Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Στοχασμοί περί καλού και κακού

Η ψυχή είναι πιό σημαντική από το σώμα.

Ο άνθρωπος είναι σάν το πουλί, που ο καιρός το στολίζει με πολύχρωμα πούπουλα. Όμως, σαν έρθει θα μαδήσει τα πούπουλά σου. Άμα δέσεις υπερβολικά τη ψυχή σου με τα πούπουλα, ο καιρός μαζί με τα πούπουλα θα μαδήσει και τη ψυχή σου. Ώ, πόσο άσχημη θα είναι τότε η γύμνια σου!

Ο Θεός ο μεγαλύτερος τροχός

Ο μεγάλος τροχός γυρίζει πιο αργά , όμως προφταίνει τον μικρό τροχό που γυρίζει πιο γρήγορα.

Όσο μεγαλύτερος ο τροχός τόσο πιο αργή κίνηση, τόσο λιγότερος θόρυβος. ‘Οσο μικρότερος τροχός τόσο πιο γρήγορη κίνηση, τόσο περισσότερος θόρυβος. Αυτό ισχύει τόσο για τα πράγματα όσο και για τους ανθρώπους.

Ο Θεός είναι ο μεγαλύτερος τροχός στην ψυχή του ανθρώπου… Η περίμετρός Του δεν φαίνεται, ούτε ακούγεται το βάδισμά Του στο πλήθος και το θόρυβο των μικρών τροχών.

Όμως, σαν σιωπήσουν στη ψυχή όλοι οι μικροί τροχοί, μόλις τότε μέσα της φαίνεται ο απέραντος θείος τροχός, που περιβάλει ουρανό και γη. Και μπρος σ’αυτά έκπληκτη η ψυχή σαν σε σπάνιο όραμα αισθάνεται ανείπωτη χαρά

Ο άθεος ειναι δήμιος του εαυτού του

Όταν… ο άνθρωπος στρέψει το πρόσωπό του στον Θεό, όλοι οι δρόμοι οδηγούν σ’Αυτόν. Όταν ο άνθρωπος αποστρέψει το πρόσωπό του από τον Θεό, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη καταστροφή.

Όποιος αρνηθεί τον Θεό, με τον λόγο και την καρδιά, τίποτα δεν μπορεί να κάνει στη ζωή, που να μην οδηγεί στην ολοκληρωτική ερήμωση του σώματος και της ψυχής.

Γι’αυτό μην βιάζεσαι να ψάξεις δήμιο για τον άθεο. Τον βρήκε μόνος του στον εαυτό του, πιο αξιόπιστο, απ’όσο όλος ο κόσμος μπορούσε να του προσφέρει.

Τα δυνατά πνεύματα

Δεν φτάνει μόνο η δύναμη της θέλησης, ούτε μόνο η δύναμη της αίσθησης, ούτε μόνο η δύναμη του νου. Ούτε όλα αυτά μαζι φθάνουν χωρίς τον φωτεινό στόχο.

Ως προς τι αξίζει η ταχύτητα των ποδιών και η δύναμη των πνευμόνων στον αθλητή, εάν ο καθένας απομακρύνεται απο αυτόν με φόβο και εάν κανείς δε θέλει τη βοήθειά του;

Όλα τα ισχυρά και θυελλώδη στοιχεία της φύσης, ντυμένα στο σκοτάδι της νύχτας, γεμίζουν τον ταξιδιώτη με φόβο. Όμως, όταν ο πρωινός ήλιος τα φωτίσει, ο ταξιδιώτης γίνεται φίλος μ’αυτά.

Τέτοια είναι και τα λεγόμενα δυνατά πνεύματα. Ντυμένα στο σκοτάδι του εγωισμού και τηε ματαιοδοξίας είναι σκιάχτρα και για τους ανθρώπους και για τη φύση γύρω τους. Όμως, σαν φωτιστούν με θεικό φως, γίνονται ανατολής χαρα για όλα γύρω τους.

Το χαλάζι είναι πιο δυνατό απο τη βροχή, αλλά γι’αυτό δεν έχει φιλους στη γη.

Η καλοσυνη βλέπει μακριά

Η καλοσύνη βλέπει μακριά και βλέπει τις πιο απομακρυσμένες αιτίες. Η μοχθηρία είναι κοντόφθαλμη και βλέπει τις πιο κοντινές αιτίες.

Η μοχθηρία και το πουλί βλέπουν ότι χρειάζεται σύνεφο για να βρέξει. Η καλοσύνη βλέπει οτι χρειάζεται Θεός για να βρέξει.

Η μοχθηρία και ο γάιδαρος βλέπουν ότι χρειάζεται κοπριά για να μεγαλώσει το καλαμπόκι. Η καλοσύνη βλέπει ότι χρειάζεται Θεός για να μεγαλώσει το καλαμπόκι.

 

Πηγή: Απο το βιβλίο “Στοχασμοί περί καλού και κακού”, εκδόσεις εν πλώ