Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ας μακαρίζωμε αυτούς που φεύγουν από τη ζωή με αρετή!

Συνέχεια από εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=487836

Γι’ αυτό λέει· ο θάνατος των αμαρτωλών, πονηρός, και για τις εδώ κατηγορίες και για τις εκεί καταδίκες.

Αυτός είναι λοιπόν που πεθαίνει πιο άθλια κι από σκυλί, πράγμα που δε συμβαίνει με τους δικαίους.
Αλλά κι αν τελειώση τη ζωή του ο δίκαιος στην ερημιά, κι αν κανείς δεν τον φροντίση, κι αν δεν βρεθή κανείς κοντά του, φεύγει παίρνοντας άξιο εντάφιο το θάρρος του στο Θεό.
Έχει θαυμαστή κηδεία γιατί οι άγγελοι τον συνοδεύουν κι οδηγούν την ψυχή του, όπως είπα και πριν στο παράδειγμα του Λαζάρου, αφήνοντας αμέτρητους να επαινούν τη ζωή του.
Κι αν αφήση παιδιά, όλοι οι κάτοικοι της πόλεως θα τους γίνουν προστάτες και κηδεμόνες, για να ξεπληρώσουν την καλωσύνη που βρήκαν από τον πατέρα τους.

Αυτός όμως που έχει πεθάνει στην αμαρτία και την πλεονεξία, κι αν φύγη αφήνοντας παιδιά, τ’ άφησε να κληρονομήσουν την αντιπάθεια που είχε κερδίσει, τ’ άφησε ανάμεσα σ’ εχθρούς.

Κι αν τελειώση τη ζωή του άτεκνος, με τα κτίρια, με τα άλλα κτήματα που από την αρπαγή και την πλεονεξία απόχτησε, αθάνατη αφήνει την κατηγορία του εαυτού του.
Με τον δίκαιο όμως δεν γίνεται αυτό, αλλά κι όταν φύγη κερδίζει πάρα πολύ, ωφελώντας όλους τους ζωντανούς με την ανάμνηση της αρετής του, και κάνοντάς τους καλύτερους, όπως κι ο πονηρός τιμωρείται και γι’ αυτή την ανάμνηση που αφήνει.
Γιατί όχι μόνο όσο ζουν, αλλά κι αφού πεθάνουν πολλούς ζημιώνουν, αφήνοντας
παντού την κατάκριση της πλεονεξίας τους.

Λοιπόν γνωρίζοντάς τα αυτά, ας μην κακοτυχίζωμε αυτούς που πεθαίνουν σε ξένη χώρα, αλλά αυτούς που πεθαίνουν μέσα στις αμαρτίες.
Κι ας μη μακαρίζωμε αυτούς που φεύγουν από τη ζωή μέσα στα σπίτια τους και πάνω στο κρεβάτι τους, αλλά αυτούς που φεύγουν με αρετή.

Ας φροντίζωμε την αρετή κι ας αποφεύγωμε την κακία.
Γιατί η μια ωφελεί κι όσους ζουν κι όσους έχουν πεθάνει, ενώ η άλλη όλους τους ζημιώνει, ντροπιάζοντάς τους και φέρνοντας σ’ αυτούς αθάνατες τιμωρίες.

Και ο Θεός, εκείνος που καταξίωσε κι αυτή τη μακαρία [την αγία Δροσίδα] που σήμερα μας μάζεψε εδώ, να παλαίψη και να νικήση, να καταξιώση κι εμάς όλους μαζί κι εκείνη την ημέρα, αφού θάχωμε περάσει τη ζωή αυτή σύμφωνα με τα προστάγματά του, να μπορέσωμε νάρθωμε κοντά στις σκηνές αυτής της αγίας και να απολαύσωμε τα αθάνατα αγαθά.
Τα όποια μακάρι όλοι μας να αξιωθούμε, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο όποιος, μαζί με τον Πατέρα και το άγιο Πνεύμα, ας έχη δόξα στους αιώνες. Αμήν.

Απόσπασμα από την ομιλία του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου «Εις την αγίαν Δροσίδα και εις το να θυμάσαι το θανάτο», όπως δημοσιεύεται στην σειρά τόμων «Ιωάννου του Χρυσοστόμου έργα, Κείμενον – Μετάφρασις, τόμος ε’, Εγκωμιαστικά (β)», των εκδόσεων ο Λόγος. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κων. Λουκάκης.