Έργα Γέρ. Ιωσήφ

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ο π. Εφραίμ Φιλοθέιτης

17 Μαΐου 2020

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ο π. Εφραίμ Φιλοθέιτης

p-efraim-katounakiotisΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

 

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

 

(18ο )

Την Τετάρτη της Διακαινησίμου Εβδομάδος του 1994 ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου αρχιμανδρίτης Εφραίμ με δύο μοναχούς από την συνοδία του επισκέφθηκαν τον Γέροντα Εφραίμ, φέρνοντας μαζί τους την κάρα του οσιωτάτου μας πατρός, Ιωσήφ του Ησυχαστού. Διακαής πόθος του παπα Εφραίμ ήταν να προσκυνήσει την αγία κάρα του πατρός του πρίν αναχωρήσει στους ουρανούς. Ο Προηγούμενος μας αφηγείται:

« Όταν μπήκα στο κελλί του με ευλόγησε… και κράτησε το κεφάλι μου στο στήθος του για αρκετό διάστημα λέγοντας μία αυτοσχέδια προσευχή. Τόσο συγκινήθηκα και δάκρυσα για την μεγίστη παρρησία του πρός τον Χριστό μας· μιλούσε ως μία βιβλική πατριαρχική μορφή με απόλυτη και ανυπόκριτη πηγαία θεία αγάπη. Μετά εναπέθεσα την αγία κάρα στά όσια χέρια του. Πως να εκφρασθώ, πως να διηγηθώ, πως να λησμονήσω εκείνη την στιγμή! Μετά από 35 έτη ο μακαριστός Γέροντας κρατούσε στα πάντιμα χέρια του την χαριτόβρυτη κάρα του πνευματικού του πατρός! Τι ιερά λογάκια εξεφώνησε τότε! Τι γλυκύτατα δάκρυα έρρεαν από τους αγιασμένους οφθαλμούς του! Όλη εκείνη την νύκτα, 12 Απριλίου 1994, έκανε παννυχίδα κατά μόνας· η κάρα του οσίου Ιωσήφ και ο πολύκλαυστος παπα Εφραίμ ο Κατουνακιώτης. Μόνο ο καρδιογνώστης Χριστός μας γνωρίζει τι τελεσιουργήθηκε εκείνη την πασχαλιάτικη νύκτα».

Τόσο επίδρασε η μνήμη και η αίσθηση του βίου, των λόγων και ολόκληρης της συμπεριφοράς του Γέροντος Ιωσήφ πάνω στον παπα Εφραίμ, που όλη η ζωή του και η έκφραση ήταν παραδείγματα, συμβουλές, λόγοι, οράματα και πνευματικοί τρόποι της ζωής του οσιωτάτου Γέροντός μας. Πάντοτε τον αποκαλούσε Γέροντα και Πατέρα και στην συνέχεια προσπάθησε να θέσει ως πρότυπο στη συνοδία του, τα βιώματα και την αναστροφή όσων είδε και έμαθε από αυτόν. Είχε ένα ξύλινο σουβλί, που του είχε δώσει ο Γέροντας και ομολογούσε ότι συνεχώς του θύμιζε την ζωή του και τον παρηγορούσε στις αλλοιώσεις του.

Συνεχίζεται…