Άγιος Εφραίμ: Δέστε σε ποιο ύψος ανεβάζει η αγάπη αυτούς που την έχουν!

Συνέχαι από εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=493623

Και όταν ακούς για αγάπη, μη νομίσεις ότι γίνεται λόγος για την κοσμική και σαρκική αγάπη, και για τα καπηλειά και τα συμπόσια, που ο Θεός τους είναι η κοιλιά και η δόξα, που η αγάπη τους έχει περιορισθεί στο τραπέζι, που η αγάπη τους είναι έχθρα προς τον Θεό· όπου προσκαλούν φίλους και όχι εχθρούς, όπου δεν παραβρίσκονται φτωχοί, όπου αστειότητες και χτυπήματα χεριών και θόρυβοι, όπου μέθες και αισχρότητες· για την οποία ο Απόστολος έλεγε· «Όποιος νομίζει ότι είναι φίλος του κόσμου, γίνεται εχθρός του Θεού».

Γι’ αυτή την αγάπη, η καλύτερα την απάτη, για να μην πω κάτι βαρύτερο, όπου ο Θεός δεν επιβλέπει, έλεγε ο Θεός, ότι «οι ειδωλολάτρες κάνουν το ίδιο· διότι αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια χάρη σας αξίζει, η ποια ανταμοιβή έχετε»;

Εμείς όμως δε μιλούμε για μια τέτοια αγάπη, δεν κηρύττουμε ούτε επιδιώκουμε αυτή την αγάπη, αλλά εκείνη την ανυπόκριτη, την άμεμπτη, την αμόλυντη, την ασύγκριτη, αυτήν που εξουσιάζει τα πάντα, και που το όνομά της αναφέρεται σε κάθε καλό, την οποία έδειξε ο Κύριός μας, λέγοντας· «Να θυσιάζει κανείς τη ζωή του για τους φίλους του».

Και μάλιστα ο ίδιος ο Κύριος δίδαξε, και έπραξε, και θυσίασε τη ζωή του για χάρη μας, όχι μόνο για τους φίλους, αλλά και για τους εχθρούς· διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο για μας τον αγαπητό τον Υιό.

Έχοντας ο απόστολος Παύλος, διά μέσου αυτής της αγάπης, τη θεία αγάπη, έλεγε· «Η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον, δεν ανταποδίδει κακό στο κακό, ούτε λοιδορία στη λοιδορία, αλλά απεναντίας πάντοτε είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική, δε ζηλεύει, δεν παροργίζεται, δε λογαριάζει το κακό, δε χαίρεται για την αδικία πού γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για την αλήθεια· όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, σε όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η τέτοια αγάπη ποτέ δε θα παύσει να υπάρχει».

Εκείνος που έχει αυτή την αγάπη είναι μακάριος και σ’ αυτή τη ζωή και στη μέλλουσα.
Εκείνος που έχει αυτή τη μακαρία αγάπη δεν υπερηφανεύεται, δε φθονεί, δε μισεί ποτέ κάποιον, δεν αδιαφορεί για τον πεινασμένο, δεν αποστρέφεται τον φτωχό, δεν παραμελεί τον ορφανό, ούτε τη χήρα, ούτε τον ξένο.

Εκείνος που έχει αυτή την αγάπη δεν αγαπά μόνο αυτούς που τον αγαπούν· διότι αυτό το κάνουν και οι ειδωλολάτρες· αλλά απεναντίας αγαπά και κείνους που τον θλίβουν.
Αυτή τη θεία αγάπη έχοντας ο πρωτομάρτυρας Στέφανος, παρακαλούσε γι’ αυτούς που τον λιθοβολούσαν, λέγοντας· «Κύριε, μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή».

Λέω πάλι, και δε θα παύσω να το λέω.
Είναι μακάριος ο άνθρωπος που περιφρόνησε όλα τα γήινα και φθαρτά, και απέκτησε την αγάπη.
Ενός τέτοιου ανθρώπου ο μισθός αυξάνει καθημερινά.
Ενός τέτοιου ανθρώπου ο μισθός και το στεφάνι έχουν ετοιμασθεί, και η βασιλεία των ουρανών έχει χαρισθεί.
Αυτό τον άνθρωπο τον μακαρίζουν όλοι οι Άγγελοι· αυτό τον άνθρωπο τον επαινούν όλες οι ουράνιες Δυνάμεις· αυτό τον άνθρωπο θα τον υποδεχθούν με χαρά οι χοροί των Αρχαγγέλων.
Γι’ αυτόν θα ανοιχθούν πρόθυμα οι πύλες των ουρανών, και θα εισέλθει με παρρησία, και θα παρουσιασθεί στο θρόνο του Θεού, και θα στεφανωθεί από το δεξί χέρι του Θεού, και θα βασιλεύσει μαζί του στους απέραντους αιώνες.

Ποιος είναι μακαριότερος απ’ αυτόν;
Ποιος είναι ανώτερος απ’ αυτόν;
Ποιος είναι ο πιο τιμημένος απ’ αυτόν;

Δέστε σε ποιο ύψος ανεβάζει η αγάπη αυτούς που την έχουν.
Σωστά είπε ο Απόστολος, να μην χρωστούμε εμείς σε κανένα τίποτε, παρά το να αγαπάμε ο ένας τον άλλο.

Διότι ο Θεός είναι αγάπη, και αυτός που μένει μέσα στην αγάπη, μένει “εν τω Θεώ”, και ο Θεός μένει μέσα σ’ αυτόν, στους αιώνες. Αμήν.

 

Απόσπασμα από τον λόγο “Για την αγάπη”, από τον ε’ τόμο, της σειράς Οσίου Εφραίμ του Σύρου, Έργα, των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας. Κείμενο, μετάφραση, σχόλια Κωνσταντίνος Ε. Φραντζολάς, φιλόλογος.