Η Παναγία διατάζει τους πειρατές να επιστρέψουν την εικόνα Της στο μοναστήρι!

(Επιμέλεια – διασκευή Στέλιος Κούκος)

 

[Διήγηση του Μοναχού Λαζάρου Διονυσιάτη]: Θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε ένα θαυμαστό γεγονός κατά το οποίο η Θεοτόκος εκδήλωσε «με την δική Της φωνή» την προτίμηση Της να παραμένει στην Μονή μας [την Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους].

Κατά τα τέλη του 16ου αιώνος, σε μία επιδρομή των πειρατών εσυλήθη μεταξύ των άλλων κειμηλίων και η ιερά εικόνα της Παναγίας του Ακαθίστου Ύμνου*.

Η εικόνα και λόγω των πολυτίμων αφιερωμάτων και των καλυμμάτων που είχε, τοποθετήθηκε μέσα σε κιβώτιο από τους πειρατές και ανοίχθηκαν με το πλοίο τους στο πέλαγος.
Για πολλές όμως νύκτες εκλυδωνίζονταν από την τρικυμία ανοικτά του Όρους, οπότε και φάνηκε η Θεοτόκος στον ύπνο τους  λέγοντας τους:
– Γιατί με φυλακίσατε και με αποξενώσατε από τον οίκο μου; Να με επιστρέψετε στη Μονή μου, διαφορετικά θα χαθείτε όλοι.

Σηκώθηκαν, λοιπόν, από τον ύπνο τους οι πειρατές και αφού κουβέντιασαν μεταξύ τους για την οπτασία που είδαν, αποφάσισαν να επιστρέψουν πίσω την αγία εικόνα, ενώ συγχρόνως ένας ούριος άνεμος τους έφερε στην παραλία της Μονής.

Εκεί, όταν άνοιξαν το κιβώτιο για να πάρουν την εικόνα, την βρήκαν λουσμένη σε ένα πολύ ευώδες μύρο και όλα τα μαντήλια και τα καλύμματα της να είναι λουσμένα στο μύρο το οποίο ανέβλυζε από αυτή.

Έτσι αφού την έβγαλαν, την έδωσαν στην Ιερά Μονή. Και μάλιστα, δύο από τους συντρόφους των πειρατών, οι οποίοι ήταν χριστιανοί και έζησαν το θαύμα αυτό, μετανόησαν και έμειναν για πάντα στο Μοναστήρι και έγιναν Μοναχοί για την σωτηρίαν της ψυχής τους.

* Ένα από τα σημαντικότερα κειμήλια της Μονής Διονυσίου είναι η εικόνα της «Παναγίας του Ακαθίστου». Η εικόνα αυτή αποτελεί δώρο του αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού του Γ’ στον Άγιο Διονύσιο τον κτίτορα, κατά το 1375. Με την εικόνα αυτή έγινε λιτανεία στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως υπό του τότε Πατριάρχου Σεργίου, κατά την πολιορκία από τους Πέρσες και τους Αβάρους το 626, κατόπιν της σωτηρίου επεμβάσεως της, της οποίας εψάλη ο Ακάθιστος Ύμνος προς τιμήν της Θεοτόκου.
Η παράδοση αναφέρει ότι είναι μία εκ των εβδομήκοντα εικόνων, των «μικρών», του Ευαγγελιστή Λουκά.
Η ύλη της εικόνας είναι κερί και μαστίχα, η δε μορφή της είναι αρκετά αλλοιωμένη και έχει δυσδιάκριτα χαρακτηριστικά, καθώς έχει αναβλύσει πολλές φορές ευώδες μύρο.
Βρίσκεται στο ομώνυμο παρεκκλήσιο το ενωμένο στην βορειοδυτική πλευρά του καθολικού.
Εορτάζει το Σάββατο του Ακαθίστου, την Ε’ Εβδομάδα των Νηστειών, κατά το οποίο για περισσότερη λαμπρότητα μεταφέρεται στο καθολικό της Μονής και τίθεται επί θρόνου.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Λαζάρου Διονυσιάτου, «Διονυσιάτικαι Διηγήσεις», Άγιον Όρος.