Όσιος Νείλος Σόρσκυ: Για την οργή

Εάν μας ενοχλεί λογισμός της οργής και μας πιέζει να σκεφτόμαστε το κακό και να ανταποδώσουμε με το κακό πάλι αυτόν που μας έβλαψε, τότε να σκεφτόμαστε τον λόγο του Κυρίου, ο οποίος λέει: «Αν δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε κι ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα» (Ματθ. 6, 15).

Συνεπώς, λοιπόν, αυτός που θέλει να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του, είναι υποχρεωμένος πρώτα να συγχωρήσει με την καρδιά του τον αδελφό του. Διότι έτσι μας δίδαξε ο Θεός να ζητάμε συγχώρηση των πταισμάτων μας. Και εάν δεν συγχωρήσουμε εμείς τότε είναι φανερό ότι ούτε και τα δικά μας αμαρτήματα θα συγχωρηθούν.

Με αυτή την έννοια πρέπει να κατανοήσουμε και τον λόγο των Πατέρων, ότι η προσευχή του οργιζόμενου δεν είναι ευπρόσδεκτη, έστω και να είχε την δύναμη αυτός να αναστήσει ένα νεκρό.

Οι Πατέρες είπαν αυτό τον λόγο όχι ότι ένας οργίλος άνθρωπος δεν μπορεί να αναστήσει νεκρό, αλλά για να δείξουν το μέγεθος της θεομίσητης προσευχής του.
Γι’ αυτό με κανένα τρόπο δεν πρέπει εμείς να οργιζόμαστε, ούτε να κάνουμε κάποιο κακό στον αδελφό μας, όχι μόνο με το έργο ή με τον λόγο, αλλά ούτε και με την αλλοίωση του προσώπου μας.

Διότι μπορεί κάποιος και μόνο με το βλέμμα του να περιφρονήσει τον αδελφό του, όπως είπαν οι Πατέρες. Ενώ η τελεία νίκη κατά των λογισμών της οργής είναι να προσευχόμαστε για τον αδελφό, ο οποίος μας σκανδάλισε, όπως συμβουλεύει ο Αββάς Δωρόθεος λέγοντας τα εξής: «Θεέ μου, βοήθησε τον αδελφό μου και με τις ευχές του σώσόν με τον αμαρτωλό. Διότι το να προσευχόμαστε για τον αδελφό μας σημαίνει αγάπη και συμπάθεια, ενώ το να καλούμε σε βοήθεια τις προσευχές του σημαίνει ταπείνωση».

Ακόμη να τον ευεργετούμε, όσο είναι δυνατόν, διότι έτσι εκπληρώνουμε την εντολή του Κυρίου, που λέει: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας…, ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν και προσεύχεσθε γι’ αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται και σας καταδιώκουν» (Ματθ. 5, 44).

Αυτούς που εφαρμόζουν αυτά ο Κύριος τους υποσχέθηκε όχι μόνο την Βασιλεία των ουρανών, κάποια ανάπαυση ή χάρισμα σαν τα παρόντα, αλλά την ίδια την κληρονομιά της υιοθεσίας, διότι λέει «για να γίνετε παιδιά του ουράνιου Πατέρα σας» (Ματθ. 5, 45).
Και ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος θέσπισε αυτή την εντολή και υποσχέθηκε αυτή την μεγάλη ανταπόδοση, εκτέλεσε όσα δίδαξε, δίνοντας σε εμάς ως παράδειγμα τον Εαυτό Του, ώστε και εμείς να Τον μιμηθούμε, όσο είναι δυνατόν.

Πόσες τιμωρίες υπέμεινε Αυτός από τους Εβραίους για μας τους αμαρτωλούς και όχι μόνο δεν οργίστηκε, αλλά προσευχόταν γι’ αυτούς στον Ουράνιο Πατέρα Του λέγοντας: «Πάτερα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν γνωρίζουν τι κάνουν» (Λουκ. 23, 24).

Το ίδιο και όλοι οι άγιοι βάδισαν αυτή την οδό και απέκτησαν την θεία Χάρι προσφέροντας στους διώκοντας αυτούς το καλό αντί του κακού. Επίσης προσεύχονταν γι’ αυτούς και σκέπαζαν τα αμαρτήματά τους, όταν τους έβλεπαν να τα κάνουν και τους δίδασκαν με ακακία και συμπάθεια.

Από το βιβλίο του Οσίου Νείλου Σόρσκυ, “Περί νοεράς Εργασίας”, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη, σσ. 66-67.