Άγιος Αμβρόσιος: Ερμηνεία του «Πάτερ ημών»

Ερμηνεία του «Πάτερ ημών», από τις Κατηχήσεις του αγίου Αμβροσίου, επισκόπου Μεδιολάνων

Οι άγιοι Απόστολοι παρεκάλεσαν τον Χριστό: «Κύριε, δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι, καθώς Ιωάννης εδίδαξε τους μαθητάς αυτού» (Λουκ. ια’, 1).

Τότε ο Κύριος τους παρέδωσε την Κυριακή προσευχή (Ματθ. στ’, 9-13).

 

Πάτερ ημών
Η πρώτη λέξι, πόσο είναι γλυκειά! Μέχρι τώρα δεν τολμούσαμε να στρέψωμε το βλέμμα προς τον ουρανό. Χαμηλώναμε τα μάτια στην γη και, ξαφνικά, δεχθήκαμε την χάρι του Χριστού κι όλα τα αμαρτήματά μας συγχωρέθηκαν.
Από πονηροί δούλοι, που ήμασταν, εγίναμε καλοί «υιοί».
Μην υπερηφανευώμεθα, όμως, για την δική μας προσπάθεια, αλλά για την χάρι του Χριστού. «Χάριτί εστε σεσωσμένοι», λέγει ο Απόστολος Παύλος (Εφεσ. β’, 5).

Το να ομολογήσωμε την χάρι, δεν είναι οίησι, δεν είναι έπαρσι, αλλά πίστι. Το να διακηρύξωμε αυτό που ελάβαμε δεν είναι υπερηφάνεια, αλλά αφοσίωσι· ας υψώσωμε τα μάτια προς τον Πατέρα, που μας αναγέννησε με το λουτρό του Βαπτίσματος, προς τον Πατέρα, που μας «εξηγόρασε» με τον Υιό Του κι ας πούμε: «Πάτερ ημών».
Είναι αυτή μια καλή, μια ταπεινή καύχησι.
Σαν ένα παιδί, τον ονομάζομε πατέρα.
Αλλά, μη διεκδικούμε κάποιο προνόμιο. Με τον ειδικό κι απόλυτο τρόπο δεν είναι Πατέρας παρά του Χριστού μονάχα· για μας είναι ο κοινός Πατέρας.
Γιατί μόνο Εκείνον τον εγέννησε, ενώ εμάς μας εδημιούργησε.
Ας λέμε λοιπόν και μεις, κατά χάριν, «Πάτερ ημών», για να γίνωμε άξιοι να είμαστε παιδιά Του.
Ας κάνωμε δική μας την εύνοια και την τιμή, που εχάρισε στην Εκκλησία.

 

Ο εν τοις ουρανοίς
Τι σημαίνει «ο εν τοις ουρανοίς»; ας ακούσωμε την Γραφή, που λέγει: «Υψηλός επί πάντα τα έθνη (υψηλότερος από όλα τα έθνη), ο Κύριος, επί τους ουρανούς η δόξα αυτού» (Ψαλμ. ριβ’, 4).
Παντού θα δούμε να γίνεται λόγος ότι ο Κύριος είναι στους ουρανούς, για τους οποίους λέγει ο ψαλμωδός: «Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού» (Ψαλμ. Ιη’, 2).
Ο ουρανός είναι εκεί οπού έχουν σταματήσει οι αμαρτίες.
Ο ουρανός είναι εκεί οπού οι παραβάσεις τιμωρούνται.
Ο ουρανός είναι εκεί οπού δεν υπάρχει καμμιά πληγή θανάτου.

 

Αγιασθήτω το όνομά σου

Τι σημαίνει «αγιασθήτω;».

Σαν να ευχώμαστε να αγιασθή Εκείνος, που είπε: «άγιοι έσεσθε, ότι άγιος εγώ Κύριος ο Θεός υμών» (Λευϊτ. ιθ’, 2).
Σαν να έχη την δύναμι ο δικός μας λόγος, να αυξήση τη δική Του αγιότητα… Όχι, δεν είναι αυτό.
Ζητάμε να αγιασθή ο Θεός «εν ημίν», εντός μας.
Το αγιαστικό του έργο να φθάση σε μας.

 

Ελθέτω η βασιλεία σου
Άρα γε δεν είναι αιώνια η βασιλεία του Θεού;
Ο Ιησούς λέγει: «Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον» (Εγώ γι αυτό γεννήθηκα και γι’ αυτό ήλθα στον κόσμο, Ιωάν. ιη’, 37), και μεις λέμε: «ελθέτω η βασιλεία σου», σαν να μην έχη έλθει· όμως, το αίτημα αυτό έχει ένα διαφορετικό νόημα.
Ο Θεός έρχεται, όταν δεχώμαστε την χάρι Του.
Ο ίδιος το βεβαιώνει: «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί» (Λουκ. ιζ’, 21).

 

Γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης
Με το Αίμα του Χριστού όλα ειρήνευσαν και στον ουρανό και στην γη.
Ο ουρανός αγιάσθηκε, ο διάβολος εκδιώχθηκε.
Βρίσκεται πια εκεί, οπού βρίσκεται ο άνθρωπος, τον οποίον απάτησε.
«Γενηθήτω το θέλημά σου» σημαίνει να έλθη ειρήνη στην γη, όπως υπάρχει στον ουρανό.

Η συνέχεια εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=506071

 

Από την ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/ambrosios_mediolanwn_kyriakh_proseyxh.htm