Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Επισκέψεις στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(23ο )

4. ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ.

Δεν σταματούσε ο μακάριος, όσες φορές βρισκόταν μακριά από τον τόπο της ησυχίας του, να νουθετεί και να διδάσκει από την πείρα του τους μοναχούς που τον πλησίαζαν. Στις επισκέψεις του στην Μονή Βατοπαιδίου μιλούσε με πολλή συγκίνηση και στοργή, γιατί δεν ξεχνούσε την πνευματική συγγένεια, αλλά και τις προβλέψεις του για την ανασυγκρότηση της Μονής. Θα παραθέσουμε τις σπουδαιότερες διδασκαλίες του κατά θέματα…

4 α. Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

Η προκοπή, όσων η θεία Χάρις καλεί να μονάσουν, οφείλεται στην παρουσία πνευματικού Γέροντος. Όποιος ακολουθεί Γέροντα πνευματικό και ενάρετο προοδεύει πνευματικά, όπως ο μαθητής που έχει καλό δάσκαλο. Δεν έδινε σημασία ο Γέροντας στο να φύγει κάποιος από τον κόσμο και να έλθει στον Άθωνα. Σημασία είχε να πετύχει Γέροντα πρακτικό, πεπειραμένο στον νοερό και αόρατο πόλεμο. «Ουκ αν λάβης παρά του μη έχοντος», έλεγε. Μας θύμιζε και κείμενα της Γραφής, όπως την επίσκεψη της βασίλισσας του Σαβά στον Σολομώντα. Αυτή δεν μακάρισε μόνο τον βασιλέα, αλλά του είπε «μακάριοι οι παίδες σου» ( Β΄ Παραλ. 9, 7) δηλαδή όσοι θα μαθητεύσουν σε σένα. Τόνιζε την αξία του παραδείγματος, αφού αυτό τυπώνεται στον χαρακτήρα των μαθητών.

« Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Δεν φτάνει όμως ο καλός δάσκαλος, χρειάζεται και καλή και προσεκτική προσπάθεια, που θα καταβάλλει και ο αγωνιστής μαθητής. Γιατί τα πράγματα δεν γίνονται μαγικά και άκοπα. Συναντήσαμε και στις ημέρες μας μαθητές και υποτακτικούς κοντά σε ευλαβείς και εναρέτους Γέροντες, που όμως δεν πρόκοψαν. Έγιναν αντιθέτως κατήγοροι και συκοφάντες για να δικαιολογήσουν την προδοσία τους.

«Κατ’ αρχήν σας μακαρίζω, που βρεθήκατε σε αυτό το μοναστήρι και διαλέξατε Γέροντες πατερικούς και έμπειρους. Αυτό είναι το ποιό βασικό. Γνώρισα ένα νέο μοναχό, όταν ήμουν κοσμικός, και με προέτρεψε να έλθω στο Άγιον Όρος για να γίνω μοναχός. Μετά από καιρό τον συνάντησα σε κακή κατάσταση. Γιατί, πατέρες μου, ενώ είχε ζήλο, γιατί χάθηκε αυτός ο άνθρωπος; Δεν βρήκε καλό Γέροντα. Το πρώτο που θα κοιτάξουμε, είναι να βρούμε καλό Γέροντα. Και καλός για μας δεν είναι αυτός που έχει τίτλους ή άλλα χαρακτηριστικά του κόσμου τούτου ή του τόπου που μένει, αλλά να έχει πείρα και ζωή πνευματική, να έχει αποδείξει στην ζωή του ότι αγαπά τον Θεό και τηρεί το θέλημά Του. Σε αυτούς τους Γέροντες υπάρχει προκοπή, και όποιος υποτάσσεται σε αυτούς είναι σφραγισμένος για σωτηρία. Αν ο Γέροντας χωλαίνει ένα, ο υποτακτικός θα χωλαίνει δύο και ο επόμενος τρία και από εδώ ο μοναχισμός νοθεύεται και υποβαθμίζεται».

Συνεχίζεται…