Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Κανείς άνθρωπος δεν αγάπησε τόσο τον Θεό όπως οι μάρτυρες!

Συνέχεια από εδώ:  http://www.diakonima.gr/?p=498511
Κανείς άνθρωπος δεν αγάπησε τόσο τον Θεό όπως οι μάρτυρες!
Μ’ αν θέλης ν’ ακούσης και όσα έγιναν μετά, λόγος κανείς δε μπορεί να τα παραστήση, γιατί, “Ούτε μάτι τα είδε, λέει,ούτε αυτί τα άκουσε, ούτε στη σκέψη ανθρώπου ανέβηκαν αυτά που ετοίμασε ο Θεός σ’ όσους τον αγαπούν”, και κανείς άνθρωπος δεν τον αγάπησε τόσο όπως οι μάρτυρες.

Αλλά δε θα σωπάσω επειδή τα ετοιμασμένα αγαθά ξεπερνούν και το λόγο και τη σκέψη μας.
Όσο είναι δυνατό θα πω εγώ και θ’ ακούσετε σεις, για να προσπαθήσω να σας παραστήσω τη μακαριότητα που τους περιμένει εκεί. Γιατί καθαρά μόνο αυτοί θα μάθουν, όσοι θα αξιωθούν να την απολαύσουν.

Τα δεινά αυτά δηλαδή και τα αβάσταχτα, τα υποφέρουν οι μάρτυρες σ’ ελάχιστο καιρό, κι’ όταν απαλλαχτούν από τη ζωή αυτή, ανεβαίνουν στους ουρανούς ενώ πηγαίνουν μπροστά τους άγγελοι και τους περιστοιχίζουν αρχάγγελοι.
Γιατί δεν ντρέπονται για τους σύνδουλούς των, αλλά όλα θα δέχωνταν να τα κάμουν γι’ αυτούς, επειδή κι’ εκείνοι δέχτηκαν να πάθουν τα πάντα για τον Δεσπότη τους Χριστό.
Κι’ όταν ανεβούν στον ουρανό, όλες εκείνες οι άγιες δυνάμεις τους τριγυρίζουν.

Αφού όταν επισκεφθούν μια πόλη ξένοι αθλητές, όλος ο κόσμος συντρέχει από παντού, τους περικυκλώνουν και παρατηρούν προσεχτικά τη δύναμη που έχουν τα μέλη τους, πολύ περισσότερο όταν οι αθλητές της ευσεβείας ανεβαίνουν στους ουρανούς.
Συντρέχουν οι άγγελοι και όλες οι ουράνιες δυνάμεις μαζεύονται από παντού να δουν τα τραύματά τους, και σαν ήρωες που γυρίζουν από τον πόλεμο και τη μάχη, ύστερα από πολλά τρόπαια και νίκες, με τέτοια ευχαρίστηση τους υποδέχονται όλους και τους ασπάζονται.

Έπειτα τους οδηγούν με πολλές τιμές προς τον βασιλέα των ουρανών, στο θρόνο εκείνο τον γεμάτο δόξα μεγάλη, όπου είναι τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ. Κι’ όταν φτάσουν εκεί και προσκυνήσουν Εκείνον που κάθεται στο θρόνο, χαίρονται μεγαλύτερες τιμές από τον Κύριο παρά από τους ανθρώπους.

Γιατί δεν τους δέχεται σα δούλους (αν και θάταν κι’ αυτό μεγάλη τιμή, τέτοια που δεν υπάρχει άλλη), αλλά σαν φίλους του. Εσείς είστε, λέει, φίλοι μου, και πολύ σωστά, γιατί ο ίδιος πάλι είπε· “Μεγαλύτερη αγάπη από αυτήν κανείς δεν έχει, το να δώση κάποιος τη ζωή του για τους φίλους του”.

Επειδή λοιπόν φανέρωσαν την πιο μεγάλη αγάπη, τους υποδέχεται και τους χαρίζει τη δόξα εκείνη. Χορεύουν με τους αγγέλους κι’ ακούν τους ύμνους τους μυστικούς. Αφού κι’ όταν είχαν τα σώματά τους ζαύσαν στον αγγελικό χορό με την κοινωνία των μυστηρίων, κι’ έψαλλαν με τα Χερουβίμ τον τρισάγιο ύμνο, όπως το ξέρετε εσείς οι μυημένοι*, πολύ περισσότερο τώρα που βρέθηκαν μέσα στον ουράνιο χορό, παίρνουν μέρος πια σ’ εκείνη τη δοξολογία χωρίς κανένα εμπόδιο.

Λοιπόν, δε φοβόσασταν πριν το μαρτύριο; Λοιπόν, δεν επιθυμείτε τώρα το μαρτύριο; Λοιπόν, δεν λυπάστε τώρα γιατί δεν ήρθε καιρός για μαρτύριο;
Ας γυμναζόμαστε όμως για τον καιρό τον μαρτυρίου. Καταφρόνησαν εκείνοι τη ζωή, καταφρόνησε συ την καλοπέραση, Εκείνοι έριξαν τα σώματά τους στη φωτιά, ρίξε συ χρήματα τώρα στα χέρια των φτωχών.
Καταπάτησαν εκείνοι τη φωτιά, σβήσε συ της επιθυμίας τη φλόγα.
Κουραστικά αυτά, φέρνουν όμως κέρδος.

Μη βλέπης τα παρόντα τα αβάσταχτα, αλλά τα μέλλοντα τα ευχάριστα.

Όχι τα δεινά που περνάς τώρα, αλλά τα αγαθά που ελπίζεις, όχι τα παθήματα αλλά τα βραβεία, όχι τους κόπους αλλά τα στεφάνια, όχι τους ιδρώτες αλλά τις αμοιβές, όχι τους πόνους αλλά την ανταπόδοση, όχι τη φωτιά που καίει, αλλά τη βασιλεία που σε περιμένει, όχι τους δήμιους που σε τριγυρίζουν, αλλά τον Χριστό που σε στεφανώνει.

* Υπονοείται η παλαιά διάκριση σε κατηχουμένους και μυημένους.

Απόσπασμα από τον λόγο του αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, “Εγκώμιον εις τους αγίους Πάντας, τους εν όλω τω κόσμω μαρτυρήσαντας”, όπως δημοσιεύεται σε μετάφραση στον τόμο “Ιωάννου του Χρυσοστόμου έργα, τόμος Ε’, Εγκωμιαστικά Β’”, των εκδόσεων ο “Λόγος”. Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια Κωνσταντίνος Λουκάκης.