Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Από τον Ιωσήφ να διδαχθείς…

Συνέχεια από εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=496950

Από τον Ιωσήφ να διδαχθείς, τότε που έβοσκε το κοπάδι· διότι δεν τον οδήγησε με μιας, αλλά τον εξάσκησε με πολλές προετοιμασίες.
Ο νέος αγνοούσε αυτό που επρόκειτο να γίνει, και όμως δεχόταν να τον οδηγεί αυτή, όπως ήθελε.
Όταν όμως του φόρεσε στέμμα ως βασιλιά, κατάλαβε την ωφέλειά της.
Όταν του εμπιστεύθηκε θρόνο εξουσίας, αντιλήφθηκε ότι η αιχμαλωσία ήταν δοκιμασία δική της.

Όπως η μητέρα διδάσκει την τέχνη, έτσι δίδαξε σ’ αυτόν με υπομονή το σεβασμό του Θεού.
Όπως ο δάσκαλος εκπαιδεύει το γιο του, έτσι τον σκληραγώγησε με τη δουλεία.
Όπως ο πατέρας δέρνει το παιδί του, για να γίνει συνετό, έτσι και αυτή τον έβαλε σε κόπους.
Δεχόταν τις καλές συμβουλές της, και γι’ αυτό τον τίμησε σαν πρωτότοκο γιο της.
Η χάρη έδειξε ποιας φύσης είναι, και αυτόν που έγινε γιος της τον έκανε βασιλιά.

Βασίλευσε μαζί του, γι’ αυτό και έφτασε ως το τέλος.
Δεν τον εγκατέλειψε όταν ανέβηκε στην εξουσία, διότι και ο ίδιος δεν την αρνήθηκε, όταν βρέθηκε σε πειρασμό.

Συνεργούσε μαζί του, και έγινε θαυμαστός, διότι και ο ίδιος, όταν βρέθηκε σε δυσκολία, δέχθηκε το σχέδιό της.
Υπέμεινε την τιμωρία της, ως μητέρας, και κληρονόμησε τη μεγαλοπρέπειά της.
Βάσταξε την αγανάκτησή της, ως δασκάλου, και έγινε σοφός δάσκαλος των αοράτων πραγμάτων.

Δεν ήξερε αυτά που αφορούν σ’ έναν άνθρωπο, και όταν υπάκουσε σ’ αυτή, γνώρισε αυτά που αφορούν σε όλους τους ανθρώποις.
Αγνοούσε τι έκανε, και στον καιρό της εξουσίας του συμβούλευε τους βασιλείς τι να κάνουν.
Και δεν ήξερε σε ποια κατάσταση βρισκόταν, και όμως ανάγγελλε σε ποιες περιστάσεις θα βρεθούν όλοι οι άνθρωποι.

Δε γνώρισε από πόσους καιρούς θα περνούσε, και απάντησε με σαφήνεια πόσοι και ποιοι και καιροί θα περάσουν.
Και ότι χωρίς τη χάρη κανείς δε γνωρίζει τα αόρατα πράγματα, θα το φανερώσει πάλι η πράξη που έκανε αυτός.
Οι Αιγύπτιοι ήταν σοφοί, αλλά έγιναν ανόητοι, επειδή δε συμφώνησαν μ’ εκείνη.

Θεωρούνταν ότι γνωρίζουν και τα αόρατα πράγματα σαν μάγοι, αλλά αποδείχθηκε η γνώση τους ότι ήταν σπαργανωμένη το σκοτάδι.

Είπε και ο Παύλος ότι υπάρχουν πονηρά πνεύματα για να μάθουμε ότι και αυτοί είχαν γνώση για τα αόρατα, αλλά χωρίς κύρος, διότι τίποτε δε γνώριζαν αληθινά.
Μάθε ακόμη από τα σχετικά με τον Ιωσήφ, ότι η θεία χάρη νικά την επίθεση όλων των αοράτων, και τίποτε δε διαφεύγει την προσοχή της.
Γι’ αυτό εκείνος που την έχει, δε θα υποκύψει σε πειρασμό.

Αυτή επίσης δεν είναι δυνατό να διαφύγει την προσοχή μας· διότι είναι φως, και δεν εξαφανίζεται από το σκότος.
Γι’ αυτούς που είναι όμοιοι με τον Ιωσήφ λέει ο Παύλος, ότι ο πνευματικός άνθρωπος κρίνει όλα τα πράγματα, ο ίδιος όμως δεν κρίνεται από κανένα.

Αν γνωρίσαμε ποια είναι η κρίση του Θεού, ας καταδικάσουμε την κρίση του κόσμου.
Οι Αιγύπτιοι ήταν δάσκαλοι των νηπίων, αλλά ο Ιωσήφ έδειξε ότι δεν είναι ικανοί να είναι ούτε μαθητές.
Αν οι δάσκαλοι είναι άμυαλοι ανόητοι, πολύ περισσότερο θα είναι οι μαθητές.
Επειδή δεν είχαν δύναμη, σύνθεσαν ωραίους λόγους· αλλά και οι πόρνες, όταν δεν έχουν ομορφιά, μεταχειρίζονται στολίδια απάτης.

Ο Ιωσήφ, αν και ήταν αγράμματος νέος, νίκησε τους γέρους Αιγυπτίους με τη βοήθεια της ίδιας χάρης· και οι Απόστολοι ήταν απλοϊκοί και αγράμματοι, αλλά νίκησαν τους Φαρισαίους που έλεγαν πολλά, απαντώντας· «Αποφασίστε μόνοι σας, αν είναι σωστό να μην κηρύττουμε αυτά που είδαμε, και να μην κάνουμε αυτά που διδαχθήκαμε για τη θεραπεία των ανθρώπων».
Και εκείνοι απέφυγαν να απαντήσουν.

Συνεχίζεται

 

Απόσπασμα από τον λόγο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, «Για τη θεία χάρη», όπως περιέχεται σε μετάφραση στον τόμο Οσίου Εφραίμ του Σύρου, «Έργα, τόμος ε’», των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας. Μετάφραση, κείμενο, σχόλια, Κωνσταντίνος Γ. Φραντζολάς, φιλόλογος.