Συμβουλές από γονείς σε… γονείς για να αποφεύγουμε τους καβγάδες στο σπίτι

Δεν είναι σπάνιο να έχουν έντονα ξεσπάσματα τα παιδιά μας όταν διαφωνούν μαζί μας. Πολλές φορές τους είναι δύσκολο να καταλάβουν τις προτεραιότητές μας και να υπακούσουν στα όρια που οφείλουμε να τους βάλουμε.Ωστόσο, τα όρια είναι απαραίτητα ενώ εμείς χρειάζεται να βρούμε τρόπους ώστε να προσαρμοστούν τα παιδιά χωρίς να καταλήγουμε μονίμως σε καυγάδες.

Οι παρακάτω συμβουλές είναι πολύτιμες γιατί προέρχονται κατευθείαν από έμπειρους γονείς! Δεν χάνουμε τίποτα να τους δοκιμάσουμε….

Ο χρόνος είναι δύσκολη έννοια για τα παιδιά…

Πολύ δύσκολα καταλαβαίνει ένα παιδί πόσα είναι τα 5 λεπτά ή η μισή ώρα. Γι’ αυτό και όταν τους λέμε «σε 5 λεπτα» φεύγουμε, μπορεί να περάσει ακόμα και μία ώρα μέχρι να ετοιμαστούν για αναχώρηση! Είναι προτιμότερο, λοιπόν, να τους μιλάμε στη γλώσσα που καταλαβαίνουν: «ακόμα 5 πάσες και φεύγουμε» ή «θα κάνεις άλλες τρεις φορές τσουλήθρα και θα φύγουμε».

Αλλάξτε θέμα συζήτησης!

Όταν το παιδί νιώθει θυμωμένο, αδικημένο ή στεναχωρημένο για κάτι συγκεκριμένο, δεν ηρεμεί με την εντολή «μην κλαις!». Η καλύτερη συμβουλή που μας δίνουν οι… παλαίμαχοι γονείς, είναι να του αποσπάσουμε την προσοχή με κάτι άλλο. Έπειτα, αφού ηρεμήσουν τα πνεύματα, επανερχόμαστε στο συμβάν που το αναστάτωσε και το λύνουμε ήρεμα.

Αν θέλετε να κάνει κάτι το παιδί, κάντε το πρώτα εσείς!

Τα παιδιά, ως γνωστόν, κάνουν αυτό που βλέπουν. Εάν θέλετε, λοιπόν, να πλύνει και να σκουπίσει καλά το πρόσωπό του για παράδειγμα, πηγαίντε στο μπάνιο, πλύντε το δικό σας πρόσωπο, σκουπίστε το καλά κι έπειτα το παιδί θα κάνει το ίδιο οικειοθελώς.

Πείτε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ»

Εάν θέλετε το παιδί σας να γίνει ευγενικό και να εκτιμάει εσάς και τους άλλους, δώστε του το καλό παράδειγμα. Μην ξεχνάτε να λέτε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ» κάθε φορά και πολύ σύντομα αυτές οι δύο λέξεις θα μπουν στο λεξιλόγιό του χωρίς να χρειαστεί να το πιέσετε.

Τα παιδιά θέλουν τρόπο, όχι κόπο…

Εάν θέλετε να ακολουθήσει μία συμβουλή σας, πρέπει να ξέρετε πώς θα το επικοινωνήσετε. Για παράδειγμα, δεν ρωτάμε ένα παιδί εάν θέλει σαλάτα, αλλά εάν θέλει ντομάτα ή πιπεριά στη σαλάτα. Έτσι, αφενός δεν του δίνετε την επιλογή να πει πως δεν θέλει να φάει σαλάτα, αλλά παράλληλα νιώθει πως έχει επιλέξει μόνο του τι φαγητό του.

Μην πείτε «όχι» αλλά «αργότερα»

Μία συνήθεια που από προσωπική εμπειρία πιάνει πάντα. Αποφεύγω να επιμείνω στην άρνησή μου για ένα παιχνίδι επειδή ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεν το επιτρέπει. Πάντα υπάρχει μία λίστα που γράφονται τα παιχνίδια που θέλει η κόρη μου και κάθε μήνα παίρνουμε από ένα. Συνήθως αναιρεί η ίδια τις επιλογές της και μαθαίνει να βάζει προτεραιότητες. Και το σημαντικότερο, δεν έχει έντονα ξεσπάσματα όταν θέλει κάτι και δεν μπορεί να το αποκτήσει.

 

Πηγή: brightside.me