Τί λέει η Αγία Γραφή για τις γυναίκες (2)

«Αι γυναίκες να υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας, σαν να υποτάσσεσθε εις τον Κύριον. Διότι ο άνδρας είναι κεφαλή (ο αρχηγός) της γυναικός, όπως και ο Χριστός είναι κεφαλή της εκκλησίας, ο οποίος όμως Χριστός είναι σωτήρ του σώματος της Εκκλησίας (όλων δηλαδή ανεξαιρέτως των πιστών). Αλλ’ όπως η Εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, έτσι και αι γυναίκες πρέπει να υποτάσσωνται εις τους άνδρας των εις κάθε τι. Οι άνδρες να αγαπάτε τας γυναίκας σας, όπως και ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν και εθυσίασεν τον εαυτόν του υπέρ αυτής , διά να την αγιάση, καθαρίσας αυτήν με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου. Και τούτο, διά να την καταστήση και την παραστήση εις το πλευρόν του ένδοξον, χωρίς αυτή πλέον να έχη καμμίαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τίποτε άλλο από τα τοιαύτα, άλλα να είναι αγία και άμεμπτος. Έτσι και οι άνδρες οφείλουν να αγαπούν τας γυναίκας των, όπως αγαπούν τα ιδικά των σώματα. Εκείνος που αγαπά την γυναίκα του, τον εαυτόν του αγαπά. Διότι ποτέ κανείς δεν εμίσησε το σώμα του, αλλά το τρέφει με πολύ ενδιαφέρον και το περιθάλπει, όπως και ο Κύριος τρέφει και περιθάλπει την εκκλησίαν του, που είναι σώμα του. Διότι είμεθα μέλη από την σάρκα του και από τα οστά του. «Ένεκα τούτου θα αφήση ο άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα αυτού και θα προσκολληθή προς την γυναίκα αυτού και θα είναι οι δύο εις σάρκα μίαν» (Γένεσις β΄ 24). Το μυστήριον τούτο (που ευρίσκεται εις τα λόγια αυτά του Αδάμ) είναι μέγα, και μάλιστα εγώ σας λέγω ότι αναφέρεται εις τον Χριστόν και εις την Εκκλησίαν. Παρ’ όλα αυτά, ο καθένας από σάς ας αγαπά την γυναίκα του, έτσι ακριβώς, όπως αγαπά τον εαυτόν του. Η δέ γυναίκα να σέβεται και να τιμά τον άνδρα.» (Προς Εφεσίους ε΄ 22-33)

«Αι γυναίκες να υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας, σαν να υποτάσσεσθε εις τον Κύριον. Οι άνδρες να αγαπάτε τας γυναίκας σας και να μή φέρεσθε με πικρίαν και αποτομίαν προς αυτάς.» (Προς Κολασσαείς γ΄18-19)

«Ομοίως και αι γυναίκες πρέπει να υποτάσσωνται εις τους άνδρας των, ώστε, και εάν μερικοί από αυτούς δεν υπακούουν εις τον λόγον του Ευαγγελίου, να κερδηθούν χωρίς λόγια, αλλά με την συμπεριφοράν των γυναικών, όταν θα ίδουν και θα εννοήσουν καλά την αγνήν συμπεριφοράν σας. Ας μή είναι ο εξωτερικός στολισμός, το εξεζητημένον πλέξιμον των μαλλιών της κεφαλής και τα χρυσά περιδέραια ή το ντύσιμο με πολυτελή φορέματα ο στολισμός τους, αλλά ο κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων εσωτερικός άνθρωπος της καρδίας, που έχει τον άφθαρτον και ανεκτίμητον στολισμόν του πράου και ειρηνικού και ησύχου πνεύματος, που έχει ενώπιον του Θεού μεγάλην αξίαν και πολυτέλειαν. Διότι έτσι και άλλοτε αι άγιαι γυναίκες (της Παλαιάς Διαθήκης), που είχαν την ελπίδα των εις τον Θεόν, εστόλιζαν τον εαυτόν τους, υποτασσόμεναι εις τους άνδρας των. Όπως και η Σάρρα έδειξεν υπακοήν εις τον Αβραάμ, καλούσα αυτόν (με σεβασμόν και ταπείνωσιν) «κύριον». Αυτής εγίνατε και σείς τέκνα, (πνευματικαί θυγατέρες,) με το να πράττετε το αγαθόν χωρίς να φοβήσθε τίποτε που θα ημπορούσε να σας πτοήση.  Οι άνδρες, ομοίως, να συνοικήτε και να συζήτε με τας συζύγους σας δεικνύοντες φρόνησιν και σύνεσιν, αποδίδοντες εις αυτάς την πρέπουσαν τιμήν, καθώς η γυναίκα είναι σκεύος ασθενέστερον (και άρα χρειάζεται ιδιαιτέραν φροντίδα). Άλλωστε είστε και συγκληρονόμοι της ιδίας χάριτος της ζωής. Έτσι δέ, δεν θα παρεμποδίζωνται αι προσευχαί σας.» (Α΄ Πέτρου γ΄ 1-7) 

«Εις την σύζυγόν του ο άνδρας ας αποδίδη την εύνοιαν που της οφείλεται. Ομοίως δέ και η γυναίκα ας αποδίδη τα αυτά εις τον άνδρα της. Η γυναίκα δεν εξουσιάζει το σώμα της, αλλά ο άνδρας της· ομοίως δέ και ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του, αλλά το εξουσιάζει η σύζυγός του.» (Α΄ Προς Κορινθίους ζ΄ 3-4)

Οι μεταφράσεις των χωρίων της Αγίας Γραφής είναι, κατά βάση, του Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα (εκδ. Ζωής).