Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Σκέψου ενώ ο Χριστός φροντίζει να μας μεταβάλλει σε ισάγγελους, εμείς να γίνουμε θηρία!

Ομιλία Β’
«Εν αρχήν ην ο Λόγος (Ιωάν. 1, 1)

Συνέχεια από εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=514685

Ας προσέχωμεν λοιπόν εις το βιβλίον [στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο], το οποίον με μεγάλην προσπάθειαν και προθυμίαν αποκαλύπτεται σε μας. Διότι δεν θα χρειασθή εξ άλλου να καταβάλωμεν μεγάλην και επίπονον προσπάθειαν, αν τηρήσωμεν με ακρίβειαν τας αρχάς και τας προϋποθέσεις, αλλ’ αφού κοπιάσωμεν ολίγον εις την αρχήν, θα ημπορέσωμεν εις το εξής κατά τον Παύλον να νουθετούμεν και άλλους.

Διότι είναι πολύ μεγάλος αυτός ο Απόστολος και είναι πλήρης θείων αληθειών και με αυτάς καταγίνεται μάλλον παρά με άλλας. Ας μη παρακαλουθώμεν λοιπόν σαν να ήταν ενθουσιώδης και δευτερεύουσα ασχολία.

Δι’ αυτό άλλωστε και ημείς θα κάμωμεν την εξήγησιν ολίγον κατ’ ολίγον, ώστε να σας είναι όλα ευκολονόητα και να μη διαφεύγουν της μνήμης σας.
Ας προσέξωμεν λοιπόν, μήπως ευρεθώμεν υπεύθυνοι έναντι εκείνης της φωνής, η οποία λέγει· “Εάν δεν ερχόμουν και δεν ωμιλούσα προς αυτούς δεν θα είχαν αμαρτίαν”, διότι τι περισσότερον θα έχωμεν από αυτούς, οι οποίοι δεν ήκουσαν, όταν και μετά από την ακρόασιν απέλθωμεν εις τας οικίας μας, χωρίς να κρατήσωμεν τίποτε, αλλά με μόνον τον θαυμασμόν μας προς τα λεχθέντα;

Δώσατε λοιπόν εις ημάς καλήν γην, διά να σπείρωμεν!
Δώσατε την προσοχήν σας, διά να προσελκύσετε μεγάλως την αγάπη μας!
Και αν κανείς έχη αγκάθια, ας τα αφήση εις το πυρ του Πνεύματος.
Αν κανείς έχει σκληρή καρδιά και άγονην, ας την κάμη απαλή και γόνιμη με την βοήθειαν του ιδίου πυρός.
Αν κανείς κατά την προσπάθειάν του καταπατάται από όλας τας αμαρτωλάς σκέψεις, ας προχωρήση εις τα ενδότερα και ας μη εκτίθεται εις αυτάς αι οποίοι θέλουν να τον ληστεύσουν, διά να ίδωμεν τα πνευματικά σας χωράφια γεμάτα από πλουσίους και ωραίους καρπούς.

Και διότι, αν φροντίζωμεν έτσι διά τους εαυτούς μας και παρακολουθώμεν με φλοπονίαν την πνευματικήν αυτήν ακρόασιν, έστω και όχι γρήγορα και διά μιας αλλ’ ολίγον κατ’ ολίγον θα απαλλαγώμεν όλων των βιοτικών ενοχλήσεων.

Δι’ αυτό, ας προσέχωμεν, διά να μη λέγεται και δι’ ημάς ότι “τα αυτιά τους είναι κωφά όπως τα αυτιά της κωφής ασπίδος”.

Τι διαφέρει από το θηρίον ένας τέτοιος ακροατής; Πες μου.
Και πώς δεν θα δειχθή ανοητότερος από το άλογον ζώον αυτός, που ενώ ομιλεί ο Θεός δεν προσέχει;

Διότι, εάν το να ευαρεστή κανείς τον Θεόν, είναι γνώρισμα πραγματικού ανθρώπου, αυτός ο οποίος δεν θέλει ούτε να μάθη τον τρόπον με τον οποίον θα ημπορούσε να κατορθώση τούτο, τίποτε άλλο δεν είναι παρά θηρίον.

Σκέψου, λοιπόν, πόσον κακόν είναι, ενώ ο Χριστός φροντίζει να μας μεταβάλλη σε ισαγγέλους, ημείς να καταστώμεν εις την κατάστασιν των θηρίων.

Διότι το να υπηρετή κανείς την κοιλίαν του και το να κατέχεται από την επιθυμίαν των χρημάτων και να καταλαμβάνεται από οργήν και να δαγκώνη και να κτυπά, δεν είναι γνωρίσματα των ανθρώπων, αλλά των θηρίων.

Αν και το καθένα από τα θηρία τρόπον τινά ένα πάθος έχει και αυτό σύμφωνα με την φύσιν του, ενώ ο άνθρωπος, όταν χάση τον έλεγχον των λογισμών και απομακρυνθή από την κατά Θεόν ζωήν, επιτρέπει εις τον εαυτόν του όλα τα πάθη και δεν γίνεται μόνον θηρίον, αλλά τέρας πoλύμορφον και πολύχρωμον και, δεν έχει ούτε την συγγνώμην της φύσεως, διότι από την ιδικήν του απόφασιν και διάθεσιν προέρχεται όλη η κακία.

Αλλ’ είθε να μη γίνη ποτέ να παρατηρήσωμεν αυτά εις την Εκκλησίαν του Χριστού, διότι είμεθα πεπεισμένοι ότι σεις προχωρείτε προς τα καλλίτερα και τα ικανά προς σωτηρίαν.

Αλλ’ όσον είμεθα πεπεισμένοι, τόσον δεν θα αφήσωμεν τους προφυλακτικούς λόγους, διά να επιτύχωμεν, αφού ανέλθωμεν προς αυτήν την κορυφήν των αρετών, τα υπεσχημένα αγαθά τα οποία είθε όλοι ημείς να επιτύχωμεν με την χάριν και την φιλαθρωπίαν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διά του οποίου και μετά του οποίου εις Πατέρα πρέπει η δόξα συγχρόνως και εις το Άγιον Πνεύμα εις τους αιώνας τον αιώνων. Αμήν.

 

Από τη σειρά βιβλίων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 71, «Υπόμνημα εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, Ομιλίαι Α’ – ΙΖ’, κεφάλαιο 1», της Βιβλιοθήκης των Ελλήνων, σειράς Άπαντα των Αγίων Πατέρων, του Ελληνικού Εκδοτικού Οργανισμού. Κείμενο Γ. Καρυοφίλης, μετάφραση Παναγιώτης Μπιτσάκος.