «Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη»· ώστε με όποιο τρόπο οι Άγγελοι, ζώντας μεταξύ τους με πολλή ομόνοια και αγάπη, συναναστρέφονται με ειρήνη, και δεν υπάρχει εκεί έπαρση ή φθόνος ή φιλονικία, αλλά μεταξύ τους υπάρχει αγάπη και καθαρότητα, έτσι πρέπει και οι αδελφοί να συναναστρέφονται μεταξύ τους· διότι συμβαίνει κάποιοι αδελφοί να είναι τριάντα· δεν μπορούν να ασχολούνται με το ίδιο έργο όλη τη μέρα και τη νύχτα, αλλά κάποιοι απ’ αυτούς αφιερώνουν έξι ώρες στην προσευχή, και θέλουν να διαβάσουν· άλλοι απ’ αυτούς υπηρετούν τους αδελφούς με προθυμία· άλλοι απ’ αυτούς κάνουν κάποιο άλλο έργο.

Πρέπει λοιπόν, αν κάνουν κάτι οι αδελφοί, να συναναστρέφονται μεταξύ τους με αγάπη και χαρά.

Και εκείνος που εργάζεται, έτσι ας πει για κείνον που προσεύχεται, ότι «ο αδελφός μου δε θα χάνει αποκλειστικό κτήμα του το θησαυρό, αλλά είναι συμμέτοχος, και έχω και εγώ»· και εκείνος που προσεύχεται ας πει για κείνον που διαβάζει «ό,τι εκείνος ωφελείται από την ανάγνωση, προχωρεί για δικό μου όφελος»· και εκείνος που εργάζεται έτσι ας πει, ότι «το διακόνημα που κάνω είναι κοινή ωφέλεια· διότι όπως τα μέλη του σώματος, αν και είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα, και βοηθούνται μεταξύ τους, αν και κάνει το καθένα ιδιαίτερη εργασία, όμως το μάτι βλέπει για όλο το σώμα, και το χέρι εργάζεται για όλα τα μέλη, και το πόδι βαδίζει περιφέροντας όλα τα μέλη, και συμπάσχουν μεταξύ τους».

Έτσι και οι αδελφοί είναι μεταξύ τους μέλη, και ούτε εκείνος που προσεύχεται κατακρίνει εκείνον που εργάζεται, διότι δεν προσεύχεται, ούτε εκείνος που εργάζεται κατακρίνει εκείνον που προσεύχεται, διότι εκείνος μένει αργός, και εγώ εργάζομαι, ούτε εκείνος που υπηρετεί τους αδελφούς κατακρίνει τον άλλο, αλλά ο καθένας ό,τι κάνει, εκείνος δηλαδή που διαβάζει δεν κατακρίνει εκείνον που προσεύχεται, για να είναι σε αγάπη και χαρά, σκεφτόμενος αυτό, ότι δηλαδή προσεύχεται και γι’ αυτόν.

Εκείνος πάλι που προσεύχεται ας πει για κείνον που εργάζεται αυτό, ότι δηλαδή αυτό που κάνει, το κάνει για την κοινή ωφέλεια. Και έτσι μπορούν με πολλή ομοφωνία, μέσα στο σύνδεσμο της αγάπης και της ειρήνης να στηρίζουν ο ένας τον άλλο, και να συναναστρέφονται μεταξύ τους με ακεραιότητα, και έτσι πραγματοποιείται το θέλημα του Κυρίου.

Το βασικότερο μάλιστα από όλα είναι φανερό ότι είναι η επιμονή στην προσευχή, όμως ένα ας ζητούμε, να έχει δηλαδή κάποιος στο νου του το θησαυρό της ψυχής του και τη ζωή, η οποία είναι ο Χριστός, είτε εργάζεται, είτε προσεύχεται, είτε διαβάζει· ώστε να έχει εκείνο το απόκτημα του πνεύματος, που δεν περνά και φεύγει.

Συνέχεια εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=516333

 

Απόσπασμα από τον λόγο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, “Για το να συναναστρέφονται μεταξύ τους οι αδελφοί με ομόνοια και αγάπη”, μέσα από το βιβλίο “Οσίου Εφραίμ έργα” τόμος ε’, των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας. Κείμενο, μετάφραση, σχόλια Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά, φιλολόγου.